Reisverslag Rajasthan, Noord-India en Nepal

Maandag 30 oktober

In het vliegtuig zien we bijna alle medereizigers al bij ons in de buurt zitten. In Frankfurt overstappen op een groter vliegtuig naar Dehli. Het is bijna 8 uur vliegen en als we aankomen is het bijna half 2 ’s nachts. Dan vinden we de reisleider Marc (die ook al bij ons in het vliegtuig zat) en de lokale gids.

Dinsdag 31 oktober

Met z’n allen ontbijten op het dakterras, het is warm en zonnig. (Een zonnebrandcrème met beschermingsfactor is niet nodig. De eeuwige smog in ’s werelds vuilste stad filtert de zon behoorlijk. Het is nevelig en ook vochtig en benauwd). De reisleider Marc (heeft dezelfde naam als Marc, dus zal ik hem in mijn verslag voortaan MV noemen) heeft een busje georganiseerd voor de hele dag, om zo langs de belangrijkste bezienswaardigheden in Dehli te gaan. We beginnen bij de Jama Masjid, de beroemdste moskee van Old Dehli. Daarna gaan we met riksja’s naar het rode fort. Dit is een uit rode zandstenen gebouwde burcht ook uit de tijd van het Mogol rijk. Dan worden we met de bus ergens gedropt om snel een hapje te eten en vervolgens met de bus naar Humayun’s Tomb, prachtige praalgraven wat de voorlopers van de Taj Mahal zijn. De eerste invloed van Perzische invloeden op de Indiase architectuur is hier te zien. Dan vallen we van vermoeidheid in slaap en worden ruw gewekt door de wekker, die we voor alle zekerheid maar even gezet hadden. We gaan met de groep lekker eten op het dakterras van het hotel. Daarna alvast de rugzak ordenen, want morgen is een lange reisdag.

Woensdag 1 november

Vroeg opgestaan, we hebben een lange busrit voor de boeg. We willen nog even uitgebreid ontbijten en komen een beetje in tijdnood. Bijna stipt vertrokken, slechte wegen, een enorme kakofonie, grote chaos. Ze rijden hier continue met 1 hand op de claxon, en het verkeer is duidelijk het recht van de sterkste. Bij de staatsgrens, waar we even moeten stoppen, zit een man met een fluit en een cobra naast de bus. Een aantal stappen uit voor foto’s en een praatje. Dan roept Sebastiaan: “Mama, geef even geld!” Hij  koopt ’s mans fluit van een kalebas en zit vervolgens in de bus wat te toeteren, de man staat nu met alleen z’n cobra in een mandje bij een andere toeristenbus. We kruipen verder in de verkeerschaos. Langs de wegen bloeit volop bougainville en op mimosa lijkende bomen. Pas na een uur of 2 kunnen we iets vlotter doorrijden. We zien hier veel kamelen (met 1 bult, noemen wij dromedarissen) dat zijn de belangrijkste (aanzien, status) lastdieren, trekdieren en huisdieren. Eind van de middag komen we in een klein stadje Mukundgarh aan, waar we in het fort (prachtig hotel in een oud fort) overnachten, we worden welkom geheten met muziek, een rode stip en een bloemenkrans van afrikaantjes. Na ons geïnstalleerd te hebben en onze ogen uitgekeken in de kamer en de prachtige eetzaal, gaan we nog even het stadje verkennen. Veel van de huizen en haveli’s tonen nog sporen van de fresco’s van weleer. Wat moet dit ontzettend mooi geweest zijn. ’s Avonds in de tuin een uitgebreid buffet en poppentheater, waar ze gelijk de handgemaakte typisch Rajasthaanse poppen verkopen.

 

Donderdag 2 november

Heerlijk geslapen, lekker ontbeten. Om half tien vertrekken we voor een excursie naar Dundlodh en Nawalgarh. Strak blauwe lucht, stralende zon, het is al flink warm. We rijden naar het vlakbij gelegen Dundlodh, waar we eerst het voormalig paleis bezoeken, hier vindt een huwelijksceremonie plaats. Daarna bezoeken we een goed bewaard gebleven haveli (rijk herenhuis), deze is werkelijk prachtig. We rijden verder naar Nawalgarh, dit is een leuk druk authentiek stadje. Hier zijn nog meerdere prachtige haveli’s. we lopen door smalle straatjes met veel winkeltjes en over de lokale markt, stofjes, snuisterijen, etenswaren, groenten, schoenen, huishoudelijke artikelen, zilversmeden en nog veel meer. Maar geen souvenirs en rotzooi voor toeristen, echt Indiaas. Terug naar Mukundgarh voor een heerlijke uitgebreide lunch (een assortiment van typisch Indiase gerechten in een 3-gangen menu voor ca €5). Nog een uurtje vrij, waarin ik in het lokale internetcafé een berichtje naar huis stuur. Dan vertrekken we naar het Desert Resort in Mandawa, ca 15 km van Mukundgarh (waar de 2^de nacht geen plaats meer voor ons was, i.v.m. een bruiloft). Dit is een prachtig hotel in Oosterse sferen ingericht, het resort doet ook wel een beetje Afrikaans aan. ’s Avonds is er weer een groot buffet met poppentheater, maar ik sla maar een keertje over, ik eet veel te veel hier.

Vrijdag 3 november

Toen ik ’s ochtends ontwaakte door mensen voor onze kamer was het allang licht. Het bleek ook al na half 8 te zijn. Marc was vergeten de wekker aan te zetten. Heel snel opstaan, wassen, aankleden en inpakken. Om 8 uur vertrekken we, geen ontbijt, toch nog op tijd. Het eerste stuk is een hele smalle slechte weg, na ruim een uur zijn we bij de grote weg. In tegenstelling tot onze snelwegen kom je hier alles tegen, voetgangers, koeien, kamelen, ezelskarretjes en bussen waar wel 200 Indiërs in kunnen, tuk-tuk’s en veel vrachtwagens en jeeps. Het landschap is behoorlijk ééntonig; woestijnachtig met schaarse begroeiing en af en toe hutjes en akkertjes. Na ca 5 – 6 uur rijden komen we in het heritage resort aan, zo’n 7 km buiten Bikaner, een oase van rust buiten de hectiek van de stad. Hier hebben we een riant bungalowtje, met zwembad. Eerst even een lekkere lunch, dan even zwemmen en de rest van de middag lekker luieren en lezen. Ik sla dinner maar weer over, moet nog uitbuiken van de lunch.

Zaterdag 4 november

’s Ochtends nog steeds geen behoefte aan eten, alleen wat masala thee en Marc koffie. MV heeft 4 tuk-tuks geregeld voor een hele dag in Bikaner. Eerst  gaan we naar Devikund Royal Cementary, hier bevinden zich alle graven van de koninklijke families. Mooie arcades, enkelen met fresco’s. Dan gaan we verder de stad in, eerst naar Junagarh fort, erg mooi. Verder naar het Lallgarh Palace, waarin een gedeelte hotel is. Hier gaan we lekker lunchen. Dan hobbelen we nog een stuk met de tuk-tuks terug naar de bazaar in de old town. Het is hier een ontzettende drukte en chaos. De spoorlijn loopt er dwars doorheen, en als de spoorbomen dichtgaan wurmt iedereen (voetgangers, fietsers en motoren) zich er nog onderdoor. Daarna in een tuin bij de tempel in een winkeltje een mooie sjaal gekocht. Sebastiaan en Pieter kochten een tulband voor morgen op de kamelen. Dan met de tuks terug naar het hotel.

Zondag 5 november

Goed geslapen. Eventjes met de bus naar het startpunt, waar de kamelen al opgezadeld klaar liggen. Iedereen op een kameel en een begeleider loopt mee. We gaan van de weg af de Thar woestijn in. De woestijn, niet zoals wij die ons voorgesteld hadden, is redelijk begroeid met vrij veel boompjes en struiken, wat besjes en ook een soort meloenen of kalebassen. Ook is veel grond privé, afgezet met prikkeldraad, zien we af en toe een hutje, wat kinderen en  herders en mensen die op het land werken. Ook loopt er een weg door de woestijn, zandpaden en elektriciteitsdraden. Om een uur of 12 stijgen we af en staat het lunchbuffet klaar, daar ligt een kleed in de schaduw van een boom, waarop we eerst zitten te eten en later liggen de meesten te slapen. Want we hebben pauze tot half vier, siësta voor de kamelen en begeleiders. Wij worden wat ongedurig want de grond is toch wel erg hard. Dan komt er beweging in de groep kamelendrijvers, de zadels worden weer opgetuigd en we gaan weer. Na ongeveer een kwartier komen we bij een dorpje in de woestijn, hier stappen we af en lopen een rondje, bij een groot huis achteraan drinken we allemaal een kopje chai. We fotograferen en filmen de aanwezige kinderen en daarna verder voor de laatste rit. Als ik op wil stappen, staat mijn kameel ook direct op en hang ik met 1 been aan het zadel en word door 2 kamelendrijvers er alsnog opgesjord. We rijden nog ruim een uur terug en langzaam zien we de zon voor de karavaan ondergaan. Als we de laatste heuvel overgaan zien we een ommuurde nederzetting waarin een paar hutjes en 6 tenten staan. We stappen af nemen nog wat foto’s van de kamelen en de ondergaande zon, helaas verstoord door elektriciteitsmasten aan de horizon. Gelijktijdig komen MV, de muzikanten en een paar soldaten in een jeep aan. We lopen de heuvel af en worden verwelkomd door muziek en dans. Er staan al gedekte tafels (er komt nog een reisgroep eten, maar niet slapen) en de drankjes staan al klaar, de zon is inmiddels ondergegaan en een volle maan verschijnt aan de andere kant. Er staat een kameel voor de maan en we proberen nog mooie plaatjes te maken. De soldaten hebben fakkels aangestoken en de muzikanten verwelkomen de andere groep toeristen. We gaan aan tafel en krijgen een heerlijk 3-gangen diner. Er is de hele avond muziek en dans door 2 kinderen. Het kampvuur brandt en het is reuze gezellig. De muzikanten komen dichterbij en het dansende jongetje (het kleine meisje slaapt intussen op vaders arm) sleept alle gasten de dansvloer van zand op. Na afloop van de maaltijd is er vuurwerk. Om half tien vertrekken de muzikanten en gaan de meesten naar bed. Wij gaan nog even bij het kampvuur zitten, waarin een Rajasthani net een brood gaat bakken voor zijn avondeten. Het is ontzettend helder door de volle maan maar hierdoor kunnen we niet zoveel sterren zien. In de stilte kunnen we duidelijk de claxons op de grote weg horen. In het kamp, een dependance van het Heritage hotel, is een toilet en stromend water aanwezig. Om kwart over tien gaan wij ook maar naar bed, keurig 2-persoons matrasjes, slaapzakken, lakens, kussens en handdoeken aanwezig. De matrasjes zijn wel erg dun en na een tijdje kan ik niet meer lekker liggen en ga maar schrijven. Buiten in de heldere nacht liggen 2 Indiërs op tafels te slapen, helemaal als mummies ingepakt. In de andere tenten hoor ik ook al stemmen, nog een half uur voor we gewekt worden.

Maandag 6 november

We zijn allemaal allang op als er om 5 voor 6 een fluitserenade geblazen wordt. Het personeel is bezig het ontbijtbuffet klaar te maken. Het kampvuur wordt opgestookt en om 7 uur als de zon net mooi rood boven de horizon uitkomt, vertrekken we met 2 kamelenwagens terug naar de grote weg, waar de bus al bijna een uur op ons staat te wachten. Terug in het hotel de bagage ophalen en snel even omkleden en opfrissen. Om 8.30 uur vertrekken we voor een lange busrit naar Jaisalmer. Al na een kwartier staan we in een file stil in Bikaner. Na een half uur horen we dat de trein met pech op de overweg staat. Nog een kwartier later hebben ze kans gezien de bus te keren en rijden we een stuk om, even later staan we weer in een opstopping en moeten we weer omkeren. De chauffeur weet een brug over het spoor te vinden en een uur later zijn we over het spoor en moeten we nog in de goede richting de stad verlaten. Na weer een half uur hebben we alle buitenwijken, suburbs en achterbuurten van Bikaner gezien (de chauffeur en bijrijder vragen een aantal keren de weg) en bereiken uiteindelijk de juiste uitvalsweg. Onderweg nog even een broodje en toiletstop, en om half 6 rijden we Jaisalmer binnen. Het hotel is in een kasteel en ziet er prachtig uit. De kamer is prima, op het plafond boven het bed zit een gekko, na ‘m op de foto gezet te hebben proberen we ‘m de kamer uit te jagen, dit lukt niet en hij vlucht in de kast. ’s Avonds heerlijk gegeten in het hotel, MV had een deal gesloten over de prijs, omdat hij de 2^de nacht niet in het hotel kan slapen. We maken nog wat nachtopnames van het hotel en gaan vroeg slapen. We hebben allemaal wel ergens spierpijn van de kamelenrit, André heeft “scrambled eggs”.

 

Dinsdag 7 november

Beetje onrustig geslapen, warm, veel lawaai en een mug. Om 9 uur opgestaan en rustig gedoucht, daarna met een tuk-tuk ons naar de Main Gate van het fort laten brengen. Eenmaal binnen is het een wirwar van hele smalle straatjes en veel winkeltjes. Binnen bezoeken we ook een Jain tempel, daarna lopen we verder, klimmen op de buitenmuur en gaan lunchen bij een Tibetaans restaurantje. Best redelijk gegeten voor nog geen Euro, daarna lopen we verder. Al gauw hebben we alle straatjes in het fort gehad en gaan het fort uit in de stad wat rondlopen. Bij de uitgang van het fort worden we nog een winkeltje met kleden binnengelokt, waar ik zwicht voor een mooi rood kleed. Na wat onderhandelen betaal ik ongeveer de helft van de vraagprijs, en toch lijkt het mij dat ik nog veel te veel betaald heb (± € 40.-). Er is nog een ontzettend mooi haveli die we na een grote omweg bereiken, deze gaan we helemaal bekijken. Vervolgens verder door de straatjes, wat fruit kopen en terug het fort in, eerst lekker op een terras zitten. Dan lopen we naar de westkant waar we de zonsondergang zien. Ik ga even het internetcafeetje in om het thuisfront een bericht te sturen. Daarna gaan we bij het pleintje bij de Main Gate om te eten. We krijgen een heerlijk vegetarisch gerecht uit Oost-India. Het restaurant wordt beheerd door een vrouw en die heeft geen licentie om alcohol te schenken, dus krijgt Marc zijn bier in een theepot en roestvrijstalen beker en op de rekening staat “speillli Coffee”. Daarna met een tuk-tuk terug naar het hotel, inpakken. Mijn rugzak is nu al vol!

Woensdag 8 november

Vandaag vroeg opstaan, we hebben weer een lange busrit voor de boeg naar Jodhpur, waar we begin van de middag aankomen. Eerst in het hotel een hapje eten en dan gaan we gelijk met de bus naar het fort. Dit gaan we eerst bekijken en vooral genieten van het uitzicht op de “blauwe stad”.  Daarna lopen we naar beneden naar de “Clock Tower” waar rondom een zeer drukke markt is met veel specerijen. Ik koop later 10 zakjes curry voor ruim €2, heel wat goedkoper dan gisteren. Met de tuk-tuk terug naar het hotel waar we ’s avonds een buffet hebben.

Donderdag 9 november

Op tijd vertrekken voor een lange dag in de bus. Aanvankelijk nog de grote weg door woestijnachtig gebied, maar als we afslaan wordt de weg smaller en slechter. Tegen de middag komen we in Ranakpur, hier bezoeken we de grootste Jain tempel ter wereld, deze bevat maar liefst 1444 filigraan bewerkte marmeren zuilen. Ontzettend mooi. We rijden even terug om te lunchen in een chique restaurant en dan rijden we verder. Het landschap verandert duidelijk, veel groener en bergen. Meer variatie in de begroeiing, bomen, bloemen, landbouw en rijstveldjes. We zien behalve koereigers, papagaaien, pauwen ook veel apen in het wild. De weg is ontzettend slecht en een heel stuk wegwerkzaamheden. Eind van de middag komen we in Udaipur aan, de eerste indruk is weer een grote drukke, chaotisch, vieze stad. Het hotel is prachtig. Nu eens niet zoveel eten ’s avonds.

Vrijdag 10 november

Lekker geslapen en rustig opgestaan. Nog even in de hoteltuin met enkele anderen koffie en chai gedronken. Dan met de tuk-tuk naar City Palace. In het paleis het museumgedeelte bekeken en daarna doorgelopen naar het City Palace Hotel aan de Lake Side. Hier het paleis verlaten en ons laten overreden om voor 50 Rps 1 uur in een tuk-tuk te laten rondrijden langs alle bezienswaardigheden. Bij een groente/fruit markt maken we wat foto’s en rijden verder; even later stoppen we bij zijn huis en de schilderijenwinkel van zijn broer. We krijgen een kopje chai en kunnen het niet laten toch een aantal kleine schilderijtjes te kopen. Dan is het uur al voorbij en worden we teruggereden naar de paleispoort, niet veel bezienswaardigheden gezien. Van hieruit lopen we langs de bazaar. Marc wil naar de kapper en ik schiet een grote winkel ernaast binnen; koop 2 mooie witte blouses, een paar sjaals en nog wat souvenirs en ik moet terugkomen met mijn man. Als Marc klaar is bij de kapper, na ruim een half uur, krijgt hij nog een uitgebreide hoofd, nek en rug massage en dat alles voor ruim €2. dan neem ik hem mee naar de souvenirwinkel en hij koopt ook nog 2 zijden blouses en een paar sjaals. We lopen verder door smalle winkelstraatjes en komen bij de waterkant. Hier staan een paar Fransen bij de prijzen van rondvaartboten te kijken. Het gaat per boot van max. 7 personen. Met ons beiden erbij zijn we met 6 wat de prijs drukt, we gaan een uur varen. Prachtig de paleizen en de zonsondergang op het water. We varen nog langs vogelkolonies zilverreigers en aalscholvers en langs de scènes waar de James Bond film Octopussy is opgenomen. Als we terug zijn begint het donker te worden en lopen de straat uit naar de Clock Tower, de hele straat is gevuld met juwelierszaken. Dan lopen we terug en zoeken een restaurant. Geen van de restaurants die MV opgegeven had kunnen vinden en we nemen een rooftop restaurant vlakbij het City Palace en eten Thali. Terug in het hotel lekker een poos in bad liggen met Ayurvedisch badschuim.

 

Zaterdag 11 november

Vandaag vroeg vertrekken voor de allerlangste busreis van deze vakantie. De zon zien opkomen boven de bergen. Hier wordt veel marmer gewonnen. Deze hele streek bestaat geloof ik uit marmer wat ze afgraven en uithakken. Langs de hele weg verkoop van marmeren tegels en platen. Ook het “Italiaanse marmer” komt hier vandaan. De hele “snelweg” is een erg drukke hobbelige tweebaansweg. Veel vrachtwagens die tonnen marmer vervoeren en max. 40 km rijden. Verder kom je op de weg ook wel auto’s en bussen tegen, maar vooral veel brommers, wat fietsen, tractoren, koeien, ezels en kamelen. De laatste 100 km hebben we een 6-baans snelweg en kunnen we eindelijk een beetje opschieten. Nog wel oppassen want het chaotische verkeersaanbod is nog hetzelfde. Om 5 uur komen we helemaal gaargeschud in het hotel in Jaipur, de hoofdstad van Rajasthan aan. De ambiance is prachtig in een voormalig paleis, de kamers zijn wel erg oud, meer vergane glorie. ’s Avonds lekker gegeten op het dak, nog wat lezen in bed en op muggenjacht.

Zondag 12 november

Vandaag een dag om vrij te besteden in Jaipur. We ontbijten met een papaja en lopen vervolgens door de Chandpol Gate de oude binnenstad in. Het is een drukke, stinkende vieze stad. We lopen een heel eind de Chandpol Bazar en de Tripoli Bazar af tot we bij het Hawa Mahal (het paleis der wind) komen, hierlangs is een hele drukke weg met veel kraampjes, waar iedereen je z’n winkeltje binnen wil trekken. We lopen door naar het City Paleis wat we uitgebreid bekijken en eten nog wat in het paleiscafé. Hier woont nog steeds de koninklijke familie. Als we verder lopen, het paleiscomplex uit, zitten we direct weer in de vuiligheid. We fotograferen een apenfamilie en kijken wat verder. Hier staan textiel en souvenirfabrieken en groothandels. We laten ons overhalen om voor 10 rupees per uur in een riksja te laten rondfietsen. Met ons tweeën kan die ouwe zijn fiets niet vooruit krijgen en er komt een 2^de riksja. Ze stoppen direct bij een aantal winkels waar we steeds binnen moeten kijken. In de eerste koopt Marc nog een zijden sjaal, maar daarna hebben we er geen zin meer in. Ze fietsen door naar het Water Palace, een ruïne in een bijna drooggevallen meer. We maken wat foto’s en moeten met de riksja’s terug, die we eigenlijk allang hadden willen wegsturen. Na een poosje zijn we het beu en willen uitstappen, ze vragen dan het 3-voudige bedrag, maar eindelijk zijn we van ze verlost. Even later nemen we een tuk-tuk terug naar het hotel en gaan nog even zwemmen. ’s Avonds eten we thali in het restaurant van het hotel, luisteren naar verhalen van anderen en zitten nog wat na te kletsen op de paleisgalerij.

 

Maandag 13 november

’s Ochtends heeft MV een excursie voor ons geregeld met de bus. We rijden langs het peleis de wind en het waterpaleis naar het Amber Fort. Dit is een ontzettend groot fort, wel erg toeristisch, veel verkopers  en bedelaars, en veel oliefanten die met toeristen naar boven lopen, en heel veel restauratiewerkzaamheden. We krijgen 2 uur om het fort door te lopen; ontzettend veel gangetjes, trappetjes en doorsteekjes. Op de terugweg stoppen we nog even bij het waterpaleis om foto’s te nemen, hadden wij gisteren al gedaan. Daarna rijden we door de buitenwijken en stoppen nog even bij de Cenotaphs of Gatore, de graftombes van de Maharadja’s. als we terug zijn in het hotel lunchen we nog even met wat tosti’s. daarna nemen we een tuk-tuk naar Albert Hall, maar hebben geen zin in het museum, we lopen door naar de dierentuin in het park. Hier gaan we naar binnen om aan de hectiek van de straat te ontsnappen. Hier zijn wij nu eens de bezienswaardigheid; we zijn de enige buitenlandse toeristen in de Zoo. Ze hebben erg veel krokodillen, kaaimannen en herten en dan nog wat andere dieren. Dan gaan we verder met de tuk-tuk die ons weer naar de “factory-wijk” rijdt waar we eerst een tapijtfabriek moeten bekijken en daarna een textielfabriek. Maar we zijn snel uitgekeken en willen niets kopen. Dan terug naar het hotel en ik ga even internetten. Om kwart voor 6 gaan we met z’n allen naar de bioscoop naar een Bollywood film (Vivah) een zeer langdradige romantische lovestory. De zaal zit vol met hele gezinnen,  schreeuwende kinderen en baby’s. Bij een goede scène klappen ze en verder wordt er veel gebeld tijdens de film. Na afloop bij MacDonalds nog een snack gegeten en in de paleisbar van het hotel nog even wat drinken en napraten.

 

Dinsdag 14 november

Vandaag vertrekken we pas om 10 uur, zodat ik ruim de tijd heb om wat boodschappen te doen en uitgebreid te ontbijten en wat te praten met Pieter. Het is maar 6 uur rijden naar Agra. Het landschap is weer vlak en erg veel zand, de steden en dorpen zijn druk, vuil en chaotisch. De “grote weg” is erg druk met ook nog eens veel fietsen, brommers en karren, bovendien is de weg heel erg slecht. Over bijna de hele afstand zijn wegwerkzaamheden. Van het continue getoeter worden we horendol en als we na ruim 8 uur aankomen zijn we helemaal gaar en inmiddels te laat voor de zonsondergang. Als we uit de bus stappen lopen we nog een tijdlang na te schudden. Even uitrusten en ’s avonds heerlijk gegeten. We spreken met een paar mensen af de volgende ochtend om 6.30 uur naar de Taj Mahal te gaan.

Woensdag 15 november

Onze kamer is ontzettend gehorig, er is erg veel lawaai tot diep in de nacht en voor 5 uur ’s ochtends begint het alweer. Ik sta op en we gaan met 6 personen direct om 6.30 uur naar de Taj. Bij de ingang wordt je halve rugzak leeggehaald en ik moet weer terug om alles af te geven. De entree is voor buitenlanders ruim 37 x zo hoog als voor Indiërs. Maar ze kunnen die exorbitant hoge entreeprijzen gewoon vragen, want iedereen wil toch naar binnen.  Als we binnenzijn blijkt dat we op dit vroege uur lang niet de enigen zijn, de zonsopkomst valt echter tegen door de ochtendmist. Het blijft hier de hele dag ook erg heiig. Het gebouw is ontzettend mooi; erg veel foto’s gemaakt, vanuit alle hoeken. Bij het verlaten zie ik Marc net naar binnen gaan, als ik vraag of ik op hem zal wachten om de rest van de dag samen verder te gaan reageert hij erg koel en afwijzend. Dus ik moet vandaag alleen verder, ik ga eerst terug naar het hotel en neem vervolgens een tuk-tuk om me een halve dag langs alle bezienswaardigheden te  rijden. Eerst naar het Agra Fort, een rood fort met enkele moskeeën binnenin, een gedeelte is afgesloten voor militaire doeleinden. Het is zo nevelig dat de Taj Mahal niet zichtbaar is. Dan rijden we verder naar de Baby Taj, ook graftombes van familieleden van de sjah. Deze is ook erg mooi met ingelegd marmer. Bij de rivier kijken waar veel gewassen wordt en naar het uitzichtpunt recht tegenover de Taj, hier kun je gratis hele mooie foto’s maken. Dan rijdt hij langs de drukke bazaar straatjes, nog een moskee bekijken en dan natuurlijk naar een aantal handwerkszaken, waar hij provisie krijgt door toeristen te brengen. Eerst een juwelier; ik koop een zilveren hanger aan een kettinkje en een ketting van tijgeroogsteentjes. Dan een textielzaak, waar ik 2 kussenhoezen koop, een lekker kopje thee krijg en vervolgens helemaal in een sari gewikkeld word om een paar leuke foto’s te maken (die man mij intussen wel betasten en aan mijn borsten zitten, onder het mom van dat hij kleermaker is en gewend is om vrouwen aan te kleden). Daarna nog bij 2 marmerinleg fabrieken gekeken (helemaal handwerk, (half)edelstenen  slijpen en in uitgesneden marmer lijmen), ontzettend mooi werk, maar hier koop ik niets en sta dus snel weer buiten. Dan maar terug naar het hotel; ik loop nog even naar buiten voor water en de hele weg word ik weer gevolgd door een riksja. Nu blijf ik binnen, dit was wel de allerduurste dag qua entreeprijzen. Nog even iets eenvoudigs eten in het restaurant.

 

Donderdag 16 november

Proberen lang uit te slapen, wat niet erg wil lukken op deze lawaaiige kamer, om een uur of 7 stapt Marc even uit bed om te vragen of ze die vervelende doordringende muziek nog even uit willen laten. Tegen twaalven uitchecken, de bagage wordt voor de rest van de middag in het hotel opgeslagen, nog even een portie frietjes eten en dan gaan we met 2 jeeps naar Fatehpur Sikri “de Spookstad”, een verlaten paleizen en ruïne complex (veel restauratiewerkzaamheden) en een grote moskee. Om 5 uur zijn we terug in het hotel, nog even water en koekjes kopen, een kopje chai drinken en dan gaan we met de bus naar het station in Tondlu, zo’n 40 km verderop, om de nachttrein naar Varanasi te nemen. We hebben allemaal een brits kriskras door de hele wagon, lakens en een deken worden later uitgedeeld, maar echt lekker slapen lukt niet.

Vrijdag 17 november

Als ik eindelijk slaap maakt Marc me wakker, het is half 6, volgens planning zal de trein om 5 over 6 aankomen. We hebben echter ruim een half uur vertraging. Om 7 uur zijn we dan in het hotel, waar we eerst nog maar even het bed induiken en dan lekker douchen. Onze kamer ligt aan de straatkant; dag en nacht continu getoeter. We nemen een riksja naar het oudste gedeelte van de stad, lopen langs de drukke bazaar naar de Ghats aan de Ganges. Eerst worden we direct gestrikt voor een Ayurvedische massage, Marc van top tot teen, ik iets minder, en waar we achteraf veel te veel voor moeten betalen. We lopen een stuk langs de Ganges tot aan de crematieplaatsen, dan slingeren we door smalle steegjes en komen weer bij de belangrijkste Ghat uit. Dan lopen we nog een stuk stroomopwaarts en weer terug. We wachten een poosje tot een Hindoe gebedsceremonie begint en gaan tegen zevenen met een riksja terug, na eerst nog even door de bazaar gelopen te hebben die ’s avonds nog veel drukker is. In het hotel gegeten en nog een tijdje zitten kletsen met een Nederlandse Surinamer uit een dorp bij Nijmegen, die Indische voorouders heeft, Hindi spreekt, hier vaak komt en het land goed kent.

 

Zaterdag 18 november

Om 5 uur worden we gewekt, we gaan met z’n allen een boottocht op de Ganges maken. We zien de zon opkomen boven de oostelijke oever en maken veel foto’s van de badceremonies en wassen langs de rivier. Dan gaan we ontbijten op een zeer hoog rooftop restaurant, waarbij we een mooi uitzicht hebben. Dan lopen we nog even met de gids mee langs de crematieplaatsen en naar een silk factory van zijn familie, blijkt dezelfde te zijn als waar wij gisteren al hadden gekeken, dus wij lopen gauw verder. Langs de Ganges glijd ik uit en ga languit in een klein stroompje vies groen water, als ik opgedroogd ben gaan we eerst terug naar het hotel, schone kleren aan en de hele zooi in een emmer sop. ’s Middags met z’n allen een excursie naar Sarnath, ook een heilige plaats. Hier heeft Buddha zijn allereerste preek gehouden. Nu zijn het vnl. ruïnes van wat tempels en een grote stupa. We vinden het niet erg interessant. Als we terug zijn bij het hotel gaan we lopend naar de oude stad, een hele toer om in die drukte langs alle opdringerige riksja’s te lopen. Marc laat even een memorycard op CD branden, nog even langs de Ganges kijken bij de gebedsceremonies en teruglopen om een restaurant te zoeken. Niets geschikts kunnen vinden dus maar terug naar het hotel om te eten, alle anderen zitten ook al in het restaurant.

Zondag 19 november

Geprobeerd wat uit te slapen, maar met al dat getoeter lukt het niet echt. Ik ben zo stijf als een plank als ik wakker wordt en vraag Marc om even wat spierolie op mijn rug en nek in te masseren. Daarna lekker douchen en als we het hotel uitkomen rent “onze vaste riksjafietser” al op ons af. Hij fietst ons uitgebreid door de chiquere buitenwijken, hier is het heerlijk rustig en geen vuilnisbelten, geeft een beetje zondagsgevoel maar dat duurt maar even tot we de wijk weer verlaten. Hij fietst verder naar de moslimwijk, naar een zijde fabriek. Hier eerst een rondleiding door wat donkere huiskamertjes zonder elektriciteit waar de weefgetouwen staan. Marc koopt een prachtige handgeweven patchwork sprei/dekbed, ik neem nog 2 sjaals. Verder fietsen naar de oude stad op zoek naar de Duitse bakkerij, waar we op de bovenverdieping op oude kussens liggen (hippiestijl jaren ’70) bij een kop chai en lekker vruchtenbrood. We nemen nog een heerlijk mueslibroodje mee voor morgen in de bus. Dan lopen we voor de laatste keer door de smalle oude straatjes, nog steeds weer andere waar we nog niet eerder geweest zijn. Dan even terug naar het hotel en een uurtje later met de hele groep weer naar de Main Ghat, waar we weer in een grote roeiboot stappen. Eerst een tijdje bij de crematies liggen kijken, vervolgens bij de gebedsceremonie aan de Main Ghat. Het is erg druk op het water, na een poosje varen we een paar meter stroomafwaarts waar we op een grote drijvende bak een afscheidsdiner van India aangeboden krijgen door Djoser.

 

Maandag 20 november

Vandaag weer een lange busreis naar de Nepalese grens. Over slechte wegen, door rommelige dorpen en steden. Na ruim 5 uur stoppen we bij een hotel in Gorakhpur voor de lunch. Als dit na 3 kwartier nog niet gearriveerd is betaalt MV de drankjes en gaan we de bus weer in, het eten wordt dan net aangedragen. De weg wordt nog slechter, net een geasfalteerd grintpad. Het landschap bestaat uit akkertjes en rijstvelden, die net overal geoogst wordt. In de bus is het stervenskoud door de koude luchtstroom die niet afgezet kan worden, door de slechte weg duurt de rit nog veel langer dan verwacht en het is al donker als we in het hotel aankomen. ’s Avonds een heerlijk buffet en daarna hebben ze voor ons het kampvuur aangestoken; we blijven echter niet lang, iedereen loopt te snotteren en wil op tijd naar bed.

 

Dinsdag 21 november

We gaan vroeg vertrekken, als het licht wordt is het heel erg mistig zodat we het prachtig gelegen hotel niet goed kunnen bekijken. De mist blijft lang hangen en onze laatste 2 uurtjes in India krijgen we niet veel meer te zien, maar qua landschap is het hetzelfde als gisteren. De formaliteiten aan de Nepalese grens verlopen vlot en aan de overkant van de grens wacht onze Nepalese bus. Al gauw verandert het landschap, alles is veel groener en ziet er veel netter en vriendelijker uit. Ook rijden we nu door bergen en bossen. De omgeving van Chitwan National Parc is erg toeristisch, bij de wisselkantoren staat het zelfs in het Nederlands aangegeven en bij een restaurant zien we een groot bord met: Today’s Special – “Patatje Oorlog”.  Onze lodge zijn hutjes in een mooie tuin langs de rivier; het uitzicht uit het raam een boerentafereeltje van rijstoogst en olifantenmestvaalt. In het dorpje vind ik voor ca € 3.50 een fles Italiaanse wijn. (In India nooit wijn in een winkel gezien, en in restaurants was het ontzettend duur). Achter onze lodge wordt de hele tijd tamtam muziek opgevoerd. Dan gaan we met z’n allen eten en André en Palmyre leren Elly en ik een kaartspel; de eerste ronde worden we door de Belgen ingemaakt, de 2^de ronde winnen wij, de fles wijn gaat gelijk op.

Woensdag 22 november

We worden al vroeg gewekt door de olifanten naast ons. Om half 8 wandelen we naar de rivier waar we met de groep en gidsen in een houten boomstamkano eerst een stuk de rivier afzakken, we zien veel vogels en een enkele krokodil. Het is nog steeds mistig, dan gaan we in het nationaal park aan land voor een junglewandeling. We krijgen eerst uitleg hoe we moeten handelen / vluchten als er een rhino, tijger, wilde olifant of beer aan wil vallen. We zien wat aparte insecten, een wilde haan en een paar apen in de verte, later zien we ook wat vogels ver weg. Onderweg nog lastiggevallen door wat mieren. Deze tijd van het jaar is het gras erg hoog, en het hele oerwoud wordt overwoekerd door “grass-killer”, een soort bruidssluier. Als we eruit komen moeten we nog met lange houten kano’s de rivier oversteken. We kijken nog even bij olifantenwassen en lopen terug naar de lodge, nadat we een lekker broodje gekocht hebben. Thee en koffie erbij maken lukt niet, want er is geen elektriciteit. Palmyre en Pieter gaan mee de olifanten van het hotel wassen. Daarna hebben we nog een rondrit per olifant door de jungle. Met 4 personen op een omgekeerde tafel op de rug van een olifant, een hoge trap als instapsteiger en je zit met een houten poot tussen je benen. Al na een kwartier slaapt mijn voet, gaan verzitten is niet echt mogelijk. We krijgen zowaar een neushoorn met jong te zien (die moest op de afgesproken tijd komen opdraven), later zien we nog krokodillen, apen en herten. Nog lekker eten in het dorp en op tijd slapen, als de tamtam zwijgt.

Donderdag 23 november

Het is weer mistig, vochtig en koud als we ’s ochtends in 2 jeeps vertrekken naar het gebied van de 20.000 meren. We rijden er een stukje in en zien wat herten, antilopen, div. vogels zoals maribou’s, roofvogels, aalscholvers, ibissen, reigersoorten, spechten en ijsvogels. Bij een groot meer stappen we uit en lopen wat rond, we zien hier ook 2 krokodillen. Dan rijden we terug en ’s middags gaan een paar mensen (ik ook) op een ossenwagen langs dorpjes in de omgeving. De andere helft van de groep gaat op fiets. We kunnen nu volop het rijstdorsen zien. We zijn precies met de zonsondergang terug, maar als ik klaar sta aan de rivier en nog een stap verzet schuift er een wolkje voor de zon. ’s Middags nog even mijn reeds uitgelezen detective ingeruild voor een ander boek “Tears of Blood”, de geschiedenis van Tibet. De laatste avond in Chitwan nog heerlijk gegeten op een dakterras.

Vrijdag 24 november

Nog wat souvenirs kopen en lekkere broodjes voor onderweg, op ons dooie gemak ontbijten want we vertrekken pas om 11 uur. Onderweg moeten we 2 mensen oppikken die zijn gaan raften. De reis naar Pokhara is erg mooi, langs rivieren en bergen en veel rijstvelden. Pokhara Lakeside is erg toeristisch, allemaal souvenirwinkeltjes, sportkleding, cd’s, internetcafés, moneychangers en restaurants.

Zaterdag 25 november

Lekker een beetje kunnen uitslapen. Dan eerst maar zo op pad. We lopen eerst naar het meer, vanwaar we al enkele toppen van het Annapurna gebergte kunnen zien. We zien ook veel hanggliders, Marc krijgt er wel zin in maar durft nog niet helemaal; als we teruglopen komen we Sebastiaan, MV en Petra tegen, en dagen Sebastiaan uit, die heeft er wel zin in. Marc loopt nog steeds te dubben en dan komen we Pieter tegen, die wil niet, maar na wat heen en weer gepraat zijn ze alle 3 overgehaald en gaan ze naar een expeditieagentschap. Bij de eerste lukt het niet voor vandaag, dus teruglopen en bij een ander proberen. Het lukt! Even een trui, jas of sokken halen en een hapje eten en dan gaan ze met een busje naar boven voor een duo-vlucht met een parapente. Het is een unieke, prachtige ervaring waarover ze niet uitgepraat raken. Dan willen we nog wat winkelen, we willen beiden een nieuwe broek. Marc vindt niet wat ie wil en laat er een maken, ik koop er wel een in de winkel ernaast en dan is Marc verdwenen en zie ik hem niet weer in het donker. Ik ga even internetten, maar als ik mijn berichtje klaar heb is er geen verbinding meer. Mijn briefje wordt opgeslagen en ik moet toch het volle uur betalen, kan ik het vanavond nog eens proberen. Ik loop terug naar het hotel in de hoop Marc weer te vinden, maar hij komt niet. Na een tijdje loop ik maar weer terug, wacht nog een poosje op straat en loop dan maar een restaurant binnen, waar ik 4 van de groep zie zitten, dan zie ik Marc daar ook zitten die z’n eten al op heeft. Later op de avond nog even het internet bericht verstuurd.

Zondag 26 november

Vandaag een wandeling langs de voet van het Annapurna gebergte. Met een klein busje rijden we omhoog naar Sarangkot, vanwaar we eerst nog een paar honderd meter omhoog moeten lopen. We hebben nu een prachtig uitzicht op de witte bergketens, maken wat foto’s en rusten even uit. Het is ’s ochtends eerst nog wel fris, maar overdag in de zon is het nog behoorlijk warm. Het stuk naar boven was voor mij extreem vermoeiend en bijna zou ik opgegeven hebben, maar de rest van de wandeling blijft vrijwel horizontaal op zo’n 1700 meter. Het is ongeveer 3 – 4 uur lopen naar Naudaada, als we aankomen liggen alle toppen alweer in de wolken. Bij terugkomst in het hotel gaan we eerst een paar uurtjes uitrusten en vervolgens weer winkelen. Marc haalt zijn op maat gemaakte vuurrode broek op en ik koop nog een paar T-shirts. We gaan eten bij Zorba the greek, waar ze alle gerechten hebben, behalve Grieks, nog even mijn speciaal gemaakte T-shirt ophalen en naar bed. Morgen weer vroeg vertrekken naar Kathmandu, alweer het laatste punt van deze reis.

 

Maandag 27 november

Om 7 uur vertrokken en met de bus de 200 km naar Kathmandu in zo’n 6 uur gereden. Mooie omgeving, de ochtendmist bleef echter behoorlijk lang hangen. ’s Middags in Thamel eerst een frietje gegeten en toen naar Durbar Square gelopen. Hier een tijdje rondgelopen en ’s avonds weer terug naar Thamel, we gaan met de hele groep eten.

 

Dinsdag 28 november

In het hotel ontbeten en daarna met een taxi naar Swayambhu tempel/stupa, ook wel apentempel genoemd, vanwege de vele apen die er rondlopen. Ook heel veel bedelaars en souvenirverkopers. Een hele klim naar boven, maar meer dan waard, ook een prachtig uitzicht over de stad. Dan met een taxi helemaal naar de andere kant van de stad naar de Boudnath stupa, de grootste stupa van Nepal. Ook hieromheen veel winkeltjes, we lopen er een rondje overheen en  omheen. Op een dakterras naast de altijd wakende Buddha’s Eyes eten we momo’s en een fruit lassi. Daarna zien we ontzettend veel Tibetanen de kora lopen om de stupa heen. Nog even in een grote supermarkt wat  rondgesnuffeld en met een taxi terug naar Thamel, waar we aan de rand gedropt worden. Even spullen in het hotel brengen en dan nogmaals op shop expeditie; Marc vindt nog een dun shirt en ik een broek, ook kopen we nog wat CD’s en gaan dan echt speciaal Nepalees eten in Thamel House, bij vertrek krijgen we nog een klein souvenir maskertje mee.

 

Woensdag 29 november

Laat opgestaan, in de straat nog een lekker broodje van de bakker genuttigd met een kop masala tea. Toen de taxi genomen naar Patan. Een poos rondgeslenterd, alles bekeken, langs smalle straatjes naar de Gouden Tempel en weer terug naar Durbar Square. Een hoog rooftop restaurant aan de zuidkant van het plein genomen, vanwaar we met de zon mee mooi op Durbar Square kunnen kijken. De wolken zijn net opgetrokken zodat we ook een prachtig uitzicht hebben op de besneeuwde Himalaya toppen. Beneden ons zien we anderen van de groep net uit een taxi stappen en we roepen ze naar boven om ook van het uitzicht te genieten. We lopen nog een bazaar op en neer en keren terug naar Thamel.

Donderdag 30 november

Weer vroeg op en het is nog erg mistig als we met het busje naar het oosten rijden. Buiten Kathmandu begint de zon te schijnen en zien we de besneeuwde Himalaya’s. voorbij Dhulikhel klimmen we met het  busje naar boven naar Namobuddha (vorig jaar hebben we dit helemaal gelopen). De uitzichten onderweg zijn prachtig. We bekijken het in aanbouw zijnde klooster uitgebreid, ze zijn alweer een heel stuk gevorderd. Dan lopen we naar beneden naar Panauti, door de nu omgeploegde rijstvelden, mosterdvelden, veel rijpe mandarijnen en citroenenbomen en velden met het roze plantje (wat we vorig jaar in Tibet gezien hebben) waar ze meel van maken. We komen door leuke kleine dorpjes, in Panauti gaan we eerst in het enige hotel (waar we vorig jaar gelogeerd hebben) wat eten voordat we nog een rondje door het dorpje en langs de tempels lopen. onderweg vanuit de bus nog prachtige uitzichten door de ondergaande zon, die de sneeuwtoppen rood kleurt. ’s Avonds heel gezellig met de hele groep een afscheidsdiner in een Italiaans restaurant.

Vrijdag 1 december

Opgestaan en eerst rustig ontbeten in het hotel. Toen alles ingepakt; we hebben nog ruim 2 uur over en gaan nog 1 x Thamel rondwandelen, kopen nog een laatste souvenir en wat ansichtkaarten, nog een hapje en een drankje en dan met de bus naar het vliegveld. Het verloopt redelijk vlot en dan nog 1½ uur wachten voor we naar Dehli vliegen. Mijn grote rugzak is nu 20,5 kg. Het vliegtuig heeft al 40 minuten vertraging, de handbagage is al helemaal doorzocht en op de trap van het vliegtuig moet het nog een keer, dan duurt de vlucht ook nog eens 30 min. langer. Als we nu in Dehli aankomen lijkt alles schoner en netter dan de eerste keer. We verlaten het vliegveld en gaan met de bus naar hetzelfde hotel als de eerste nachten, we hebben maar een paar uur voordat we om middernacht terug moeten zijn op het vliegveld. MV regelt toch een kamer voor ons allemaal (dit was niet bij de reis inbegrepen, had je extra moeten bijboeken) waar we erg blij mee zijn. We gaan nog even naar het dakterras, eten een hapje en maken de fles wijn op die Elly al ruim een week meegesjouwd heeft. Nog even op de kamer zo’n 2 uurtjes slapen en om half 12 vertrekken we weer terug naar het vliegveld. Het verkeer is midden in de nacht nog steeds chaotisch.

 

Zaterdag 2 december

De terugkomst is erg vreemd, koud, mistig, regenachtig, na 5 weken onafgebroken zonnig, de 2 laatste luchthavens volop Kerstversiering en het is nu Sinterklaasweekend.