Het Japanse toilet
Het is een dagelijks terugkerende bezigheid en na gedane zaken druk je gedachteloos op de spoelknop. Zo gaat dat echter niet in Japan. Elk bezoek aan het toilet is een aparte ervaring en een zoektocht naar hoe je je boodschap moet doortrekken. Laat me je mee nemen naar mijn eerste toilet ervaring in het land van de rijzende zon.
Na een prettige vlucht en een comfortabele busrit kwam ik aan in het Sunshine City Prince Hotel in Tokio. Een groot comfortabel hotel waar ik samen met mijn groep 5 dagen zou verblijven. Fijn om na een lange vlucht, mijn koffer neer te zetten en heerlijk onder de douche te springen. En natuurlijk ook even snel naar het toilet. Gedachteloos nam ik plaats op mijn toilet om vervolgens snel weer op te springen. De bril was warm, het voelde aan alsof iemand er net op had gezeten, maar ik was toch echt alleen in de hotelkamer. Wat bleek: de bril is verwarmd. Nu houd ik ook van verwarmde autostoelen, dus ik ben weer lekker gaan zitten en heb de verwarming niet uitgezet. Maar goed, ik was wel meteen in het hier en nu. Al rondkijkend zag ik dat er naast het toilet een sticker met een gebruiksaanwijzing zat waar alle verschillende functies zowel beeldend als in het Engels en in het Japans uitgelegd werden.
De verwarmde zitting was niet het enige bijzondere aspect van dit toilet, want deze wc bevatte ook douchearmen waarmee je de sterkte van de waterstraal en de positie van de straal kunt regelen. Ik kon mezelf dus met heerlijk warm water reinigen. Een bijzondere ervaring kan ik je melden. Maar misschien vond ik het meest aparte toch wel, dat je een gebruiksaanwijzing nodig hebt om alle functies van het toilet te kunnen vinden. Van een gedachteloze activiteit, werd het bij elk bezoek aan andere toiletten weer spannend wat ik nu weer tegen zou komen.
Overal op mijn reis door Japan ben ik deze “western-style” toiletten tegen gekomen. En brandschoon, wat ook heel fijn is. Zelfs in de treinstations.
Een ander leuk moment was toen ik ergens een openbaar toilet bezocht. Nadat ik de deur op slot had gedaan, begon er een kalmerend geluid te spelen. Dit alles om andere geluiden te camoufleren. Het is namelijk “not done” in Japan dat je buurvrouw hoort wat je aan het doen ben. Misschien nog niet eens zo’n gek idee om dat hier ook in te voeren.
De grootste uitdaging echter bij elk bezoek, was het spoelknopje te vinden. Zit het op de pot, tegen de wand of spoelt het toilet automatisch door? Moet je iets indrukken of gewoon je hand ergens tegen aan houden? De keuze was reuze zou ik zeggen.
En ja, één keer kwam ik dan een moment tegen dat de gebruiksaanwijzing me geen uitsluitsel kon geven waar die knop toch zat. Na minuten zoekwerk en verschillende knopjes ingedrukt te hebben, heb ik het toilet verlaten en hoop dat degene die na mij kwam wel de spoelknop kon vinden.
Door reisbegeleider Juliette Kops
Bekijk onze reizen door Japan.
