Reisverslag: Mexico!

Dag 1/2/3

Na een lange reis van 20 uur met veel vertraging arriveerden we op de drukke airport van Mexico city. Lange rijen, veel stempels en bureaucratie.Twee uurtjes later zitten we op weg in de bus naar het Centrum. Hectisch, druk verkeer en veel politiesirenes. Een wereldstad met 22 miljoen mensen en een levendige prostitutie. Straten lang rijen met hoeren met korte rokjes, lage bloesjes en opgepompte borsten. In het hotel aangekomen direct naar bed. De volgende morgen vroeg wakker en direct de stad in. Het hotel lag midden in het centrum tegenover een leuk flaneerparkje. Prachtige gebouwen en een mondiale mix van oud en nieuw. De katholieken kerken zijn een mix van Europees christelijk met Indiaanse kleurigheid en frivoliteiten. Een klassiek Jezusbeeld is aangekleed met een soort kitscherige Sinterklaasjurk. We lopen op een mooi moment rond. Kennelijk is het doopdag. Overal worden lieve kleine baby's en kindjes in pompeuze witte doopjurkjes massaal gedoopt. De reisleidster Annemieke tipt ons een hele bijzondere taartenwinkel. Geen neptaarten maar rijen vol met honderden bruids- verjaardagstaarten. Barbietaarten met complete trappen, bloemenslingers en barbies in baljurken. Bob de Bouwer en bruidstaarten met 4 of meer etages.Helaas kunnen wij deze taarten niet meenemen en moeten wij ons beperken tot een keuze uit de verdieping met kilo's koekjes.

In het prachtige Palacio Nationaal bezichtigen we de muurschilderingen die een goed maar gruwelijk beeld geven van de Mexicaanse geschiedenis en de overheersing van de Spanjaarden op de Indianen. 's middags duiken we dieper de historie in het Antropologisch museum. Een mooie beeldende expositie van het ontstaan van de mensheid, de topstukken van de Azteken en de Maya's etc. Ook de kinderen genieten. 's Avonds met de hele groep uiteten in een prachtig koloniaal restaurant, het zogenaamde 'huis met de blauwe tegeltjes' De volgende morgen vroeg op. Als eerste gaan naar de Basilica de Guadelupe. We hadden een ' gewone kerkbezichtiging' verwacht. Maar.... Het werd drukker en drukker, de laatste kilometers moeten we lopen en worden we deel van de processie naar de in Mexico beroemde Guadelupe. Ruim 6 miljoen mensen per jaar maken deze pelgrimstocht.Wij lopen tussen grote families, •dorpen, fietsverenigingen etc, moeders met zieke kindjes, oude vrouwtjes achter elkaar de berg op naar de basiliek. En indrukwekkende mix van mensen, Indianen, strakke fietspakjes en moderne Mexicanen. De Fietsclub die in fietstenu achter hun Vaandel met de maagd van Guadeloupe lopen, een dorp dat zijn beeld heeft meegenomen en ouders met een ziek kind op hun knieën kruipend naar de Basiliek. Op het grote plein voor de Basiliek is muziek, zijn Indiaanse dansen en zijn provisorische tenten met families die daar aan het koken zijn. Overweldigd door deze ervaring gaan we weer de bus in naar de Theotihuacan met de Zon en Maan piramides van de Tolteken. Afgezien van de historische beleving maken we er ook een sportieve prestatie van wie als eerste de piramide op geklommen is. Goed voor onze conditie. Als beloning een prachtig uitzicht over het gebied. Als je de buitenwijken van Mexico ziet snap je waar die 22 miljoen mensen wonen. Rijen en stapels met een soort betonnen ' •schoenendozen’ bevolken de heuvels rond het centrum van Mexico city. Op dag drie wacht ons een lange reis met veel files de stad uit naar Oaxaca. Tijdens het ontbijt horen we de laatste wetenswaardigheden over orkaan Emily die Yucatan nadert. Met een snelheid van tussen de 170 en 276 km per uur komt zij die kant op denderen. Onvoorstelbaar dat bij ons, iets verder op in het land, het mooi kalm en zonnig weer is. De files zijn lang en chaotisch. Auto's en bussen rijden kris kras over vluchtheuvels om zo sneller in de file te kunnen op schieten. Bevorderlijk voor de doorstroming is het niet, maar wel Mexicaans. 's Avonds in Oaxaca. Een liefelijk hotel in koloniale stijl met een zwembad. De kinderen vliegen er naar toe en laten zich als bommetjes in het water plonsen. De ' ouderen' genieten van een overheerlijke Margarita. Helemaal goed! Een heerlijk hapje in een Mexicaanse restaurantje en dan de drukte in van het festival. We ervaren hetzelfde als in Mexico city. Overdag een relaxte en lome sfeer en 's avonds komen alle Mexicanen naar buiten en is het een hectische drukte met (eet)kraampjes, verkopers, veel muziek en dans en heel veel flanerende Mexicaanse families, stelletjes. Arm en rijk, traditioneel en modern laat zich meevoeren door de overweldigende drukte en muziek

Dag 4/5
In de ochtend zijn we met een excursie naar Monte Alban geweest, een zapotheekse-ruïnestad die in haar tijd ruim 30000 inwoners telde. We kregen eerst een rondleiding van een gids en hierna een uurtje de tijd om zelf rond te dwalen.De tempels en opgravingen zijn gelegen op ongeveer 1800meter, Perfect uitzicht dus over de streek en het plaatsje Oaxaca. We zouden het er op kunnen wagen om zelf 2,5 uur zelf terug te wandelen naar het plaatsje Oaxaca, maar de groep koos toch maar om lekker met de bus terug te gaan. In de middag kon iedereen zijn eigen weg vinden door het plaatsje. Vele zijn elkaar tegen gekomen in een grote overdekte mark waar echt werkelijk alles te krijgen was, van fruitmand tot bloemen en van vlees tot zonnebrillen etc. 's Avonds lekker met de groep gaan eten bij een pizzeria we twijfelde nog even het stadje in te gaan maar morgen een lange reis voor de boeg.

Dag 6
De beruchte lange busreis gaat beginnen, met als eindpunt Chiapa de Corzo. We nemen al naar een uurtje rijden een pauze bij de dikste boom van de wereld. Nou zo’n boom hebben we nog nooit gezien. Tussendoor stoppen we nog bij Mitla, waar ook een opgraving was met de resten van een zapoteekse stad. Fraaie reliëfs sieren de muren van de paleisruïne. Tevens ook twee graftombes bezocht. Waar bij je bij de ene tombe een eitje op kon bakken, zo warm was het. Onze twee uitstapjes zorgden ervoor dat de laatste uurtjes snel voorbij gingen. Maar helaas waren we er nog lang niet. Iedereen zocht z'n eigen bezigheden om door de tijd te komen. Muziek luisteren, boek lezen, potje schaken of kaartje, gewoon praten, maar als je slaapt gaat de tijd toch het snelst. Om 22.00 uur eindelijk aan gekomen. Snel de sleutels van de kamer ophalen en dan lekker je bed in duiken. (dit was de langste maar ook je mooiste bus reis van ruim 12 uur zie plaatje hoe mooi het was daar midden in de bergen)

Dag7

Na een lekker ontbijt buffet een half uurtje in de bus naar de Canon de Sumidero voor een spectaculaire boottocht. In 1 boot stoven we over het water opzoek naar de pelikanen,aapjes en krokodillen. Deze laatste hebben we van heel dichtbij bekeken. Ook heel indrukwekkend was de waterval in de vorm van een kerstboom. Op sommige plaatsten waren de wanden van wel 100 meter hoog! Van waaraf in 1528 de Diapaneken zich naar beneden stortte in plaats van zich over te geven aan de Spanjaarden in de rivier de Rio Grijalva. Na de lunch naar een indianendorpje, San Juan Chamula. Een bonte mengeling van katholieke en indiaanse gebruiken. Zeer indrukwekkend, vooral in het kerkje. Niet heel groot en de vloer was volledig bedekt met pijnboomnaalden. En verder op de grond zetten de mensen die in het kerkje kwam voor zich gemiddeld ongeveer 50 druipende kaarsen neer. (hele maal niet gevaar lijk.) Fotograferen was streng verboden. De mensen zaten op hun knieën al zingend en bedend op de grond. Toen kwam het raarste.. Elke familie haalde 1 voor 1 uit boodschappentassen en dozen. (nog) levende kippen te voorschijn. Waar ze in bijzijn van iedereen de nek omdraaiden om te "offeren" De kinderen besloten die avond vegetarisch te zijn. Verder was het dorpje lief, klein en gezellig. Later bezochten we nog een ander dorpje. Waar we bij een familie op bezoek gingen. Hier mochten we wel fotograferen. (de reden waarom je niet mocht fotograferen was trouwens omdat de mensen dachten dat hun geest anders werd weg genomen) maar het was z'n typisch Mexicaans gezinnetje. Oma: met jongste kleinkind achter op de rug gebonden aan het weven.

Dag 8
Bijna de hele dag vrij!! Veel marktjes en kerkjes bezocht . Maar 's avonds hard aan de slag. Eerst een uur salsa les om te oefenen om daarna naar een salsa disco te gaan. Helaas ging de salsa disco niet door dus besloten we naar een live-band te gaan waar we kwamen waar iedereen saai en duf voor zich uit keek. De groep besloot een beetje sfeer te maken en begon op totaal andere muziek te salsa te dansen. De band volgde daarna met wel salsa muziek. Toen het café een beetje los kwam zat later bijna niemand meer aan het tafeltje (want die waren weg gezet) en was iedereen aan het dansen.

Dag 9

We zijn vandaar naar 2 watervallen geweest. Met z'n allen gezwommen. Manuela een lokaal indianenmeisje verkocht 3 bananen voor 6 *peso's.* Daarna kwam het meisje met haar broertje terug en was nu wat brutaler en trok een colaflesje uit de handen van iemand en wilde de wikkel hebben. Wij konden er wel om lachen en gaven al onze wikkels aan het meisje. *Peso’s* Mexicaans geld. 1 euro is gelijk aan 12,5 peso's.

Dag 10
Na een lekker buffet vertrokken we om 8 uur naar Palenque. Wat we allen het mooiste opgravingcomplex van Mexico vonden. En dan te bedenken dat er maar 5% is opgegraven. We kregen een rondleiding van gewoon een groepslid. Maar zeker zo goed! Daarna vrij tot half 4 toen wachtte ons de jungle tocht. Een mooie tocht midden door de jungle. We hebben stukken tempels gezien. En een toekan!! Het was de bedoeling dat we nog veel meer zouden zien maar helaas waren die verscholen, door de gigantische regen die we boven op onze kop kregen. Maar zonder kik liepen we door de jungle. Eigenlijk hebben we een hoop lol gehad door de regen. Kleine beekjes waren grote watervallen geworden door de regen. Als verzopen katten maakten we een groepsfoto onder de water val. (wat maakte het nog uit iedereen was al door weekt) terug bij het hotel stond onze lieve reisleidster met een tequillasunrise ons op te wachten die het zo met ons te doen had!

Dag 11
's morgens een half uur bedverlenging! We vertrokken om half negen richting Campeche. Onderweg een stop bij de golf van Mexico waar de kids mooie schelpen hadden gevonden. Helaas mochten er maar 2 mee naar huis. Hier kregen we het eerste tintje bruine huid al. In Campeche bleven we helaas maar 1 nacht. De stad was omringt door een stadsmuur om de piraten zelf uit Nederland uit de stad te houden. Die avond in Campeche heeft iedereen iets voor zichzelf gedaan.

Dag12
De volgende dag veel te vroeg de bus weer in. Maar tot onze grote verbazing was de bus er niet. De bus had pech gehad en deed het niet meer. We hadden voor vandaag dus een andere bus. (luxer, groter en stonk niet!) Onderweg naar Merida, stopte we bij Uxmal, een oude maya-stad (ook een opgraving) We reden verder met onze "moderne bus" naar Merida. Daar namen we afscheid van de bus. Merida doet meer Europees aan, heeft meer moderne winkels en minder indianen die op straat armbandjes proberen te slijten. De meeste mensen gingen het stadje in op zoek naar hangmatten, want daar staat Merida om bekend. (tip als je deze reis ook gaat maken of misschien wil gaan maken, als je een hangmat koopt. Koop nylon, dat is sterker, dat kopen de Mexicanen zelf ook en Sisal gaat jeuken.) 's avond om half 10 gingen de meeste nog eventjes over het marktje slenteren voor sieraden en andere frutseltjes).

Dag 13
Onderweg maar Playa del Carmen, de nieuwe bus. Deze was weer wat minder dan die van de dag daarvoor. We maakten een stop bij Chichen Itza. Alweer een tempelcomplex. De hoogste en steilste tempel had aan alle vier de kanten een trappen stelsel. Elk trappen stelsel had 91 treden en plus de bovenkant van de tempel, Brengt samen 365. Aangezien een jaar 365 dagen heeft noemen ze hem ook wel de jaartempel.)in de tempel was het koud en nat. We moesten ongeveer 100 treden omhoog en daar waren maya beelden. Het was zeker het wachten waard. Chicken Itza was ook weer een hele grote maya stad geweest. We reden daarna verder naar Playa de Carmen. Playa del Carmen bleek een soort Mexicaanse versie van Costa te zijn maar wel met mooie heldere groene zee. In Playa de Carmen had je alle tijd voor jezelf., iedereen trok zijn eigen plannen.

Dag 14
Vandaag ging het gebeuren voor sommige mensen. Met dolfijnen zwemmen. Dit was echt heel erg leuk. Het is echt een aanrader als je ook in Mexico bent. Alleen was het jammer dat er veel schade was van de orkaan die over Yucatan ging toen wij in Mexico-Stad zaten. Veel omgewaaide bomen en puin op de straten. Verder met de dolfijnen was het heel erg tof! Er werden ook foto’s gemaakt die je na afloop kon kopen. Heel schattig. Dat de dolfijn je een kus gaf!!'s Avonds gingen we met z'n allen eten ter eren van Annemieke (onze reisbegeleidser) die, de dag daarna al weg zou gaan om de volgende groep op te vangen. We hebben. Heerlijk gegeten.

Dag 15/16/17
Iedereen heeft zijn eigen plan getrokken. Lekker zonnen, naar het stadje, zwemmen of aan de aquabar een lekker drankje drinken??? Na deze heerlijke relax dagen reden we met een busje naar Cancun om daar het eerste vliegtuig terug te nemen naar Nederland.

We zijn nu inmiddels terug maar hebben een heerlijke vakantie gehad, dankzij Djoser! Bedankt!

Tot ziens!