Reisverslag Family Indonesië zomer

Jakarta, 7 juli
Deze dag kwamen we aan op het vliegveld van Jakarta. Na kort opfrissen hebben we een haven bezocht, waarna we zijn gaan eten.

Om zeven uur stond ik op om naar het vliegveld te gaan. Op het vliegveld heb ik Mister Chappy ontmoet en klaargestaan met onze Djoserbordjes. Na een half uur zagen we eindelijk ouders met kinderen, dus dat moest wel onze groep zijn! Snel iedereen verzamelen en om half tien zaten we in de bus naar het hotel. Even uitrusten en dan om twee uur ‘s middags het welkomstwoordje om vervolgens de Batavia Tour te gaan doen. Even doorbijten met zijn allen, maar dan ben je het snelst over je jetlag heen. Lekker door de haven gewandeld en de dappersten van ons gingen nog een oude boot op. Met luid applaus werden ze weer onthaald op het vaste land. De bus stond alweer klaar om ons naar Batavia te brengen. Na een korte wandeling op het plein, was het tijd om te eten in ‘Café Batavia’, een oud-koloniaal gebouw uit de Nederlandse tijd. Iedereen had dorst, honger en was moe. Lekker gegeten, zelfs de spaghetti met nacho. Toen was het tijd om terug te gaan naar het hotel en hopelijk héél lekker te gaan slapen ..  (Janneke)

Jakarta, 8 juli
Deze dag hadden we niets op het programma. Iedereen mocht met z’n eigen gezin Jakarta verkennen.

Om half tien had ik afgesproken met mijn broer, maar zoals een echte Indonesiër kwam hij natuurlijk later. Wij zijn met een taxi naar een hele grote luxe mall  geweest. Daarna hebben we lekker geluncht bij een Japans restaurantje. Er ging nog een jongen met ons mee die in Jakarta woont, hij heeft ons met een taxi rondgeleid. Het was erg leuk. ’s Avonds hebben Joeri en ik samen een restaurant gezocht en lekker Indonesisch gegeten. Terug in het hotel wachtte Joeri op zijn vakantievriendjes. (Ilse en Joeri).

Vandaag mocht iedereen zelf bepalen wat ze gingen doen. ’s Ochtends hebben we een beetje uitgeslapen en gegeten. Rond elf uur zaten we in een taxi naar Taman Mini Indonesia. Als we onderweg even stil stonden, trokken we hordes met verkopers aan. Vlaggetjes, kranten en nog veel meer. Toen we in Taman Mini Indonesia waren hebben we daar een tijdje rondgekeken en zijn we naar het hotel geweest waar mijn vader twintig jaar geleden heeft overnacht. Rond vier uur ’s middags waren we weer terug in Jakarta. Daar zijn we wezen winkelen. Alles is er echt veel goedkoper, bijvoorbeeld allstars voor dertien euro, terwijl je er in Nederland zestig euro voor betaalt.
Op straat staan echt overal kraampjes, het liefst midden op straat. Overal rijden brommertjes, nog nooit heb ik zoveel brommertjes gezien. ’s Avonds hebben we heerlijke soto ayam gegeten en zijn daarna teruggelopen naar het hotel. (Marloes)

Jakarta-Bandung, 9 juli
Deze dag hadden we een reisdag naar Bandung. Onderweg zijn we diverse malen gestopt.

Vandaag hadden we een reisdag. Om zeven uur moesten we al vertrekken met de bus, maar gelukkig stonden er ook veel busstops op de planning. Bijvoorbeeld de Botanische tuinen in Bogor en een muziekschool. Bij de muziekschool kregen we een voorstelling en zelf mochten we muziek maken met een anklung. ’s Avonds gingen we rond half zes naar het hotel, en de kinderen gingen natuurlijk gelijk zwemmen in het zwembad. Het was extra leuk omdat we nog geen zwembad hadden gehad. Daarna zijn we nog met de hele groep gaan eten in het restaurant bij het hotel. Daarna ging iedereen naar bed, want de volgende dag moesten we weer vroeg op. (Anne)

Bandung-Pangandaran, 10 juli
Deze dag hadden we weer een busdag op weg naar Pangandaran, ook vandaag zijn we onderweg een aantal maal gestopt.

Vandaag hadden we weer een reisdag. Niet dat de kinderen dat erg vonden, want iedereen vermaakte zich met zijn PSP of Nintendo DS. Maar we zijn natuurlijk ook een paar keer uit de bus geweest. Om welgeteld 350 trappen af te dalen naar een dorpje (Kampung Naga) en we zijn de bus nog uit geweest voor fotostops. Toen we in het hotel aankwamen ging iedereen direct zwemmen! (Stan)

Pangandaran, 11 juli
Deze dag vonden er twee excursies plaats. Iedereen kon zelf bepalen of ze meededen of niet. De eerste excursie was een becaktour en de tweede excursie was het zwemmen en varen door de green canyon. ’s Avonds sloten we af met een barbecue.

Vandaag hebben we een becak tour gedaan. Met de becak zijn we naar de kroepoek fabriek geweest, en hebben we spullen weggeven aan de kinderen in een dorpje. Toen we terug naar het hotel gingen hebben we daar geluncht. Daarna zijn we naar de green canyon geweest, het zwemmen daar was heel mooi en leuk. Nadat iedereen was uitgezwommen zijn we nog naar een poppenmaker geweest en daar heb ik een wayang pop gekocht. Om half acht zijn we op het strand gaan barbecueën. Het was erg leuk, vooral het kampvuur. Al met al was het een erg leuke dag. (Ivo)

Pangandaran, 12 juli
Vandaag hebben we een jungletour gedaan.

Om half tien moesten we verzamelen bij de receptie. Vanaf daar liepen we een stuk langs het strand naar het bos toe. Toen we eenmaal in het bos waren aangekomen zagen we daar een schorpioen. Verder zagen we daar een grote spin, een termiet en witte mieren. Na stevig doorlopen en soms stukken klimmen zagen we apen. De gekochte pinda’s werden snel door de apen opgegeten. Hoog in de boom zaten een paar zwarte apen toe te kijken. Toen we door een grot liepen zagen we daar een paar stekelvarkens en veel vleermuizen. Nadat we even op een strandje een ijsje hebben gegeten en sommige even door de zee heen liepen gingen we weer terug naar het hotel. Om half drie aten we onze lunch en daarna is bijna iedereen het zwembad ingedoken. De kinderen hebben we na drie uur zwemmen uit het zwembad geplukt en daarna zijn we gaan eten. Na het eten hebben we onze spullen vast ingepakt voor de volgende dag en gingen we naar bed om de volgende dag uitgerust naar Jogjakarta te kunnen gaan. (Mike)

Pangandaran-Yogyakarta, 13 juli
Deze dag hadden we een busdag naar Yogyakarta. Onderweg bezochten we o.a. de Borobodur.

Vandaag moesten we lang in de bus zitten, want we gingen naar Yogyakarta. Ondertussen stopten we bij de Borobodur. We moesten veel trappen op en af. Alle kinderen liepen met een gids en alle ouders liepen met een gids. Onze vertaler Stan werd opeens ziek en vertrok naar beneden. De moeder van Joeri werd onze nieuwe vertaler. Toen de tocht afgelopen was moesten we weer terug naar de bus. We kwamen aan bij het hotel en het zwembad was dicht, maar we mochten er toch lekker zwemmen. Daarna gingen we lekker slapen. (Olaf)

Yogyakarta, 14 juli
Deze dag was een vrije dag, iedereen mocht op zijn eigen houtje Yogyakarta verkennen.

Nadat we ’s ochtends het van het ontbijt hebben genoten zijn we richting het paleis van de Sultan gelopen. Een Indonesische man wou ons graag de weg wijzen. Nadat we door allemaal steegjes waren gelopen met de man kwamen we uit bij de achterkant van het paleis. Een kennis van de man leidde ons rond door het ongebruikte deel van het paleis. Er was niemand, behalve ons. Toen kwamen we er dus achter dat we absoluut niet in het goede deel van het paleis zaten. Zo snel en beleefd mogelijk hebben we de rondleiding afgerond en zijn we naar het goede deel van het paleis gelopen. Nadat we terug zijn gelopen naar het hotel en daar een lunch hebben gehad, zijn we naar Malioboro street gelopen. Aan de ene kant van de straat waren allemaal kraampjes en kleine winkeltjes en aan de andere kant van de straat was een enorm groot warenhuis. Nadat we daar een tijdje hebben rondgewinkeld zijn we teruggelopen naar het hotel en hebben we in een restaurant 50 meter lopen vanaf het hotel heerlijk gegeten. (Mike)

Yogyakarta, 15 juli
Deze dag was er ’s morgens een excursie naar de Prambanan tempels. ’s Middags kon iedereen kiezen wat ze gingen dien. ’s Avonds konden we nog naar een balletvoorstelling.

We hebben eerst ontbeten en daarna zijn we met de becak naar het waterpaleis, het kraton van de sultan en naar de vredenburg geweest. Toen we terug waren zijn we gaan zwemmen. ’s Avonds zijn we met zijn allen gaan eten en naar een balletvoorstelling geweest. Daarna zijn we gaan slapen.

Wist je dat..
• Moederdag in Indonesië op 22 december is?
• er geen vaderdag in Indonesië is?
• Vredenburg vroeger Rustenburg heette?
• de sultan veertien vrouwen, een kat en meer dan honderd kinderen heeft?
•  de negende sultan henkie werd genoemd, omdat zijn andere naam te moeilijk was? (Joost)

Yogyakarta - Batu, 16 juli
Deze dag was een busdag op weg naar Batu. Onderweg zijn we nog gestopt bij een bakkerij.

Tring-tring, de wake-upcall om zes uur. Snel ontbijten en dan de bus in. Na een uur of wat kregen we de eerste stop, koffietijd. We konden bij de bakker iets lekkers kopen voor bij de koffie, en misschien ook nog wat voor in de bus. Daarna kwam de lunchpauze. Onderweg hebben we ook nog een rokende vulkaan gezien. Een paar uur laten zijn we bij het hotel aangekomen. Het was koud, maar toch ging ik met een paar anderen het zwembad in, het was toch wel erg koud. Na het zwembad eerst onder een lekker warme douche en toen eten. We gingen langs de weg lopen op zoek naar een restaurant.  Het eten was erg lekker. (Joris)

Batu-Bromo, 18 juli
Deze dag hadden we een busdag naar Bromo. Tussen de middag hebben we  Malang bezocht. ’s Avonds hebben we nog tegen Indonesische jongens gevoetbald.

Vroeg in de ochtend werden we al wakker van gezang, vertrekkende mensen, koffers en mensen van het hotel. Dus gingen we er maar uit. Eenmaal buiten werden we verrast door de prachtige tuin! Schitterend aangelegd en omringd door bergen. Omdat het bij aankomst al donker was hadden we dat nog niet goed gezien. De zon scheen al en we besloten te gaan zwemmen. Heerlijk begin van de dag. Daarna lekker ontbeten. Om half elf moesten de koffers weer klaarstaan en om elf uur vertrokken we richting Bromo. Eerst nog een tussenstop in  Malang bij Toko Oen. Met een groep zijn we richting de markt gelopen. Druk, warm en veel bedelaars. De markt was overdekt en alles was dicht op elkaar. Weer terug naar de bus. Na drie uur rijden stapten we over een in kleine busjes omdat de weg te steil werd. Prachtige bergachtige omgeving. Overal waren nog akkertjes aangelegd. Daarna kwamen we aan bij de ‘Bromo cottages’. In het dorpje daarvoor hadden we gezien dat de plaatselijke jeugd aan het voetballen was. Dus onze ploeg zat al snel vol goede moed in het busje om te gaan voetballen. Dat was erg leuk. Helaas werd met 6-1 verloren. Na het eten gingen we vroeg naar bed omdat we om half vier ’s ochtends een wake-upcall zouden krijgen. (Jeanette)

Bromo-Kalibaru, 19 juli
Deze dag moesten we vroeg ons bed uit om op de Bromo vulkaan de zon te zien opkomen. Daarna gingen we met de bus naar Kalibaru.

Inderdaad kregen we om half vier ’s ochtends een wake-upcall. In vijf jeeps vertrokken we om naar de zonsopgang te gaan kijken. We bleken niet de enige te zijn! Er stonden al veel jeeps en op de top was het zoek naar een plaatsje. Langzaam werd het licht en om half zes kwam de zon. Het was een prachtig gezicht. Maar nog mooier vonden we de rookpluim die uit de Semeru kwam. Deze vulkaan geeft ieder half uur een rookpluim. Het was een adembenemend gezicht. Daarna zijn we met de jeeps naar de bromo gegaan. Vanuit de jeeps gingen veel op een paardje omhoog om bij de trap verder te lopen om boven in de vulkaan te kijken. Het was weer een prachtig natuurgebeuren, de moeite waard. Na het ontbijt om acht uur weer om half negen in de bus. De hele dag weer in de bus gezeten om ’s avonds bij de ‘Kalibaru cottages’ aan te komen. (Jeanette)

Kalibaru-Lovina, 19 juli
Vandaag met de bus en de boot naar Bali. Onderweg zijn we gestopt bij een weeshuis en bij een school. Daarna gingen we op de boot naar Bali.

We stonden op in Kalibaru. Daar kwamen we een man tegen die nectar uit de palmbloem haalde. We kregen een glas om het te proeven, daarvoor gaven we hem 20.000 Rp voor. Even later kwam hij terug en gaf hij ons nog een beetje palmsuiker. Toen gingen we naar de koffieplantage, daar hebben we de bloem van de palmboom gezien die op plastic leek. Ook hebben we daar peper, vanille, nootmuskaat en nog veel meer gezien. Dat vond ik erg leuk om te zien. Daarna vertrokken we naar een school. Op die school zaten kinderen die geen ouders meer hadden. Ze hadden daar bekers gewonnen met marcheren. Even later hebben we heel lekker gegeten in een visrestaurant. Toen gingen we op de boot naar Bali.

Nadat we bij het hotel op Bali waren aangekomen moesten we afscheid nemen van Mister Chappy, Soroso en Erik, dat vond ik niet leuk. Daarna zijn we nog met zijn allen in het zwembad gedoken, hebben we gegeten en daarna gingen we slapen. (Per)

Lovina, 20 juli
Deze dag stond er niets op het programma en kon iedereen zelf bepalen wat ze gingen doen.

Toen Janneke gisteren in de bus zei dat er vandaag niets op het programma zou staan, ging er een luid gejuich op. Vooral de kinderen waren erg blij, eindelijk een dag alleen maar mogen zwemmen. Nou dat hebben de meeste kinderen dan ook gedaan. In Lovina hoefde je zelfs voor de lunch niet naar een restaurant. Er waren namelijk krukken in het zwembad en zo kon je je hamburger in het water zittend opeten! Een paar kinderen heeft aan het eind van de middag met een paar Balinese jongens op het strand gevoetbald. Anderen hebben met hun ouders nog een stukje gewandeld in de richting van het centrum. Er is in verschillende restaurantjes lekker gegeten. Ik heb nog een uitgebreide massage gekregen in ‘Agung’s massage & salon’. Ik ben met de taxi vanaf het hotel gehaald. De stevige massage waar ik om had gevraagd was een beetje te veel van het goede. Daarom is er op verzoek iets softer gemasseerd. Tot slot kreeg ik een bodyscrub en een kruidenbad. Ik kwam weer als herboren in het hotel aan! (Géke)

Lovina, 21 juli
Deze dag konden we kiezen uit snorkelen of duiken. ’s Avonds was er een barbecue.

Vandaag stond er een leuke dag op het programma. Om half negen stapten we in busjes die ons naar een aanlegsteiger vol met bootjes bracht. We werden over drie bootjes verdeeld. De boot schommelde op de golfen. Op de boot werden er twee een beetje zeeziek, de één erger dan de ander. Eén boot ging duiken en de andere boten gingen snorkelen. De vissen en het koraal waren prachtig, ook de duikers vonden het erg mooi. Toen gingen we lunchen op een steiger, de meesten vonden het erg lekker. Nadat iedereen uitgegeten was vaarden we een stukje verder. De meeste en ikzelf ook vonden het hier nog mooier. Toen de duikers klaar waren en iedereen weer op de boot zat, gingen we weer teug naar de aanlegsteiger.
De zee was dit keer wel wat heftiger. Iedereen die bijna droog was, werd weer kletsnat. We gebruikten onze handdoeken als bescherming voor het water, ook die waren toen kletsnat. Het gekke was dat eigenlijk niemand meer zeeziek was. Gelukkig konden we toen we er waren onder een warme douche gaan staan. Na een half uur stapten we weer in de busjes op weg naar het hotel. Toen we daar waren dook bijna iedereen gelijk weer in het zwembad. ’s Avonds om zeven uur gingen we met zijn allen barbecueën, dat was erg gezellig.  We hadden er ook nog een kampvuur bij en we kregen nog een Balinese dans te zien. Al met al was het een erg gezellige dag. (Anoek)

Lovina-Ubud, 22 juli
Deze ochtend mochten we dolfijnen gaan spotten in de zee. Rond de middag gingen we op weg naar ons laatste hotel.

Vakantie, waar hebben we het over. Vandaag liep voor een groot gedeelte van de groep de wekker af om half zes. Om zes uur was het verzamelen aan het strand bij het hotel voor het observeren van dolfijnen. Vooraf werd gezegd dat we 75 procent kans hadden om dolfijnen te zien. Onze djosergroep werd verdeeld over drie boten, ongeveer vijf personen per boot. Langzaam vaarden we richting volle zee. Het uitzicht van de opkomende zon was te vergelijken als bij de Bromo vulkaan. Uiteindelijk werden we voor het vroege opstaan beloond met veel dolfijnen. Er waren er zelfs dolfijnen die salto’s voor ons deden! Na deze leuke activiteit kwamen we terug op het strand, waar gelukkig genoeg verkopers stonden met houten dolfijnen. De rest van de ochtend hebben we een beetje rustig aan en hebben sommige een uiltje geknapt. Om vervolgens om één uur te vertrekken naar ons laatste hotel. Onderweg hebben we nog een stop gemaakt voor een ‘water tempel’. Dezelfde als die op het briefje van 50.000 Rp. De tempel ter herdenking aan de godin van de oceaan en het zorgen voor voldoende water voor een goede oogst. ’s Avonds hebben we op eigen gelegenheid een restaurantje bezocht om vervolgens voldaan in slaap te vallen. (Will)

Ubud, 23 juli
Deze dag gingen we fietsen door het Balinese landschap.

Vandaag staat in het teken van ‘activiteit’, er staat een mountainbike tocht op het programma, door het weelderige Balinese landschap. Blijkbaar barst iedereen van de energie want bijna de voltallige groep staat om acht uur ’s ochtends al te trappelen van ongeduld om een wat beweging in de benen te krijgen. Ketut Bagi, eigenaar en gids van Banyan tree cycle tours haalt ons met vier chauffeurs op om ons richting het ontbijt in de rijstvelden te brengen. We nemen plaats in een luxe Minivan  en verwachten dat we in niet al te lang tijd, in de betrekkelijke luxe van deze modern ogende Suzuki, kunnen aanvallen op het ontbijt.
Binnen tien meter blijkt echter dat helaas ook deze moderne Suzuki zich niet ongeschonden door het Balinese landschap zal bewegen. Een vervaarlijke slag in het wiel verraadt de moeilijke verkeersomstandigheden waarin alle verkeersdeelnemers zich iedere dag in Indonesië begeven. Vervolgens blijkt de verwachte korte zit, in werkelijkheid meer dan 75 minuten in beslag te nemen. Dat ontbijt hebben we inmiddels meer dan verdiend! En we krijgen ook wat we verdienen. Ons ontbijtrestaurant bevindt zich in een bergachtige streek, aan de voet van een slapende vulkaan. Het uitzicht is schitterend. We kijken neer op weelderige sawa’s, die worden overwaard door hoog oprijzende, slapende vulkaan, welke zich heeft gehuld in mistnevelen. We laten ons het ontbijt goed smaken en zijn klaar om aan onze fietsinspanningen te beginnen. Nog tien minuutjes met de auto en iedereen kan zijn mountainbike en helmpje voor de dag uitkiezen. Als iedereen zijn uiteindelijke keuze voor kleur, maat en vorm van fiets en helm heeft bepaald, begeven we ons op rustige landwegen. Na een korte rit maken we een eerste stop bij een rijstveld waar net de oogst wordt binnengehaald. We zien hoe de rijsthalmen met sikkelvormige messen worden gekopt en vervolgens door twee personen worden gedorst. De halmen worden hard uitgeklopt zodat de rijpe rijstkorrels uit de halmen vallen. De kinderen bieden een helpende hand en gaan driftig aam de slag met het uitkloppen van de rijsthalmen, sommige wel erg driftig. Na de nodige uitleg over de rijst, vervolgen we onze fietstocht weer door de sawa’s. Enige tijd later stoppen we bij een compound.  Hier woont een Balinese familie in verschillende gebouwtjes. De familie bestaat uit twaalf personen en leeft van de rijstbouw. Ze hebben varkens en twee stieren. We krijgen weer van alles uitgelegd over het boerenbedrijf en het verbouwen van cacao. We leren dat iedere compound zijn eigen tempel heeft. En dat mensen veel tijd besteden aan werkzaamheden voor de gemeenschap. Na deze leuke en wijze stop, vervolgen we onze fietstocht en genieten, voornamelijk bergaf rijdend van alles moois wat Bali ons te bieden heeft. Na een tijdje stoppen we bij een rivier. We dalen meer dan 200 trappen af te midden van een weelderig bos vol met tropische bomen. In deze rivier, compleet met kleine stroomversnellingen, krijgen we de gelegenheid om even lekker te zwemmen en af te koelen. Hier wordt dankbaar gebruik van gemaakt. De omgeving is schitterend. Na een klein halfuurtje werden we vriendelijk gesommeerd om onze stalen rossen weer te besteigen en onze tocht te vervolgen. We genieten verder van het fantastische Balinese landschap en krijgen nu ook te maken met enkele serieuze hellinkjes. De lol wordt er niet minder om. De volgende stop vindt plaats bij een tempel. Terwijl Bagi ons weer van alles uitlegt over de levensovertuiging, tempels, naamgeving en dergelijke worden er ondertussen bananen uitgedeeld als gezonde versnapering. Aangezien dit organisch afval is, vliegen vervolgens de bananen schillen van iedereen richting het bamboebos, maar helaas kan niet iedereen even goed mikken of even hard gooien, waardoor Ilse een schil op haar hoofd krijgt. Nu komt het heftigere deel van de fietstocht. Een paar hellinkjes van de eerste categorie volgen waarna de mountainbikes de landweggetjes in worden gestuurd. Nog meer moois trekt aan ons voorbij en plotseling bevinden we ons bij het mooie huis van Bagi, alwaar zijn vrouw een heerlijke Indische lunch heeft bereid. Iedereen smult van de heerlijke maaltijd die wordt genuttigd in de tropische tuin. Dit is meteen het einde van de fietstocht en er wordt ons getoond welke weg we hebben afgelegd op het Balinese eiland. Met auto’s worden we in tien minuutjes naar het hotel gereden en iedereen is er van overtuigt dat dit een van de leukste en mooiste excursies was, zo niet de sportiefste. De avond is ter vrije besteding en wordt door ons gebruikt om te shoppen in Ubud. Want shoppen doe je in Ubud! We sluiten deze geweldige dag af met een lekker diner in één van de vele restaurantjes inUbud, en vallen vervolgens moe maar voldaan in slaap in een hotel. Dit was echt een fantastische dag. (Peter)

Ubud, 24 juli
Deze dag was een vrije dag. Iedereen ging zijn eigen gang en ’s avonds gingen we met z’n allen eten.

Vandaag was onze laatste echte dag in Ubud. Iedereen mocht zelf beslissen waarmee ze de dag gingen vullen. Na het ontbijt zijn we op weg gegaan naar de pasar (markt). Een grote markt aan het einde van de hoofdstraat. Nadat we daar een beetje hebben rondgelopen, hebben we ook nog even achter het hotel langs door de rijstvelden heengelopen. Op een gegeven moment kwamen we weer in de winkelstraat uit, waar we de nodige souvenirs nog hebben aangeschaft. Bij het hotel zijn we begonnen met het inpakken van onze koffers. ’s Avonds gingen we voor het laatst met de hele groep uiteten. Janneke had twee tafels gereserveerd in een restaurant, de kinderen aan de ene tafel en de volwassenen aan de andere tafel. Net voordat het eten kwam had Janneke nog een quiz voor de kinderen met vragen over onze reis en Indonesië. Nadat de uitslag bekend was gemaakt en iedereen een sleutelhanger of armbandje had gekregen, begon Jan aan zijn speech samen met een kleine quiz. Jeanette mocht Janneke de prijs overhandigen. Een mandje met geld en een bedankbriefje van iedereen. Nadat Janneke het in ontvangst had genomen, had Frans nog foto’s uitgeprint voor iedereen en daar wat achterop gezet. En na wat gegoochel met rekeningen verlieten we voldaan het restaurant. Op weg naar het hotel, de laatste nacht in Indonesië. (Frans)

Ubud - Amsterdam, 25 juli
Deze dag gingen we terug naar huis en moesten we afscheid nemen van de groep en van Indonesië.

Om acht uur was iedereen weer op de been, en na het ontbijt werden de koffers in een auto geladen. Nog even snel zijn er nog wat foto’s gemaakt van alle kinderen. Ook hebben we toen afscheid genomen van een familie, die nog een week op Bali bleef.  Daarna gingen we op weg naar het vliegveld van Denpasar. Op het vliegveld hebben we van afscheid genomen van Joeri en Ilse. De bagage ingecheckt en rond één uur stegen we op richting Singapore. Daar hadden acht uur wachttijd tot de volgende vlucht. Dus zijn we met een deel van de overgebleven groep nog even Singapore in geweest. Het was echt ongelooflijk groot, mooi en druk. Na een tijdje over straat te hebben gelopen, besloten we één van de grote warenhuizen te bezoeken. Daar hebben we toen nog even gewinkeld en nog even wat gegeten. Met een bus gingen we weer teug naar het vliegveld. Op het vliegveld vonden we nog een computer waar je gratis mee kon internetten, daar heb ik dan nog even handig gebruik van gemaakt. Daarna moesten we weer inchecken en vertrokken we van Singapore naar Londen, over Nederland heen. Op Londen Heathrow hebben we met de hele overgebleven groep nog wat gedronken en gekletst. Na een tijdje moesten we ook daar inchecken en vertrokken we  naar Amsterdam. Om tien voor half elf (Nederlandse tijd) stonden we weer op Nederlandse grond. Na een tijdje wachten bij de bagageband zagen we wat bekende koffers tevoorschijn komen. En na drie weken vakantie namen we afscheid van de hele groep en werden de laatste e-mailadressen uitgewisseld. Snel hebben wij de auto opgezocht en na 32 uur achter elkaar gereisd te hebben zaten we dan uiteindelijk op de snelweg naar huis. Moe, maar heel voldaan viel ik in slaap. Dit was een heel mooie en gezellige vakantie. (Marloes)