Durian

Tijdens een van de rondreizen door Indonesië kom je ongetwijfeld de durian tegen op een van de vele markten, de meest beruchte van de fruitsoorten die je in dit land tegen kan komen. De sterk geurende vrucht komt alleen in Zuidoost-Azië voor en voor veel toeristen is de sterke geur al genoeg om de vrucht links te laten liggen. Dit is ook de reden dat de durian op verschillende plaatsen verboden is, zoals in vliegtuigen, hotelkamers en openbare gebouwen. De bladeren van een durianboom, die 20 tot 40 meter hoog kan worden, zijn donkergroen en de onderkant is zilverkleurig. De vrucht zelf is behalve de geur ook makkelijk te herkennen aan zijn stekelige scherpe schil. Om het vruchtvlees te kunnen eten snij je de Durian doormidden waarna je de partjes eruit kan pakken. De smaak is een mix van vanillevla, knoflook, uien en schimmelkaas. Toch is het bijzonder populair onder de Indonesiërs. In combinatie met alcohol kan de durian verdovend werken. Populair bijgeloof is dat de durian goed is voor de potentie: volgens een Indonesisch spreekwoord gaan de sarongs omhoog als de durian naar beneden gaat. Kortom, de durian ruikt als de hel, maar smaakt als de hemel!