Winnaar Djoser ontwerpwedstrijd

Het was niet makkelijk om een winnaar aan te wijzen, maar na rijp beraad hebben we er toch een gekozen: een prachtige reis door de Filippijnen. Een even mooie als vriendelijke bestemming, die door natuurlijke- en politiek-economische tegenslagen enige jaren in de vergetelheid is geraakt. De reis biedt een zeer compleet beeld van het land, via een mooie goed uitvoerbare route. Djoser had de reis niet beter kunnen invullen!

Waarom koos Jeanine voor de Filippijnen?
“De Filippijnen hebben sinds een jaar een heel bijzonder plekje in mijn hart. Gedurende mijn zesweekse verblijf als vrijwilliger bij het Rode Kruis in Manilla heb ik uiteraard niet meer dan een indruk gekregen van een veelbelovend land. De reis was ook niet bedoeld om het land te ontdekken, ik was er voor de mensen. Mijn ideeën over de bezienswaardigheden van het land zijn dus vooral gebaseerd op reisgidsen en het internet. Hoe het ook zij, tijdens mijn verblijf in Manilla heb ik mijn hart volledig verloren aan dit prachtige land.

Dat komt in de eerste plaats door de mensen. De inwoners zijn ontzettend vrolijke en vriendelijke mensen. Filippino’s worden beschouwd als het gelukkigste volk van Zuidoost-Azië, ondanks de tegenslagen door verschillende natuurrampen en de slechte economische situatie. Ze zullen je altijd met veel warmte onthalen en behandelen. De mensen zijn beleefd en hebben respect voor elkaar. Opdringerigheid vind je hier bijvoorbeeld niet.

Niet alleen de mensen zijn bijzonder. De Filippijnen vormen een onontdekte schat aan natuur. Van koraal, witte stranden en glanzende zee tot tropische regenwouden, rijst terrassen en vulkanen. Waarom er zo weinig reizigers zijn? Ik kan u het antwoord niet geven. Natuurlijk heb je hier te maken met het regenseizoen, dat voornamelijk in onze zomervakantie valt. De vliegreis ernaartoe is natuurlijk ook niet niks. Maar als je op het goede moment komt, dan ligt er een land op je te wachten dat nog puur is en geen toeristische vervuiling kent.

Omdat de overgrote meerderheid van de Filippino’s rooms-katholiek is, lijken hun gebruiken veel op die in onze westerse samenleving. Mensen kunnen zeggen en dragen wat ze willen en ook seksuele geaardheid levert weinig problemen op. Een zeer tolerant land dus. Ook de communicatie verloopt zeer soepel, aangezien Engels de tweede taal van het land is. Straatnaamborden en menu’s zijn dus gewoon te lezen en in de omgang met de bevolking heb je nauwelijks last van een taalbarrière. Het is dus zeer eenvoudig om zelf de straat op te gaan. Mensen zullen je altijd helpen wanneer dit nodig is.

Kortom, verbreed je horizon en zie die 7000 eilanden schitteren in de blauwe
oceaan!”