Reisverslag 25 dagen Mexico/Guatemala 17 sept - 11 okt

18 september
Oké, aan mij de eer om met dit reisverslag te beginnen.  De eerste dag van onze reis wil ik meteen maar overslaan omdat dit toch alleen maar de lange vliegreis van Amsterdam naar Mexico-stad is geweest.

 

Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt begon dus de dag in Mexico-stad. Saskia, onze reisbegeleidster, heeft eerst een korte introductie op onze reis gegeven waarna de hele groep een stadwandeling heeft ondernomen, die eindigde op het Zocalo. Vanaf hier was iedereen vrij om te gaan doen waar men zin in had. Itty en ik zijn begonnen in het museo de Templo Mayor. Hier kwamen we Johan en Marieke tegen waar we de rest van de dag mee zijn opgetrokken. Na de lunch in een leuk klein Mexicaans eethuis, was de kathedraal aan de beurt.

De middag hebben we heel lui afgesloten met een toeristische busreis door de stad. ’s Avonds hebben we met de hele groep, om toch een beetje dat groepsgevoel te creëren, heerlijk gegeten in mexicaanse sferen. In het restaurant was een groep muzikanten aanwezig. Vroeg het bed in om verkwikt aan de volgende dag te kunnen beginnen.
Ludo

19 september
De 2e dag vroeg op want om 8.00 uur stond het vertrek gepland voor een excursie naar Teotihuacan. Ellen, onze Nederlandse gids, heeft onderweg de basis gelegd voor onze kennis over wat zij de pre- hispanische cultuur noemt. De cursus werd even onderbroken door een bezoek aan de maagd van Guadeloupe.

 
Bij het tempelcomplex van Teotihuacan ging de lezing verder. Omdat Ellen zo goed en enthousiast alles weet te vertellen, heb ik mij in elk geval niet verveeld. De weersomstandigheden waren perfect om de piramide van de zon te beklimmen, dus dat heeft ook bijna iedereen gedaan. Ondanks dat we nog niet gewend waren aan de hoogte (mexico-stad ligt op 2200 m boven zeeniveau) en ondanks de steile trappen hebben we het gehaald, met een schitterend uitzicht als beloning. ’s Middags hebben Itty en ik wederom de middag met Johan en Marieke doorgebracht. Het museo Nacional de antropologia werd bezocht. We hebben in elk geval die zalen met culturen bezocht die in het vervolg van de reis ook nog aangedaan zouden worden. Of het nu de vermoeidheid van de ochtend of de hoeveelheid artefacten waren die we gezien hebben, maar we het bezoek ver voor sluitingstijd afgebroken.

’s Avonds zijn Itty en ik nog even naar het Alameda geweest waar het ontzettend druk was. Morgen verlaten we deze immense stad weer maar we zullen dit niet snel vergeten. Wat een stad. Zoveel mensen, zoveel lawaai, zoveel verkeer en ook zoveel chaos maar vooral, zoveel schoonheid.
Ludo

20 september: Mexico- stad naar Oaxaca
Vandaag een reisdag van 450 km. Vroeg vertrokken uit deze drukke stad. Het verkeer is heel hectisch en toch gebeurt er bijna nooit wat. Iedereen heeft geduld, behalve als het stoplicht op groen staat. Na ruim een half uur stevig rijden waren we de stad uit. Onderweg zagen we weer de sloppenwijken

tegen de berghelling aanliggen. We maken een stop voor koffie en tegelijkertijd hebben we een prachtig uitzicht op Popocatepetl en Izatccihuatl. De reis gaat via ruig hooggebergte met schitterende uitzichten. Nog een stop gemaakt bij de oudste cactus van Mexico, 400 jaar oud.

Onze chauffeur reed flink door zodat we al om 15.15 uur bij ons hotel in Oaxaca waren. Een mooi koloniaal hotel met hele rustige kamers. ’s Middags zijn we met de hele groep de stad gaan verkennen. We hebben de Iglesia de Santo Domingo bekeken. Een hele mooie rijk versierde kerk.

Daarna hebben we de sfeer geproefd op de Alameda en Zocalo. De specialiteiten van Oaxaca op gebied van eten zijn door verschillende personen geprobeerd. Dit zijn kip in chocoladesaus, sprinkhanen en natuurlijk Mezcal.
Itty

21 september: Oaxaca
Na een heerlijke nachtrust zijn we bijtijds weer opgestaan. Hebben met de hele groep ontbeten en zijn toen met de bus naar Monte Alban gegaan. Dit is een op een heuvel gelegen zapoteekse ruïnestad. Hier kregen we een rondleiding van een lokale mexicaan die engels sprak.

We zijn wat tempels opgeklommen en hadden hier een geweldig uitzicht. Er was ook een klein museum met originele stenen met tekeningen erop en misvormde schedels te zien.  Na een heerlijk drankje met mooi uitzicht over Oaxaca en de kolibri’s om je heen, kon je de keuze maken om in 1,5 uur naar beneden te wandelen of per bus terug. Lopen was zeer de moeite waard. Je eindigde echt tussen de lokale bevolking en hun huisjes/krotjes.

We hebben de lokale bus weer terug naar het centrum genomen. Je had de middag vrij te besteden. We hebben een markt bezocht. Hier was goed te zien hoeveel soorten kruiden er wel niet te koop zijn. We hebben ook de basilica de soledad bezocht. Hier is de heilige maagd van Oaxaca te zien. ’s Avonds kun je heerlijk rond lopen op de zocalo. Hier is genoeg te zien en te beleven. Zoek een mooi plekje om te eten rond de zocalo en bekijk gelijk de optredens.

Tip: elke dag wordt tussen 17.30-18.00 de mexicaanse vlag gestreken. Dit gebeurt onder geleide van politie/leger en een muziekkorps. Dit is een geweldige voorstelling/belevenis om een keer mee gemaakt te hebben.
Marieke

22 september: Oaxaca naar Chiapa de Corzo
We vertrokken om 7.30 uit Oaxaca. We kwamen als eerste langs de dikste boom van Mexico.

Na wat foto’s gemaakt te hebben zijn we doorgereden naar Mitla. In Mitla liggen de resten van een zapoteekse stad. De muren van het paleis (ruïne) zijn prachtig versierd met mozaïek tegels.

Hierna hadden we een lange reis voor de boeg. De reis ging via de bergen. Na een aantal stops kwamen we om 19.30 in Chiapa de Corzo aan. Totaal vandaag 550 km afgelegd. Dit is de langste reisdag.
Marieke

23 september: Chiapa de Corzo naar San Christóbal
Vanmorgen zijn we met z’n allen lekker gaan ontbijten rond 8.00 uur. Rond 9.00 uur zijn we vertrokken vanuit Chiapa de Corza naar Cañon del Sumidero. Daar zijn we met z’n allen opgestapt op een boot om de Cañon te bekijken wat erg prachtig was.

We kwamen daar schitterende witte reigers, gieren, pelikanen en zwarte haviken tegen. We hebben ook krokodillen gezien. Dat was erg bijzonder. Wat ook prachtig was, was de “kerstboom”. Het leek net een waterval. Na deze tour in Chiapa de Corzo zijn we vertrokken naar San Cristóbal.  Aangekomen in San Cristóbal zijn we eerst gaan eten met Marieke, Johan, Bruis en Lida. Daarna zijn we vertrokken naar de Sante Domingo kerk.

Er was daar ook markt. Erg mooie spullen allemaal. Daarna zijn nog even naar het museo medicina Maya geweest.

24 september:
Vanmorgen konden we heerlijk uitslapen. Rond half 10 zijn we vertrokken met Maria Theresa naar het inheemse dorp San Juan Chamulla.

Daar aangekomen konden we genieten van de kleurrijke kleding, markt kraampjes en kooplieden. Daarna bezochten we de kerk waar honderden kaarsen werden gebrand. Ook waren er mensen die hun kip of drinken lieten zegenen. Erg indrukwekkend om te zien. Na nog wat te hebben rondgewandeld over de markt, zijn we een begraafplaats gaan bezoeken. Daarna zijn we vertrokken naar het dorp Zinacantan waar we traditionele kleding mochten passen. Ik (Ellen) had een trouwjurk aan en Marieke was getuige.

Er konden ook nog tortilla’s geproefd worden. Daarna zijn we naar een weeffabriek vertrokken. Daarna bezochten we ook nog een schooltje; erg leuk allemaal.

25 september: San Christóbal (Mexico) naar Panajachel (Guatemala)
Vroeg opgestaan vandaag. Gelukkig  was het rustig vannacht. Het geknal en klokkengelui, dat gisterochtend om 4.00 uur begon, hield ’s avonds om 23.00 uur op. We waren al bang dat de Zapatisten weer in opstand waren maar het bleek om een feest te gaan. Het hotel was weer mooi, iedereen was onder de indruk van de koloniale sfeer. We vertrokken om 7.00 uur en rijden opnieuw door de prachtige mexicaanse natuur. Wat is dit land mooi maar ook, wat wonen de mensen klein en in onze ogen armoedig. Al snel bereiken we de grens en zonder problemen kunnen we verder rijden. We steken nu een strook niemandsland over tussen Mexico en Guatemala. Aan beide zijden van de weg staan kraampjes waar van alles wordt verkocht en het wordt drukker en drukker.

We vragen ons af hoe de bus hier doorheen komt. Niet dus. De bus stopt, we stappen uit, nemen afscheid van Miguel, onze chauffeur en gaan lopend de grens over. Midden in de drukke straat is een slagboom; dit is de grens van Guatemala.

Op mij maakt dit land direct een andere indruk dan Mexico. We zien kippen, geiten, schapen, paarden, ezels, koeien en zwerfhonden, allemaal langs de kant van de weg.
We zien vooral veel indigenas (inheemse mannen en vrouwen), ook lopend langs de weg. De vrouwen dragen de traditionele kleding. Sommige dragen gevulde manden op hun hoofd, andere hele takkenbossen. De mannen sjouwen met zware zakken op hun rug, bevestigd met een band om het voorhoofd. De rit naar Panajachel, aan het meer van Atillan is prachtig en zeer indrukwekkend.
Lida

26 september: Panajachel
Vanmorgen om 8.00 uur ontbeten met bijna allemaal bij Jasmijn, op aanraden van onze gids. Een fantastisch ontbijt met een gekoekt eitje en vleeswaren. Om negen uur op stap met onze gids Lola, een Maya, die ons begeleidt tijdens een wandeling, nadat we naar Santa Cruz zijn gevaren over het Atitlan meer.

Het weer was perfect. Tijdens de (stevige) wandeling vertelt zij ons over diverse geneeskrachtige planten, o.a. tegen diabetes, nierziekten etc. Halverwege, op de top, worden we door haar getrakteerd op verse ananasschijven, partjes sinaasappel en kleine banaantjes en dat was zeer welkom na zo’n inspanning. Aan het eind van de wandeling komen we in Jaibalito waar we de keuze hadden om te zwemmen en/of lekker te genieten van de (toen nog) aanwezige zon onder het genot van een kop koffie of naar ik heb gehoord een bijzondere aardbeimilkshake. Met de boot naar San Marco. Het weer was ondertussen sterk verslechterd  bij de boottocht naar Santiago Atitlan (het dorp van Lola).

Het begon ook behoorlijk te regenen. Op een paar honderd meter van de wal echter, viel de motor stil…..GEEN BEZINE MEER! Een andere boot werd opgeroepen en deze “leent”  ons een beetje, zodat we veilig aan wal komen. In het restaurant heerlijk gegeten en vooral genoten van de vis.  Daarna terug naar Panajachel onder de stromende regen,  terug naar hotel Kakchiquel. Hoewel het weer niet meewerkte, toch een heerlijke dag. P.S. Johan en Marieke nog van harte gefeliciteerd met jullie 1-jarig huwelijk.
Bruis

27 september: Pajachel-Chichicastenango-Antigua
Na een goed ontbijt om 7.15 uur aan de overkant van ons hotel Kakchiquel vertrokken we om 8.00 naar de markt in Chichicastenango. Meteen naar het uitstappen werd Chris al belaagd door de eerste verkopers. Het is moeilijk om de sfeer van deze speciale markt op papier te zetten. Een overvloed aan kleuren, geuren en geluiden.

De smalle, door stalletjes omringde straatjes zijn moeilijk te begaan omdat de haastige Guatemasteek je gewoon opzij duwt. Helaas werd Ludo zijn portefeuille binnen 5 minuten gestolen. Gelukkig zat er niet veel geld in. De meerderheid koos ervoor om eerst met een gids de berg op te trekken naar een Maya-altaar. Na een stevige klim keken we naar een 5-tal sjamanen die offers brachten met een rituele verbranding. Op de klim naar beneden passeerden we een workshop waar ze maskers met natuurlijke kleuren verkochten. Uiteraard heb ik er eentje gekocht, met een quetzal. Weer beneden op de markt ging ieder op zoek naar leuke koopjes: een ketting, “chicken” bus, kussensloop of een portemonnee, alles was er te vinden. Daarna was het tijd voor de lunch en vertrokken we rond half 2 naar Antigua.

Onderweg hebben we nog even in de file gestaan omdat er midden op de weg “las abuelitas” (de omaatjes) aan het dansen waren. Tegen 17.00u kwamen we dan aan in Antigua. Na wat acclimatiseren gingen we met z’n allen eten in Las Palmas, waar vooral de mannen in de cocktails zijn gevlogen. Het restaurant was gezellig, het eten heerlijk en de sfeer fantastisch. Morgen kunnen we wat uitrusten en klimmen we tegen de middag een van de vulkanen op.
Lisa

28 september:
Vandaag stond pas in de namiddag een excursie op het programma. ’s Morgens namen mijn vriendin en ik dus lekker de tijd om rustig de stad te verkennen. Op een leuk, rustig binnenpleintje (met een fontein), hebben we dan ontbeten. Als enige Belg in een groep Nederlanders, kon ik niet weerstaan aan de verleiding toen ik zag dat ze Belgische wafels serveerden als ontbijt, met aardbeien, slagroom en eventueel maple sirup. Een goed begin van de dag.

Rond 13.00uur was de hele groep present, klaar om de nog actieve vulkaan Pacaya te beklimmen. De reisbegeleidster had ervoor gezorgd dat wij als eersten konden starten. Dit zorgde er dan weer voor, dat wij heel alleen boven kwamen na een lange klim. Iedereen heeft geweldige foto’s en filmpjes kunnen maken. Ook het weer zat prima mee, het was aangenaam qua temperatuur maar niet te heet en vooral droog, ondanks dat we in het regenseizoen zitten.

Toen het dan toch even kort maar krachtig begon te regenen, stonden we al zo dicht bij de gloeiende lava, dat we de regen nog amper voelden. Tegen valavond liepen we allen weer naar beneden vóór het volledig donker was. Moe, want het was een zeer zware excursie, maar vooral voldaan; iedereen (jong en oud) had het dan toch maar voor elkaar gekregen! En niemand had dit willen missen.
Tim

29 september: Antigua-Copan-Rio Hondo
Vanochtend was het vertrek heel vroeg. 6.00 uur in de bus gestapt waar eenieder een ontbijtje gebruikte dat de vorige dag was gekocht. Als alles goed gaat zullen we vandaag naar een Maya site bij Copan in Honduras gaan. Het is nog even spannend of deze trip doorgaat omdat de grens met Honduras gesloten is i.v.m. de politieke situatie in dat land. Gelukkig konden voetgangers de grens passeren zodat wij in elk geval konden gaan en met taxi’s wel bij Copan konden komen. Maar eerst was er Guatemala-city. Net als elke grote stad heeft ook Guatemala-stad een verkeersprobleem en wij stonden er midden in. Anderhalf uur heeft het geduurd voor we echt de stad uit waren en op weg konden. Onderweg genoten van het mooie landschap (zoals wel vaker deze reis). Bij de grensovergang waren er gelukkig helemaal geen problemen en konden we met onze eigen bus verder. Na een bijna Hollands aandoende lunch met o.a kaas, ham en pindakaas zijn we de site gaan bezoeken. Saskia had al gezegd dat Copan een pareltje onder de Maya-sites was en ze had helemaal gelijk.

Geleid door Fito, een lokale gids, hebben we deze schitterende Maya stad bezocht. Fito heeft ons 1,5 uur rondgeleid en op voortreffelijke wijze de Mayacultuur aan ons uitgelegd. De een kon foto’s nemen, de ander heeft een kiekje gemaakt en weer anderen een beeld getrokken.
Na een hele lange dag onderweg kwamen we uiteindelijk, in het donker, bij ons hotel aan. We zullen hier slechts één nacht blijven.
Ludo

30 september: Rio Hondo- Rio Dulce
9.00 uur is pas het vertrek. Genoeg tijd dus om nog even te zwemmen en rustig te ontbijten. Na een korte busrit van slechts 1,5 uur komen we bij de Maya-site Quirigua.

Een poging om de bananenplantage die vlak voor deze site ligt te bezoeken mislukt helaas. We worden niet toegelaten, ook niet zonder onze fotoapparatuur. Het bezoek aan de stêles van Quirigua, die erg groot zijn, duurt niet lang maar was zeker de moeite waard. Na opnieuw een ritje van 1,5 uur komen we aan in Rio Dulce, waar we onze bagage overpakken in een bootje voor de overtocht naar ons hotel. Dit hotel, eigendom van een Amerikaan, ligt op een schiereiland. We overnachten hier in cabana’s, huisjes op palen in het water.

Op het eiland is verder niets te beleven en ook geen internet. Het enige dat we nu nog met z’n allen hoeven te doen is genieten van de entourage, het zwembad, de heerlijke cocktails en ons diner. Tegen de tijd dat we ons bed opzoeken, regent het flink en weerlicht het stevig. Dit kon wel eens een zeer onrustige nacht worden.
Ludo

1 oktober: Rio Dulce- Flores
Na een onrustige nacht waar het bleef regenen en onweren, wat wel een sfeertje bracht in het huisje. Je hoorde het water onder je klotsen en de regen op het dak tikken. Na een heerlijk ontbijt, vertrokken we met de boot. Het is ondertussen droog geworden en de zon laat zijn eerste stralen zien. Eerst zijn we langs een fort gevaren waar vroeger een gevangenis in zat. We zijn toen rustig richting Livingston gevaren.

We kwamen onderweg mooie vogels tegen. Raymond heeft nog een grote sprinkhaan vastgepakt. Wij konden toen mooie foto’s maken. Na een lange tocht kwamen we in Livingston aan.

Na een wandeling en een lunch genuttigd te hebben gingen we weer terug. Het was ondertussen erg warm geworden. We hebben de spullen onderweg opgepikt en zijn weer naar het vaste land gevaren. Daar zijn we met de bus richting Flores gereden, een rit van ongeveer 3 uur. We kwamen in het donker aan in hotel Santana. ’s Avonds echt superlekker gegeten bij Lalona. Hier hebben ze een kaart in het Nederlands. We hebben echt heerlijke biefstuk met peperroomsaus gegeten en heerlijke knapperige sperziebonen. We kregen nog een heerlijk slaapmutsje van het huis.
Johan en Marieke

2 oktober: Flores-Tikal-Corozal
Vanochtend moesten we megavroeg uit de veren. We vertrokken namelijk om 5.00 uur. Het was ongeveer 1 uur rijden. Toen kwamen we bij de poort van Tikal aan. Na ±30 min rijden waren we bij Tikal. Tikal is een site die in de jungle ligt. We begonnen gelijk goed en zagen en spin-aap. Nadat we een stuk hebben gelopen, hebben we heerlijk ons eigen gemaakte ontbijt gegeten.

We kregen een mooie rondleiding. We hoorden veel over de natuur en de Maya stad. We hebben we nog meer gezien: neusbeertje, toekans, boomkalkoenen, brulapen, spin-apen, tarantula (grote zwarte harige spin) en mooie gekleurde vogels. Het was erg gaaf om de brulapen te horen. Na de lunch zijn we weer vertrokken richting de grens.  Na een lange tocht over een zandpad met veel putten kwamen we bij de grens aan.

Nadat we geld gewisseld hebben en de stempels in de paspoorten stonden, zijn we met bootjes over de grens gegaan. We konden niet meer in Mexico de stempels halen. Toen maar naar het hotel Escudo Jaguar. Bij het hotel hoorde je gezellig de gekko’s en krekels op de achtergrond. Af en toe hoorde je een brul van een aap. Nadat we met elkaar gegeten hebben, werd er nog gekaart en gezellig gepraat. Toen was het weer tijd om naar bed te gaan.

P.S. In dit hotel wordt geen alcohol geschonken, dus je eigen bier en wijn meenemen. Je kon het laten koelen. Dit vonden ze niet erg.
Johan en Marieke

3 oktober: Corozal-Yaxchilan-Palenque
Na het ontbijt in Escudo Jaguar vertrekt een deel van de groep op excursie naar Yaxchilan. Bruis, Lida, Raymond, Ellen en Tim blijven achter in het hotel om het een dagje rustig aan te doen. De rest van ons stapt in een lancha, die al klaar ligt aan de Usumacinta rivier. Nadat we een klein uurtje gevaren hebben, doemen de ruïnes van Yaxchilan op in het dikke oerwoud. Deze keer verkennen we zonder gids de site. Yaxchilan ademt een heel andere sfeer uit: de gebouwen zijn maar deels gerestaureerd en voor een groot deel overwoekerd.

Verschillende Guatemalteken proberen met een speciale grasmaaier de vegetatie een halt toe te roepen. Persoonlijk vond ik Yaxchilan minder indrukwekkend dan bijvoorbeeld Teotihuacan of Copan, hoewel mijn medereisgenoten juist vonden dat Yaxchilan een speciale indruk op je maakt. Vooral de Acropolis hoog op de heuvel laat je, als je beneden staat, nietig voelen en wekt bewondering voor deze oude Maya cultuur.

Op de terugweg duidt onze kapitein nog een aantal krokodillen aan, die helaas snel onderduiken als we te dichtbij komen en worden we ingehaald door een klein blauw vogeltje dat enorm hard kan vliegen. Na de lunch zetten we onze reis voort richting Palenque. Tegen 17.30 uur komen we in ons hotel “Chablis” aan. Er is zelfs een zwembad bij de buren dat we mogen gebruiken. ’s Avonds stapt de groep, minus Tim (vanwege ziekte), in een drietal taxi’s naar het centrum en eten we in “Las Tinajas”. Saskia had ons al gezegd dat de porties hier behoorlijk waren, maar dat ze zó enorm zouden zijn, hadden we niet verwacht! We gaan na het eten weer naar het hotel per taxi waar iedereen zijn eigen gangetje gaat. Morgen staan o.a. de ruïnes van Palenque op het programma.
Lisa en Tim

4 oktober:
Tegen 8.00 uur kwamen we aan bij de ruïnes van Palenque, waar de gids ons al stond op te wachten. Ook in Palenque waren we de eersten van de dag. Als je de groep yogastudenten niet meetelt uiteraard. Hier kregen we de graftombe van Pakal te zien (de replica stond in Mexico-stad).

Ernesto de gids vertelde ons over het graf van de koningin wiens botten rood waren geworden door de sterke kleurstof die door de Maya’s over haar lijk werd gestreken. Ook liet hij ons de enige toren c.q. uitkijkpost zien waarvan men vermoedde dat het oorspronkelijk geen dak zou hebben gehad. Blijkbaar zorgde dierendag ervoor dat er een mannetjes- en een vrouwtjestoekan over ons hoofd vlogen; voor hen een lange vlucht met hun zware snavel. Zelfs de valken gedroegen zich raar. Wij zijn ook even “ondergronds” gaan kijken naar het altaar waar de Koninklijke familie bloedoffers bracht. Van bovenop één van de piramides had je een magnifiek uitzicht. Na de tour reden we naar Agua Azul; een serie turkooizen/appelblauw/zeegroene watervallen waar de zwemliefhebbers zich opperbest hebben vermaakt. Hierna stopten we bij Misol-Ha, nog hogere watervallen. Met een kleine delegatie ( Itty, Chris, Saskia, Lisa en Tim) trokken we het duister in op zoek naar de ondergrondse wateraval die in een 3 meter diep bassin liep. Je moest wel goed oppassen voor laaghangende rotsen, hé Chris.

Omdat we de volgende dag om 6.00 uur zouden vertrekken moesten we eerst nog boodschappen doen in de SuperChé. Daarna sloten we de avond af met een heerlijk diner in Maya Cañada, het restaurant naast ons hotel.
Lisa en Tim

5 oktober: Paleque-Uxmal-Mérida
Vandaag de laatste lange reisdag. De route leidt ons voor een groot deel langs de zee. Deze keer moeten we stoppen voor een ham-controle en later nog eens voor een bom-controle waar ze 3 tassen hebben doorzocht. Na een snelle lunch verkennen we de Maya-stad Uxmal met Jorge, onze gids van de dag.

Een paar mensen blijven achter bij het zwembad om te genieten van het weer. In Uxmal stikt het van de leguanen, die onze excentrieke gids allemaal een naam heeft gegeven; Fidel Castro, Helmut Kohl, Monica Lewinsky. Zelfs Balkenende was erbij.
De piramide van de tovenaar is de enige ronde piramide in het Mayarijk. Overal vind je afbeeldingen van de god Chakh, de regengod, omdat het gebied zo droog was. Jorge zingt zelfs voor ons om de akoestiek te testen (blijkbaar leerde hij engels door de liedjes van Frank Sinatra). We klimmen nog de hele steile piramide op en genieten van de rust en het uitzicht. Na enkele uren strijken we neer in Mérida.
Lisa en Tim

6 oktober: Playa del Carmen
Na een korte nachtrust in Mérida zijn we rond 7.00 uur op weg gegaan naar Chichen Itza. Daar kwamen wij aan om de ruïnes te bezichtigen. We kregen een rondleiding van een Nederlandse gids genaamd Renee. Wij gingen naar de 1e en grootste tempel waar we de slang konden zien. We waren een van de eerste groepen. Toen hebben we daar rond 11 uur de rondleiding beëindigd, die zeer boeiend was. Bij het nonnenklooster kwamen we nog twee prachtige leguanen tegen. Iedereen had nog 45 minuten eigen tijd.

                 

Wij hebben daarna een bron bezocht waar vroeger kinderen (vooral jongens) geofferd werden. Daarna hebben we heerlijk gezwommen in de cenoten, wat erge verfrissend was, met veel kleine zwarte vissen. Toen zijn we met z’n allen gaan eten. Daarna zijn we vertrokken naar het zon overgoten Playa del Carmen. Nu nog 3 dagen genieten van zon, zee, strand,snorkelen en met dolfijnen zwemmen.
Ellen

10 oktober: Playa del Carmen-cancun-Amsterdam.
Helaas zit de vakantie er weer op. Een busje brengt ons keurig door de ochtendspits naar het vliegveld van Cancun.
Daar nemen we afscheid van onze geweldige reisbegeleidster Saskia die nog een poosje in Mexico blijft. De vliegreis naar Houston gaat prima. Alleen de overstaptijd op het vliegveld is erg kort zodat we moesten rennen om onze vlucht naar Amsterdam te halen. Dankzij Chris, Tim en Lisa hebben we het gehaald. Na een zeer korte nacht zijn we om 7.30 uur weer in Nederland. Naast de bagageband nemen we afscheid van onze reisgenoten.