Family Indonesië juli

Djoser Junior 18 juli

Op woensdag 18 juli
checken we om 9 uur ‘s ochtends in op Schiphol voor onze Singapore Airways vlucht voor Jakarta. Mijn vrouw Leonne, onze kinderen Sabine (14) en Tim (13) en ikzelf Hans. Het enige wat ik me kan herinneren van de namen van onze mede avonturiers is de Chinese naam Thé, en jawel, een Chinees ogende man met Djosertas checkt voor ons in. Later in het vliegtuig zit de familie pal achter ons. Hij heet Hans, zij Bente, hun dochter Dewi (12) en hun zoon Kai (10). In het vliegtuig op het tweede stuk, tussen Singapore en Jakarta, zit ik naast Ria, de oma van Kelly (14) en Sabine en haar dochter Denise (14) zitten ook in de buurt. Later in het hotel komen de apart ingevlogen familie, Gerlof, Marjolein, Michiel (15) en Daniël (13) er nog bij, op tijd om naar een erg goed saté restaurant te gaan op loopafstand van ons hotel.

Donderdag 19 juli
Ons hotel, in een backpackersstraat in Jakarta bereiken we na een uurlange trip vanaf het vliegveld waar we zien wat vrienden van ons al verteld hadden, Jakarta is een lelijke en vieze stad, de lucht is om te snijden en de staat van onderhoud van ongeveer alles is slecht. Toch is het ook een bruisende stad, een stad vol vriendelijke mensen en als je er aan went  …... een leefbare stad. ‘s Avonds is het beregezellig als we met z’n allen aan een lange tafel eten en het ijs snel gebroken is. Onze reisleidster, Lara, heeft alles goed onder controle. Tevreden gaan we naar bed, we hebben erg veel zin in deze vakantie.

Vrijdag 20 juli
Vandaag om circa 7.30 uur ontbijt, bakmie, telor en rijst. Hier smaakt het heerlijk, maar mocht dit te heftig zijn dan is er ook toast en jam. Om 8.30 uur begint onze tocht met de bus. Eerst naar het Nationale Monument, het is er niet druk dus kunnen we zelfs naar boven. Het doet een beetje denken aan de Euromast. Via een wandeling door het park, terug naar de bus en naar de haven om een oud koloniaal gedeelte van Jakarta te bekijken. Van de meeste huizen is niet veel meer over, maar café Batavia staat er nog in al zijn glorie. Hier hebben we heerlijk wat gedronken.
Daarna naar de havens en onze ogen uit gekeken naar de oude houten boten en het laden daarvan. De film van Al Gore heeft hier nog niemand gezien, alles en iedereen doet maar raak. Vervolgens met bootjes nog rond gevaren in de haven en later afgezet in de kampong. Dit was voor velen (maar vooral de kinderen) een enorme ervaring, een mengeling van medelijden en afschuw ging door ze heen. Dit kennen we niet in ons “rijke westen”.
Daarna rijden we naar Ancol een groot park met onder andere een zeeaquarium en een zwembad. De meesten kiezen voor het zwembad. Het is er heerlijk met veel schaduw, verschillende baden waarvan sommige met golven en diverse glijbanen.
Als afsluiting van de dag met z’n allen gegeten tegenover het hotel. Het was een perfecte dag.

Zaterdag 21 juli
Vandaag gaat de wekker om 5.45 uur, we vertrekken stipt om 7.00 uur op weg naar Bogor. Om circa 8.30 uur zijn we er al. We krijgen een leuke gids die in het Nederlands in één uur tijd een enorme hoeveelheid kennis en leuke wetenswaardigheden op ons los laat. Iedereen heeft er weer veel prachtige foto’s bij. Daarna via de Puncak pas (waar allemaal thee wordt gekweekt) naar ons lunchadres, waar we zowaar poffertjes en erwtensoep konden eten. Om ongeveer 3 uur kwamen we in Bandung aan om de Anklung voorstelling bij te wonen, erg leuk. De kinderen dansen, zingen en maken muziek, heel kleurrijk en vrolijk.
Om halfzes naar het hotel, waar we een uur later door de drukte pas aankomen. Maar het hotel was superleuk en de kinderen hebben heerlijk gezwommen. Met z’n allen gegeten in het hotel en op tijd naar bed!!

Zondag 22 juli
Om 7.30 uur stipt vertrekken we weer. Via een mini marktje met lekker fruit, dodol (een lekkernij van kokos, suiker en rijst) en nep dvd’s en cd’s naar de prachtige Sundanese kampong Naga   Alles was nog helemaal zoals honderden jaren geleden en volledig zelf supporting. Dit was tot nu toe het meest indrukwekkend. Daarna geluncht en om circa halfzes kwamen we in Pangandaran aan. Een geweldig hotel met heerlijk zwembad, tijd om te relaxen.

Maandag 23 juli
Vandaag mochten we kiezen voor rust of een jungletocht. Ria, Kelly en Lara hebben de jungletocht gedaan en een hoop wilde dieren (apen, herten en stekelvarkens) gezien. De rest heeft gekozen voor een heerlijk dagje rust aan het zwembad. Om alle stress echt kwijt te zijn heeft iedereen zich lekker laten masseren door de dames hier bij het hotel. ’s Avonds hebben we gegeten bij Chez mama Cilacap, althans alleen de ouders. De kinderen hadden besloten in het hotel te eten om daarna nog een keer het water in te duiken. We zijn  allemaal vroeg ons bed in gedoken, want morgen weer een druk programma.

Dinsdag 24 juli. Na een heerlijk ontbijt zijn we om half 9 vertrokken voor een tour met de becaks. Ieder in een eigen becak op verkenning door Pangandaran. Als eerste kwamen we aan bij een lokale markt. Op de markt verkochten ze o.a. vis, kip en groente. Aan het eind van de markt konden we zien hoe ze bamboe matten maakten. Verder met de becaks tussen lokale huizen door. Hier voelden we ons allemaal koning en koningin, de kinderen en volwassenen van de lokale bevolking bleven ons begroeten met “hello”. Een erg leuke ervaring.  We bezochten een kleine tempehmakerij, gewoon bij iemand in het schuurtje en onze volgende stop was bij een basisschool, de leerlingen waren erg opgewonden door onze aanwezigheid. Ze sprongen allemaal door elkaar om maar vooraan te mogen staan. Michiel heeft de kinderen ook nog rekenles gegeven. De becak tour eindigde bij een kroepoekfabriek, Het is bijzonder om te zien hoe dit gemaakt wordt. Ook mochten we zelf proberen om kroepoeknestjes te maken, erg moeilijk, maar ik zeg altijd maar “blijven oefenen”. De bus staat al te wachten en op naar onze volgende stop. Hier konden we zien hoe ze bruine palmsuiker maken en dit mochten we ook proeven. Bij dezelfde stop konden  we ook aanschouwen hoe wajangpoppen gemaakt worden en hebben we een kleine demonstratie gezien hoe je met de pop kan bewegen. Tijd voor de lunch aan zee Hier kregen we het Zwitser leven gevoel, wat een paradijs. De kids hebben heerlijk gezwommen in de zee. Er is zelfs nog een partijtje voetbal gehouden. Weer een korte busrit en we kwamen aan bij het toetje van de dag: de Green Canyon. Na een kwartier varen kwamen we terecht in het paradijs. De watervallen kwamen om ons heen naar beneden. Lekker zwemmen tussen de rotsen, watervallen en prachtig groen. Een aantal kinderen hebben hun angst overwonnen en zijn van een 5 meter hoge rots naar beneden gesprongen. Dit deed zowel bij de ouders als kinderen het hart sneller kloppen. Een prachtige ervaring rijker zaten we terug in de bus op weg naar het hotel. De lokale gids van deze dag heeft ons ook nog een aantal verwoestingen van de tsunami laten zien in Pangandaran. Heel triest om te zien wat er door natuurgeweld allemaal is verwoest. Terug in het hotel even twee uur rust voor het eten. Wederom een prachtige dag en een ervaring rijker.

Woensdag 25 juli
Om 7.05 vertrekken we uit Pangandaran voor de reis naar Yogyakarta. Sabine is te ziek om te reizen en blijft met Hans, Leonne en Tim in het hotel. Als Sabine voldoende opknapt, zullen zij de volgende dag met een taxi ons achterna reizen. We volgen een slingerende weg door de bergen om na drie kwartier bij een klein haventje aan de rivier aan te komen. In twee boten varen we de Banjar rivier af, naar Cilacap.  De rivier staat laag vanwege het zomerseizoen. De boottocht voert ons langs een groene, serene omgeving. Deze wordt doorsneden door het zware sonore geplof van de dieselmotor. Sommigen proppen hun oren dicht met papieren zakdoeken. Onderweg zien we vogels, kleine vliegende visjes en mangrove. Op één van de vele eilanden ligt een gevangenis. Het verhaal gaat dat Tommy Suharto hier ook gevangen heeft gezeten en vaak met de helikopter naar Jakarta vloog. Alleen als er inspectie kwam was hij weer even terug in de gevangenis. Vanaf Cilicap reizen we om circa 11.00 uur weer verder met onze bus. we rijden stevig door om alleen voor een plaspauze te stoppen. De meegebrachte lunchpakketjes met broodjes en wat fruit smaken over het algemeen prima.
Om 15.00 bereiken we de Borobudur. Een Engels sprekende gids brengt ons naar het nirwana, het hoogste plateau. Enkelen van ons lukt het om de Buddha op de juiste plek aan te raken. De rechter vinger voor de mannen en de rechter voet voor de vrouwen. Volgens de legende komt de dan gedane wens zeker uit. Vanaf de Borobudur is het nog een uur naar het hotel in Yogyakarta. Een deel van de wensen is waarschijnlijk al uitgekomen, want dit hotel met binnentuin en zwembad is al een klein deel van het nirwana. ’s Avonds gaan we eten bij het gezellige en drukke backpackers restaurant ‘Via Via’ verderop in de straat.

Donderdag 26 juli
Vandaag hadden we een vrije dag. we konden doen wat we zelf wilden. Wij hadden besloten om naar het Kraton te gaan en daarna even te winkelen. het Kraton is het paleis van de Sultan van Yogyakarta. Het was een heel mooi paleis, maar omdat het zo warm was en we met een gids mee moesten die ons al het keukengerei van de vorige Sultan liet zien, werd het wat minder leuk. Toen gingen we maar lekker winkelen, althans dat was het plan. Het bleek dat ‘de grote winkelstraat’ van Yogyakarta volgestouwd was met kleine Indonesische kraampjes die allemaal hetzelfde verkochten. En de winkels die er waren, deden ons net een beetje teveel aan ‘Zeeman’ denken. Dat was dus een beetje een tegenvaller. Dan maar wachten op Bali!
De rest van de dag gingen we lekker bij het zwembad doorbrengen. Heerlijk gezwommen, gelegen en gegeten. En om de dag compleet te maken kwamen Hans, Leonne, Sabine en Tim aan! Sabine was ziek geweest dus kwamen ze een dagje later aan. De groep weer herenigt, op naar de volgende dag!

Vrijdag 27 juli
Om 8.30 uur vertrekken we naar de zes tempels van het Prambanan. Van een afstand zien ze er prachtig uit. Helaas kunnen we ze niet bezoeken, omdat als gevolg van de aardbeving vorig jaar 27 mei, de tempels beschadigd zijn en veel stenen los liggen. Gelukkig vertelt de Nederlands sprekende gids zeer enthousiast over de drie belangrijkste goden Brahma, Vishnu en Shiva en hun tempels.
Na dit bezoek gaan we lang bij Tom’s Silver, een zilversmederij waar sommigen een mooi sieraad hebben gekocht en mijn oude zilveren ring helemaal is schoongemaakt.
Daarna zwemmen en lunchen bij het zwembad van het hotel. Erg lekker allebei. Sommigen blijven hier en wij zijn met een becak naar het station gegaan en hebben vanaf daar gewandeld door de wijk Sosro. Een wijk met kleine steegjes (gangs), lage huizen met veel planten ervoor, veel restaurantjes en eetkraampjes op straat en tweedehands boekwinkels met boeken in alle talen. En dit alles vlak naast de drukke en overvolle Jalan Malioboro.
’s Avonds om zes uur in een lange rij becaks naar het Ramayana ballet. Eerst een echt heerlijk buffet. We proeven ook de Yogya specialiteit nasi gudeg, rijst met nangka’s (vruchten van de Indonesische broodboom) in kokosmelk. Ook heerlijk.
Voor de voorstelling mogen we in de kleedkamers kijken en zien we hoe de dansers zich opmaken. Dan de voorstelling in de open lucht. Het verhaal van koning Rama, zijn geliefde Sinta en de slechte reuzenkoning Alengka is behoorlijk ingewikkeld, maar samen met de rustgevende gamelanmuziek, de zangers en de acrobatische toeren van de witte aap Hanoman is het een leuke voorstelling. In de becaks weer terug naar het hotel en naar bed, want morgen vroeg op.

Zaterdag 28 juli 
5.45 uur  wake-up call. We gaan voor de laatste keer ontbijten naast het zwembad in het hotel (vooral met pannenkoeken). Na het ontbijt gaat iedereen zich voorbereiden op de langste busreis van deze reis richting Batu. In de bus doet iedereen zijn eigen ding. De eerste stop was om 10.30 uur bij een patisserie en iedereen nam wat lekkers. Daarna gingen we weer de bus in tot de lunch in een restaurant waar we de andere Djosergroep tegenkwamen.
De derde stop was bij een klein gebouwtje met drie enorme slangen, die we mochten aaien en dat deden sommigen ook echt. De vierde stop was een fotostop en toen kwamen we bij het hotel met een mooi zwembad. Eigenlijk twee zwembaden een warm en een koud bad. We aten in het restaurant met prachtige muziek (maar niet heus). Daarna gingen we slapen en werden we allemaal heel vroeg gewekt door een jongetje dat uitriep MAMA!!!!

Zondag 29 juli
Uitslapen op zondag kennen ze niet in Indonesië. Van Lara hoeven we niet vroeg op, maar de moskee galmt om 4.00 uur al en roept op tot gebed. De vele Indonesische gasten in het hotel (er is een bedrijfsuitje) staan ook vroeg op om om 6.00 uur mee te doen met de aerobics. Verder slapen lukt niet meer.
9.00 uur vertrekken we naar de Bromovulkaan. Om 12.30 uur komen we aan in ons zeer hotel. ’s Middags gaan we te paard naar de top van de Bromo. Het lavazand komt in onze mond en kleren, het ruikt naar zwavel, maar het uitzicht is schitterend. Om een nieuwe uitbarsting te voorkomen, kopen we boeketten en gooien deze in de vulkaan. Wanneer we terug zijn, heb ik flinke zadelpijn.
Met zijn allen drinken we nog wat. Vanavond speelt Irak tegen Saoudi Arabië en we maken een poule, inzet 1000 roepia’s. De meeste van ons redden het eind van de wedstrijd niet. Het is hier koud en de volgende morgen moeten we om 3.30 uur op.

Maandag 30 juli
Vroeg op en met kleine jeeps naar een hoge berg waar we wachten tot de zon opkomt. Het is erg koud en het waait hard, maar er is geen bewolking en langzaam zien we de zon boven de vulkanen uitkomen. We kunnen steeds beter het landschap om ons heen zien; het is een hele grote krater met daarin verschillende vulkanen, waaronder de rokende Bromo en grijs vulkaanzand. Zo moet het er op de maan uitzien.
Dan terug naar het hotel, want we hebben honger,  inpakken en op naar Kalibaru. Dat is nog vier uur rijden.
Daar aangekomen nemen alle kinderen een duik in het mooie zwembad en gaan we lekker lunchen. Dit is het mooiste hotel waar we tot nu toe in gelogeerd hebben.

Dinsdag 31 juli
Voordat we Java verlaten, bezoeken we een weeshuis met een eigen plantage. De directrice weet ons in het Nederlands alles te vertellen over cacao, vier soorten peper, vanillestokjes, kaneel, palmsuiker, koffie enzovoort. Daarbij laat ze het ons allemaal zien al wandelend door de schitterende plantage en over de dijkjes van de sawa’s, terwijl we de paling gevangen in die sawa’s zien kronkelen in een bakje.
Na afloop van de rondleiding worden we getrakteerd op koffie, thee en lekkere hapjes. Een aantal kinderen van het weeshuis zingt en danst voor ons en van palmblad worden allerlei figuren in elkaar geknutseld. Wij proberen het ook, maar brengen er niets van terecht.
We worden allemaal versierd met hoofdtooien en de dames met lang haar krijgen een mooi bijpassend kapsel. Als we even met de directrice napraten, vertelt ze ons dat ze de kinderen stimuleert een opleiding te volgen, sommigen gaan zelfs naar de universiteit.  Wij delen wat meegebrachte cadeautjes uit en dan vertrekken we richting de boot naar Bali.
Om 18.00 uur komen we aan in het hotel. We krijgen een welkomstdrankje, maar zijn toch een beetje weemoedig, omdat we afscheid moeten nemen van onze chauffeur Agung die ons altijd op tijd en vaak zelfs vroeger dan gepland op onze bestemming bracht. Van de bijrijder Augus die zorgde voor vers koel water en een schone bus en van de Indonesische gids Indra, die al onze vragen over Indonesië, de cultuur, de geschiedenis en de politiek zeer grondig kon beantwoorden.
Gelukkig worden we getroost door een schitterende zonsondergang.

Woensdag 1 augustus
Vandaag lekker een rustdag! Na twee weken trekken door Java zijn we daar echt aan toe. We hebben een hotel op een prachtige plek aan het strand in Lovina Beach. Sommigen gaan de omgeving verkennen, sommigen zwemmen en voetballen op het strand en anderen kopen (nep)horloges van de verkopers langs het strand.
’s Avond gaan we in een chic restaurant van een landgenoot Europees eten en wijn drinken; heerlijk na twee weken Bier Bintang.
Daarna weer vroeg naar bed, want morgen gaan we ……….snorkelen……..

Donderdag 2 augustus
Om 9.00 uur verzamelen we voor de busjes die ons naar de boten brengen. Het is ongeveer een uurtje rijden. We passen flippers en dan de boten in. We varen een klein halfuurtje naar een eilandje. Hier is een rustige, niet te diepe snorkelplek. We springen het water in en kijken onze ogen uit. Het koraal is prachtig en we zien schitterende vissen; fel gekleurde kleine visjes, scholen grotere vissen, en kobalt blauwe zeesterren. Wat jammer dat we geen onderwater camera hebben. Na een klein uurtje krijgen we onze lunch. Daarna varen we naar een andere plek en snorkelen we lekker door.
De terugtocht is spectaculair. Het is harder gaan waaien en de golven slaan over de boot heen. Drijfnat en vreselijk zout komen we weer bij de busjes aan.
Als bekroning dineren we ’s avonds op het strand van het hotel met als speciaal toetje een dansvoorstelling door vier Balinese danseressen.

Vrijdag 3 augustus
Na de lunch vertrekken we naar Ubud. De rit gaat heel hoog de bergen in en we zien prachtige vergezichten. We maken een stop bij de Ulu-Danutempel aan het meer.  De tempel is opgedragen aan de watergodin. Zij laat zich van haar boze kant zien, want over het water komt een zeer donkere dreigende lucht aanzetten, dus wij stappen na een korte wandeling weer in de bus.
Onderweg krijgen we een aanrijding met een brommer. De man is er gelukkig niet al te ernstig aan toe, we moeten wachten op politie. Na een half uur blijft onze bijrijder achter en rijden wij door naar Ubud.

Zaterdag 4 augustus
Een vrije dag voor iedereen. Er is in Ubud veel te doen vooral winkelen. Het is een ‘artiestendorp’ en er zijn tientallen galeries en ook erg veel winkels met woninginrichting accessoires. Maar je kunt ook fietsen huren en langs de sawa’s fietsen of door het apenbos wandelen, of een heerlijke massage nemen in een van de vele spa’s. Wij kiezen ervoor om een taxi naar Kuta te nemen. Kuta is een zeer levendige ‘surf’ badplaats waar je alle talen van de wereld hoort. We bezoeken het monument voor de slachtoffers van de bomaanslag in 2002 en de kinderen volgen een cursus ‘wave surfing’, waar ze zeer enthousiast van terugkomen. Het levert ook erg veel video- en fotomateriaal op om vriendjes en vriendinnen thuis mee te imponeren. Dit samen met een echte ‘Starbucks’ maakt het een erg geslaagd uitstapje. ’s Avonds naar de Kecakdans de ongeveer 150 dansers / zangers beelden het apenleger uit het Ramayana verhaal uit. Van de drie dansuitvoeringen die we deze vakantie hebben gezien, is dit voor mij de beste. Erg ritmisch en van tijd tot tijd grappig. Daarna gegeten in een open restaurant  tijdens een stortbui…………Leuk!

Zondag 5 juli
De laatste dag dat we vroeg op moeten. Vandaag gaan we raften. Met een busje rijden we hoog de bergen in, een mooie tocht langs steeds smaller wordende wegen en steeds dichter wordend bos. Dan zijn we opeens in een goed onderhouden ontvangstation waar we een reddingsvest en een peddel krijgen. Hiermee dalen wij de 500 treden af naar de Ayung rivier. We stappen in een rubber vlot en onze tocht begint. We komen door een betoverend landschap van tropisch oerwoud, langs watervallen van wel 50 meter, schieten door stroomversnellingen en peddelen langs rotsen waarin beelden zijn uitgehouwen. Het videogame gedeelte van de groep is inmiddels bevangen door het Lara Croft gevoel. De kinderen springen van rosten en drijven zittend met de benen vooruit met de stroomversnellingen mee, een fantastische ervaring.
’s Middags hebben we vrij en gaan we shoppen, cadeautjes voor thuis en voor ons zelf. ’s Avonds ons afscheidsdiner, het laatste avondmaal met de groep.

Maandag 6 juli
Vanochtend vrij, want vanmiddag vertrekken we. Wat een fantastische vakantie is het geweest en wat hebben we een geluk gehad met onze groep. We zijn bijna allemaal wel even meer of minder ziek geweest, maar dat is ook het enige wat is misgegaan. Onze reisleidster is een groot organisatorisch talent en…. een leuke meid, de kinderen konden het uitstekend met elkaar vinden en iedereen droeg zijn steentje bij om er een mooie reis van te maken.
We hebben een nieuwe maatschappij ontdekt met lieve, hulpvaardige en vrolijke mensen. Alle afspraken die we, weliswaar na stevig onderhandelen, hebben gemaakt, zijn stipt nagekomen. We hebben mensen ontmoet die van alles veel minder hebben dan wij, maar die ons trots en vriendelijk tegemoet treden.
Deze reis is voor Hans, Bente, Kai, Dewi, Ria, Kelly, Hans, Leonne, Sabine, Tim, Sabina, Denise, Marjolein, Gerlof, Michiel en Daniël een onvergetelijke belevenis geweest!!!