Een zintuigen prikkelende ervaring in Tokyo
Het is einde middag als ik richting de metro ingang van Ikebukuro station loop om mijn Pasmo kaart* op te laden. Het eerste wat ik waarneem als ik door de grote hoofdstraat wandel, is de kakafonie van geluid die op me afkomt uit de verschillende gokhallen (pachinko) en de muziek uit de winkels die ik passeer. Het geluid gecombineerd met een enorme hoeveelheid mensen op straat geeft een bijzonder beeld. Mijn ogen en oren staan op scherp. Terwijl ik verder loop, gaat het stoplicht op rood. Ondanks dat er geen auto aankomt, wacht iedereen keurig tot het licht weer op groen springt. Ik dus ook en maak van de gelegenheid gebruik om verder goed om me heen te kijken. Uit uitgang oost van Ikebukuro station zie ik een zwerm kantoorpersoneel komen, duidelijk herkenbaar aan de zwarte pantalon en wit overhemd. Nergens (helaas) een afwijkend blauw shirtje te zien.
Eindelijk ga ik dan één van de drukste stations ter wereld binnen en bereid ik me mentaal voor op een enorme chaos. Dagelijks passeren hier meer dan 2,5 miljoen mensen, dat is voor mij een abstract getal waar ik me op voorhand geen enkele voorstelling bij kan maken. Zelfs als je alle inwoners van Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht bij elkaar optelt, dan heb je nog geen 2,5 miljoen mensen bij elkaar. Ja het is inderdaad druk kan ik je vertellen, ja het is erg groot en vol, maar het is een georganiseerde chaos. Op de knelpunten onder de grond, houdt men keurig links en voor de betreffende trein of metro wacht men rustig op z’n beurt in de aangegeven rij. Eerst gaat de enorme stroom mensen uit de wagons en dan gaat per rij de nieuwe lading mensen de trein weer in. Ook ik wacht keurig op mijn beurt. Als de trein wegrijdt, dan valt me vooral op dat het overal schoon is. Met zoveel mensen in een wagon vreesde ik toch wat mensen te ruiken. Gelukkig niet kan ik je vertellen. Maar niet alleen de persoonlijke hygiëne is hier groot, het is hier overal schoon. Er ligt geen papier, nergens ligt zwerfafval. Dat komt ook, omdat er nergens prullenbakken staan en men hier gewend is zijn eigen afval weer mee te nemen. Het is “not done” om het zo maar ergens neer te gooien. Heel fijn dit, deze schone stad.
Ik stap uit op een ander zeer druk station, Shibuya om het drukste kruispunt ter wereld te bezoeken. Als ik uit de ondergrondse kom, slaat de neon verlichting me om de oren. Maar op een prettige manier. Het is inderdaad vol, druk en groots. Maar ik voel me veilig en op m’n gemak en geniet van wat ik om me heen zie.
Een mooi moment om de smaakpapillen te testen. Ik ga naar een geadviseerd sushi restaurant, Genki Sushi, toe. De sushi is heerlijk, maar de omgeving is misschien nog spectaculairder. Terwijl ik mijn bestelling via een tablet aankruis, komt even later mijn order per treintje naar me toe. Als ik het bordje niet snel genoeg op til, gaat er een belletje. Ondertussen maak ik met het kraantje wat naast mij bord staat een kopje matcha thee en geniet ik van de plek waar ik ben. Mij ogen, oren, neus en mond hebben hernieuwd kennis gemaakt met Japan. En ik word er blij van.
Reisbegeleidster Juliette Kops
Bekijk onze reizen door Japan.
* Pasmo kaart is een veel gebruikte OV kaart