24 uur in Bangkok: op avontuur door de Thaise hoofdstad
Een verslag van reisbegeleidster Zinzi Zegers
De gekte van Khao San Road
We kunnen elkaar nauwelijks verstaan. We worden overstemd door de muziek die ons uit de barren tegemoet zingt. Voor ons staat een Thaise man van middelbare leeftijd noedels te wokken. Hij is gewend aan het lawaai en werkt onverstoorbaar verder, terwijl lachende straatverkopers zwart geblakerde schorpioenen verkopen op een satéstokje. ‘Best price for you!’ lacht de geboren verkoper, die al lang aan mijn gezichtsuitdrukking ziet dat ik deze Thaise lekkernij aan me voorbij laat gaan. ‘Photo 10 baht’, zegt hij er snel achteraan. Als ik nee schudt, grinnikt hij en verdwijnt in de massa. Khao San Road is het backpackersparadijs van de Thaise hoofdstad, the city that never sleeps, en de plek waar koopjesjagers hun hart op halen. De straat is bezaait met neon-lichten, kledingrekken, eetkraampjes en Chang bier blikjes. Proost, oftewel Chiyo!
Ontbijten op Thanon Rambuttri
Hoe druk het gisterenavond was op een steenworp afstand van Bangkok’s uitgaanscentrum, zo rustig is het op de vroege morgen. We drinken iced cappuccino met op z’n Thais een ongegeneerde hoeveelheid suiker, terwijl we toekijken hoe de winkeleigenaren hun etalages opbouwen. Ook al is het acht uur ’s ochtends, de hitte voelt drukkend aan. Zeker aangezien we voor ons bezoek aan Thailand’s belangrijkste bezienswaardigheid, het koninklijk paleis, onze knieën en schouders bedekt hebben als teken van respect voor de Thaise koning. We genieten van een frisse fruitsalade en slurpen van onze noedelsoep in de ochtendzon. We zijn klaar om op ontdekkingstocht te gaan.
Het Grand Palace en Wat Phra Kaew
Eenmaal bij het Grand Palace worden we uitvoerig gecontroleerd alvorens het heiligdom te betreden. Een ambtenaar kijkt fronsend naar de foto in mijn paspoort. Uiteindelijk geeft hij het verlossende woord en lopen we de paleistuin in, waar we onmiddellijk drie gouden torens op zien rijzen. Daarna wordt het alleen maar beter. Wanneer we ons een weg over het terrein banen richting de koninklijke tempel Wat Phra Kaew, zien we waar we ook kijken edelstenen, geschilderde bloemmotieven en glimmend goud. Binnenin de Wat Phra Kaew staat de Boeddha van Smaragd. Ook al is dit beeldje slechts 66 cm groot, haar schoonheid is adembenemend. We wandelen naar de voormalige residentie van de koning. Met haar hoge plafonds en enorme grondgebied (zo groot als 142 voetbalvelden!) vermaken we ons hier met gemak een paar uur.
Varen over de khlongs
Het is tijd om af te koelen op het water. De tweedehands Dieselmotor van onze longtailboot ronkt, terwijl we onder krakkemikkige bruggetjes door schieten. We hebben geluk. De waterstand is laag genoeg om de kleinere kanalen [khlongs] in te mogen, waardoor we op slechts een armlengte afstand langs de paalwoningen varen in dit oude gedeelte van Bangkok. Naast ons schiet een varaan het water in, opzoek naar verkoeling van de hete zon. We zien monniken plichtsgetrouw hun offers brengen bij de lokale tempels en stelletjes duiven voeren, omdat dit geluk in het huwelijk zou brengen. Onze kapitein lacht. Hij herinnert zich zijn dagen als monnik als de dag van gisteren. En het duiven voeren ook. Hij geeft nog een keer flink gas, zodat we precies op tijd door de sluis schieten en op de woeste Chao Phraya rivier uitkomen. In de namiddagzon genieten we van het silhouet van de bijzondere Wat Arun tempel. Het leven is mooi.
> Rondreizen Thailand
