Wandelvakantie Italie

Het grootste deel van Italië heeft een mediterraan klimaat met warme zomers en zachte winters. Des te zuidelijker we komen, hoe warmer en droger het klimaat. Een zeer aangename reisperiode is de lente- en herfstmaanden (maart t/m juni en september t/m november). De temperatuur kent dan aangename waardes van 20 tot 26 graden Celsius en de nachten koelen prettig af. Vooral voor actieve reizen is dit ideaal. In de zomermaanden juli en augustus kan de temperatuur oplopen tot boven de 30 graden Celsius. Voor Wandel- en fietsreizen is dit te warm en wij bieden deze reizen daarom niet aan in deze maanden.

Klassieke oudheid in al haar glorie

Nergens ter wereld is de klassieke oudheid zo goed bewaard gebleven en toegankelijk als in Italië. Van de eeuwige stad Rome tot de opgegraven villa’s in Pompeï eb de Griekse Tempelvallei in Agrigento: je waant je in Italië in vroegere tijden. Tijdens onze reizen worden de meest bijzondere plekken bezocht: het Nationaal Archeologische Museum in Napels behoort tot de absolute wereldtop en vergeet niet het schitterende uitzicht op de Etna vanuit het Griekse theater in Taormina op Sicilië.

Unieke mix van natuur en cultuur: 4 regio’s uitgelicht

Italië kent een eeuwenlange historie van rijke culturele ontwikkeling, die zich in bouwkunst, wetenschap, politiek en de kunsten uit. Het bijzondere hieraan is dat dit nog steeds in alle glorie te bewonderen is in het gehele Italiaanse schiereiland en op de eilanden. Prachtige steden worden afgewisseld met ruige natuurgebieden waarin eeuwenoude dorpjes verscholen liggen. Onze reizen bieden een ideale gelegenheid om deze variatie van cultuur en natuur te ontdekken. Hierbij lichten we graag vier regio’s uit:

Amalfi-kust

Op een steenworp afstand van het roemruchte Napels ligt een oase van rust en weelde: de Amalfi-kust. Het azuurblauwe zeewater, de schitterende rotsachtige kustlijn met tientallen kleine baaitjes en pittoreske oude stadjes maken de Amalfikust een zeer geliefde bestemming. Het stadje Amalfi geldt als eerste maritieme republiek van Italië, met een handelsnetwerk dat zich uitstrekte door heel de Middellandse Zee. De prachtige kathedraal en schilderachtige huisjes in wit en pastelkleuren maken een bezoek meer dan waard. De andere kleine stadjes van meestal slechts enkele duizenden inwoners, zijn door hun kleine omvang zo mogelijk nog aantrekkelijker.

Minstens zo schilderachtig als de dorpen is de natuurlijke omgeving van de Amalfikust. Ruige, rotsachtige delen worden afgewisseld met kleine baaitjes en spectaculaire ravijnen. De stranden langs de diepblauwe mediterrane zee variëren van enkele kilometers bij Maiori tot enkele tientallen meters smal tussen de rotsen bij Furore. Al wandelend geniet je van weidse uitzichten, geurende citroenbomen en maquis, de karakteristieke struikbegroeiing in de Middellandse Zeegebieden. Schilderachtige dorpjes liggen tegen de steile hellingen met olijfgaarden en wijngaarden en bieden fraaie vergezichten over de Middellandse Zee aan de ene kant, en de bergen aan de andere kant.

Cinque Terre

Vijf geïsoleerd gelegen kustdorpjes vormen samen de Cinque Terre: een adembenemend mooie streek aan de Ligurische zee. De steile hellingen die oprijzen uit het water zijn begroeid met prachtige bloemen, die worden afgewisseld met druivenranken en vijgenbomen. Dit pittoreske dorpjes zijn met elkaar verbonden door eeuwenoude wandelpaden, die nog steeds in gebruik zijn. Het aangename klimaat in voor- en najaar maakt het een ideale bestemming voor een wandelvakantie. De vijf dorpen Riomaggiore, Monterosso al Mare, Corniglia, Vernazza en Manarola vallen binnen de grenzen van het Nationaal Park Cinque Terre, uitgeroepen tot UNESCO Werelderfgoed. Prachtige natuur, mooie dorpen, heerlijk eten en goede wijnen: de Cinque Terre is Italië in een notendop.

Sardinië

Het eiland Sardinië ligt pal ten zuiden van het eiland Corsica, ten westen van de Laars van Italië, en ten noorden van Tunesië. Met 24.090 km² is het na Sicilië het grootste eiland in de Middellandse Zee en het heeft ongeveer 1,65 miljoen inwoners. De hoofdstad van Sardinië is Cagliari (154.000 inwoners) en ligt in het zuiden van het eiland. In het Noorden is Olbia de grootste plaats van belang (59.000 inwoners). De kustlijn van Sardinië is 1850 kilometer lang en heeft talloze baaitjes, langgerekte witte zandstranden en mooie rotsformaties. Het binnenland wordt gekenmerkt door heuvelachtig grasland bedekt met wilde tijm, rozemarijn, dwergeiken en cactusvijgen: een paradijs voor natuurliefhebbers. De hoogste top op het eiland reikt tot ruim 1800 meter, een berg van granietgesteente in het midden van het eiland. De stranden aan de noordkust worden vaak met tropische stranden vergeleken, vanwege de vele kleine zanderige baaitjes, omringd door kliffen, terwijl het zeewater een specifieke turquoise kleur heeft. Naast de stranden zijn het grote aantal grotten zijn een geliefde bezienswaardigheid op Sardinië.

Het eiland kent een rijke culturele historie. Mede vanwege de strategische ligging in de Middellandse zee bevolkten de Feniciërs en de Carthagers (500 v. Chr.), gevolgd door de Romeinen, de Vandalen, de Byzantijnen en in de 11e eeuw de Saracenen het eiland. Hierdoor bevat het eiland een smeltkroes van volkeren en culturen, bijeengebracht op een oppervlakte van nog geen 25.000 km². De pittoreske dorpjes worden gekenmerkt door vele kerken en basilieken: bijzonder fraai in een schilderachtig landschapsdecor. Deze afwisseling van natuurschoon en historische steden maakt, mede vanwege de goede kwaliteit van de wegen, Sardinië tot een geliefde bestemming voor fietsers.

Sicilië & Eolische eilanden

Sicilië is het grootste eiland van Italië en is met een oppervlakte van 25.709 km2 bijna even groot als België. De grootste stad en hoofdstad is het westelijk gelegen Palermo (bijna 700.000 inwoners). Aan de oostkust, aan de voet van de Etna, ligt de tweede stad: Catania (315.000 inwoners). Sicilië is in het brandpunt van de Middellandse Zee gelegen, en heeft daarom veel culturele invloeden van diverse volkeren gekend. De volken hebben allen hun cultuurschatten achtergelaten: de Griekse Tempelvallei in Agrigento is van een ongekende omvang en de Romeinse Villa Romana del Casale in Piazza Armerina is beroemd vanwege de prachtige vloermozaïeken. Landschappelijk is Sicilië zeer divers: de oostkust van Sicilië wordt gedomineerd door de imposante en actieve vulkaan Etna (3329 m. hoog). Daaromheen bevindt zich een licht glooiende vlakte. Hier worden grote hoeveelheden fruit verbouwd. In west en centraal Sicilië wordt het landschap gedomineerd door heuvels. Opvallend is de droogte, die in de zomer een goudbruine gloed geeft aan de heuvels, met uitzondering van vele citroen- en sinaasappelplantages.

Na de regen in het late najaar kleurt het landschap weer groen en in het voorjaar staat het landschap van Sicilië volop in bloei: van witte amandelbloesem in Februari tot een boeket aan kleuren van alle grassen en bloemen in april en mei. In het Noorden van Sicilië bevinden zich grote groene ongerepte wouden in het uitgestrekte natuurpark Neibrodi. Tot de autonome regio Sicilië behoren ook de Eolische Eilanden. Een eilandengroep van vulkanische oorsprong, wat nog steeds overal merkbaar is. Op het eilandje ‘Vulcano’ is het mogelijk om een bad te nemen in modderpoelen, verwarmd door vulkanische warmte, welke een heilzame werking zouden hebben. Het eiland Stromboli is wellicht het meest indrukwekkende vulkanische eiland: deze vulkaan stoot gloeiend gesteente uit, wat ‘s avonds in het donker als vuurballen kan worden waargenomen. Een beklimming van de Stromboli wordt ervaren als een uitdagende, maar onvergetelijke ervaring.

Eten en drinken is heel belangrijk in Italië. Eten en dan vooral lekker en puur eten, is er heel belangrijk. s ‘Middags wordt er vaak uitgebreid de tijd voor genomen, veel winkels en kantoren sluiten ook vanwege de siësta. ‘Di Mama’ is de baas over de keuken en slooft zich iedere dag opnieuw uit. In tegenstelling tot de lunch wordt er weinig tijd besteed aan het ontbijt. Meestal bestaat dit uit een cappuccino en wat biscuitjes of zoete broodjes en ook ‘s avonds nuttigen de meesten Italianen een luchtige maaltijd zoals een salade. Overal in Italië kun je heerlijk Italiaans eten. Je komt dus overal diverse soorten pasta’s, pizza’s en salades tegen. Daarnaast staat Italië  bekend om de verschillende specialiteiten uit de verschillende regio’s. Hieronder worden de verschillende regio’s beschreven en voorbeelden gegeven van lokale gerechten die zeker het proberen waard zijn.

Sardinië

Sardinië is door de eeuwen heen in handen geweest van verschillende volkeren. Dit heeft zijn invloeden achtergelaten in de lokale keuken van Sardinië. Je vindt een mengeling van Italiaanse, Spaanse, Noord-Afrikaanse en Oosterse invloeden. Doordat de kustgebieden veelal werden veroverd trokken de Sarden zelf de binnenlanden in, waar vooral veel voedzame vleesgerechten genuttigd werden, zoals wildzijn, lam en varken. Deze invloeden proef je terug in streekgerechten als ‘porceddu’ (big aan het spit) en ‘agnello con finoccietti’ (gestoofd lam met venkel, tomaat en ui). Langs de kust kom je veel visgerechten tegen, probeer bijvoorbeeld eens bottarga (gedroogde vissen-eitjes) op een sneetje brood, of geraspt over de pasta. Maaltijden worden net als in de rest van Italië geserveerd met brood, maar in Sardinië hebben ze een speciaal soort brood dun knapperig brood met olijfolie, genaamd ‘pane carasau’. Verder zul je in Sardinië veel heerlijke schapen- en geitenkazen vinden, gezien er veel schapen en geiten worden gehouden in deze streek.

Amalfikust

De culinaire trots van Napels is pizza. Pizza margherita is hier naar het schijnt bedacht. Daarnaast komen vis- en schelpdiergerechten vaak voor op het menu met gerechten zoals ‘insalata di mare’ (salade van zeevruchten), ‘zuppa di polpo’ (inktvissoep) en ‘zuppa di cozze’ (mosselsoep). Naast heerlijke lokale wijnen is er nog een andere lokale specialiteit die je tenslotte ook niet mag missen is ‘limoncello’, een heerlijke likeur gemaakt van citroenen afkomstig van de lokale plantages.

Cinque Terre

Ook in Cinque Terre kun je heerlijke verse schaal- en schelpdieren eten. Daarnaast wordt er veel basilicum gebruikt in de maaltijden, gezien dit in de regio veel wordt verbouwd. Lokale gerechten zijn bijvoorbeeld ‘gattafin’ (gefrituurde ravioli gevuld met groente), ‘cappon magro’ (diverse schaal- en schelpdieren met groene pesto), ‘pan do ma’ (brood met lokale ansjovis en zout). Je kunt hier natuurlijk ook heerlijke zoete gerechten vinden. Wat dacht je van limoen-basilicum ijs, heerlijke taart met amandelen en abrikozenjam, of een andere zoete specialiteit: ‘pane del pescatore’ (vissersbrood) (een zoet brood bedekt met gekonfijte kersen). Het kreeg deze naam gezien vissers dit vaak mee namen de zee op.

Sicilië

Net als Sardinië heeft Sicilië veel invloeden van verschillende landen en culturen, namelijk: Spanje, Griekenland, Noord-Afrika en Normandië. Hierdoor is het eten vaak gekruider dan in de rest van Italië. Daarnaast wordt er, gezien Sicilië wordt omringt door de Middellandse Zee, volop verse vis gegeten. Deze twee invloeden uiten zich in verscheidende heerlijke lokale gerechten zoals: ‘cusucus di pesce alla trapanese’ (couscous met vis, kaneel en safraan), ‘pasta con le sarde’(spaghetti met sardines), ‘involtini de spada’ (zwaardvisrollade met aubergine en Parmezaanse kaas). Daarnaast is de streetfood overgewaaid uit Noord-Afika. In Sicilië vindt je overal kraampjes met heerlijke gerechten zoals ‘arancini’ (gefrituurde risotoballetjes), ‘frittola’ (krokante sandwich met gefrituurde pens) en ‘pane cunzatu’ (sandwich met verse tonijn, tomaat, kappertjes en kaas). Een andere bijzondere specialiteit van Sicilie is ‘brioche con gelato’, dit is een zoet broodje gevuld met ijs.