Reisverslag: 15 dagen Egypte

DAG 02

Egypte is een fascinerend land. En waarom ik dat vind zal ik proberen in mijn eigen woorden te vertellen. Maar ieder mens heeft zijn of haar eigen kijk op dingen, cultuur en situaties. Het begon al toen we gisteren om +/- 00:18u. aankwamen met het vliegtuig in Cairo. Dat we uitstapte en het mij gelijk opviel, terwijl ik naar buiten keek, dat de maan in mijn inzien helderder was dan in ons eigen kikkerlandje. En dat de zonsondergang hier al om 17:00u. is terwijl dat bij ons nu +/- om 20:45u. is. En in Nederland is het 's avonds stiller op de weg. Het gaat hier de hele dag en nacht door met toeteren van auto's. En verkeersregels gelden hier niet, terwijl er, bij wijze van spreken, op elke hoek een luie politieagent staat. En als ze in Nederland zo zouden rijden als hier dan waren alle politieagenten multimiljonair van alle boetes die zij uit zouden schrijven. De ongelukken schijnen hier wel mee te vallen, tenminste dat denken wij, omdat er hier minder om een mensenleven omgekeken wordt dan bij ons. Ambulances kennen ze hier volgens mij niet eens.
De natuur vind ik veel hetzelfde hier. Overal zie je palmbomen die mooi zijn, maar als je niets anders ziet dan deze soort heb je dat gauw gezien. (Ik ga nu slapen tot morgen!!) 10:11uur.

DAG 04

Vandaag treinen we van Cairo naar Aswan; 14 uur langs Nijl en Akkers met op de achtergrond kalksteenbergen. De Egyptenaren doen ondertussen de was, de afwas, nemen een 'frisse' duik in de Nijl en proberen ons broodjes en sigaretten te verkopen.
Een passieve dag, in tegenstelling tot gisteren. Toen begonnen we de dag in Memphis, waar we 70 ton Ramses hebben bewonderd. Daarna hebben we in Saqqara de oudste piramide gezien; de trappiramide van Djoser.
De lunch deed ons goed en na een "happy birthday" gezongen te hebben voor onze jarige gids Josery vervolgden we onze tocht naar de piramide van Giza. Iedereen op de foto met de piramide van Cheops op de achtergrond. Sommige piramides waren voor de ware atleten onder ons toegankelijk, een enkele liet zich zelfs liggend in een sarcofaag fotograferen.
Om het ware nomadengevoel te leren kennen, stapten we op dromedarissen met veel kleedjes behangen. Door een sloppenwijk ging de karavaan richting woestijn.
Met een doorgezeten achterwerk stapten we, na een bedankje voor onze fantastische gids, weer in de blauwe bus richting Cosmopolitain voor een prima buffet en een heerlijk bed. Om 5:45u. werd met een klop op de deur mijn weekendtas na een tour 'round the world' weer terugbezorgd. Dus om 6:30u. gepakt en gezakt de bus in, op naar Aswan.
Heel veel dank aan Ivy, je werd soms zelfs uit je nachtrust gestoord door dit foutje.

Marita en Marleen.

DAG 05

De 5e dag nog maar, terwijl ik het gevoel heb dat ik hier al weken ben. Mijn eerste indruk is: geweldig!!!
Dit is mijn eerste echte vakantie alleen. Alleen is alleen is niet juist, we reizen met een groep! Even op een rij wat er vandaag gebeurde! Vandaag was het weer een drukke, interessante, prachtige dag. Heel anders dan gister……!
Langs de stuwdammen zijn we naar het eiland Philae gegaan. Het eiland wordt gedomineerd door de Isis tempel, die ooit op het oorspronkelijke Philae stond, dat echter onderwater verdween toen de stuwdam van Aswan werd gebouwd.
De tempel is toen in stukken verplaatst naar het huidige eiland. Het was erg indrukwekkend om langs de zuilengalerij te lopen!
Na ons bezoek aan Philae (ik onderbreek de zin even, omdat ik nog wat vergeten ben: ik vond het aardig om te zien hoe de vele bootjes "vechten" om een plaatsje bij het in/uitstappunt!) zijn we verder gegaan naar een oude grantietgroeve waar we de 42 meter lange obelisk hebben bewonderd! Deze obelisk is nooit afgemaakt, omdat er een barst in de steen zat.
We hebben de hele ochtend goede "instructie" van onze gids gehad. 's Middags zijn we met een kleiner groepje op stap geweest. Met een motorboot naar het kitchenereiland om de Botonische tuin te bezoeken, heerlijk! Mooie bomen en ander gewas en bloemen. Vervolgens zijn we verder gevaren, ditmaal met als doel het klooster van St.Simeon te bezoeken. Met de kameel gingen we in karavaan op weg.
Ook nu beschrijf ik dat bezoek als prachtig!
Het was wel een beetje warm op de kameel J
In het klooster kregen we een tour van een gids die slecht engels sprak en ons alles met handen en voeten (en geluiden) duidelijk maakte. Het koptische klooster van St. Simeon is het grootste dat Egypte rijk is.
Met de kameel weer terug en op naar de volgende bestemming: Elephantine.
Daar hebben we door leuke straatjes gewandeld en hebben we op een dakterras een heerlijk kopje thee gedronken.
En nu zit ik op m'n hotelkamer, straks eten en dan naar bed, want morgen begint de dag weer heel erg vroeg!

Johan Bosma

P.S Ik heb prachtige foto's gemaakt met m'n nieuwe camera, waar ik altijd goed op let!

DAG 06

Vanochtend om +/- 03:00u. op om vervolgens om 04:00u. in het konvooi aan te sluiten richting Abu Simbal. We kregen een ontbijtje mee in een mooi gestippelde box. Onder ons helaas twee zieken die deze trip moesten missen. Bij het konvooi aangesloten vertrokken we om 04:30u. We waren de laatste bus en we kregen een politieman compleet met wapen en al "gezellig" bij ons in de bus. We reden 3 uur door de woestijn met een mooie zonsopkomst. Om +/- 7:30u. kwamen we aan in Abu Simbal. Waar "Henny" ons vertelde dat we 2 uur hadden voor het konvooi weer vertrok. In de bus had hij al het een en ander verteld over de tempel. Dat hij verplaatst was naar een hogere plaats in een neprots, omdat hij anders zou verdwijnen in het Nassarmeer. Het is de grootste tempel die ze verplaatst hadden. Om +/- 08:30u. vertrokken we weer naar Aswan. Het begon toen al aardig warm te worden. Om +/- 11:00u. zagen we een paar prachtige Fata Morgana's die er echt uitzagen als water. Om +/- 14:00u. weer in het hotel, het leek of we er een hele dag op hadden zitten , maar ik vond het de moeite waard! Met een klein groepje de Bazaar op. We kwamen langs een kleermakertje dat terwijl wij thee dronken een rokje in elkaar flanste. Daarna rustig verder over de Bazaar waar het vrij stil was. 's Avonds gegeten langs de Nijl in restaurant Panorama. Onwijs leuk restaurant waarvan de eigenaar Nederlands spreekt. Natuurlijk niet gereserveerd, maar volop plek. We hadden een lange tafel onder de bomen waar soms een dor blad vanaf viel. Met z'n twaalven inclusief vijf tortelduiven die in een kooitje naast ons stonden. Weinig ruimte voor de lieve beestjes, dus we hadden erg de neiging om ze vrij te laten.
Eigenaar kwam vertellen hoe de volgorde zou zijn n.l:
- drankjes opvragen
- vragen over de menukaart stellen
- bestelling opnemen
- op gekregen briefje schrijven wat je gegeten/gedronken hebt
- afrekenen
1e probleem: er is geen bier!
Voor enkelen van ons dus afkicken. Vervolgens was er een 'maag probleem' menu: dit bestond uit rijst, roasted chicken en groente met een beetje boter. Verder stonden er vele lekkere dingen op het menu, maar aangezien de buik wat aan het rommelen is het toch maar bij dit menu gebleven. Om 09:45u. terugtocht naar het hotel, daar het wel 10 minuten lopen was, was dit snel gedaan en konden we beginnen met het wederom inpakken van de koffers. Want de volgende dag vertrekken we weer naar Luxor via Kom Ombo en Edfu.

Edith en Sabrina

DAG 08

Vandaag vertrekken we in konvooi richting Luxor, met onderweg twee stops: Kom Ombo en Edfu. Wat een mooi en indrukwekkende omgeving waar we doorrijden, echt Egypte! Overal lang de weg zien we kruiken (vaak onder een afdakje) met daarop een beker, als je hier langskomt word je uitgenodigd om een bekertje water te nemen!
Ook zien we veel ezels met karretjes of zelfs compleet bepakt en bezakt.
Wisseling van de "wacht"
Vandaag is het 'zomer', de politie/militairen etc. hebben vanaf vandaag hun zomerkostuum aan. Van blauw en donkergroen naar lichtgrijs/beige en wit + natuurlijk korte mouw! Onderweg stoppen we ca. 10 minuten (let op: Egyptische minuten!) even wachten tot het konvooi compleet is, zodat elke chauffeur het gelijk weer op een racen kan zetten en elkaar zo snel mogelijk weer probeert in te halen en kwijt te raken! Het leek wel even de Franse peage. Ook vandaag komen we weer veilig in het hotel aan en genieten de middag van het dakterras en zwembad van het hotel.
's Avonds met bijna iedereen een hapje eten bij Chez Omar! Was weer een goede aanrader. Er werd nog een extra romantisch tintje aangegeven toen de stroom uit viel…..1e keer was snel verlopen, maar de 2e keer duurde iets langer. Gezellig in de hotelkamer zonder zaklamp….maar dat heeft wel wat!
Tut, tuut, tut, tuuuuuuuut, tutut….
Langzaam vallen we in een warme kamer in slaap met op de achtergrond de tuterende auto's!

Wilfred en Kirsten

DAG ??

Met het doorbladeren van dit geweldige dagboek viel een ding onmiddellijk op. Er zijn een aantal reisgenoten die niet meer weten welke dag het is die ze moeten verslaan. Logisch met zoveel indrukken op een dag en de warme zon op je kop!
Daarom even een kort verslagje van gisteren (16-4-04) en vandaag (17-4).

DAG 06

Samen met George (Baker), onze gids van middelbare leeftijd, zijn we afgedaald in drie tombes, waarvan die van Ramses 6 op mij het meeste indruk heeft gemaakt. Een enorme lange gang, verdeeld in 12 stukken, eindigend in de graftombe.
Op de muren schitterende reliëfschilderingen. Afbeeldingen die scènes in het hiernamaals lieten zien en hele stukken wand met geschriften, de zogenaamde boeken. Daarin werd verteld over de goden van het hiernamaals, zodat de overleden farao wist met wie hij te maken kreeg. Wonderbaarlijk hoe lang de schitterende kleuren (groen, geel, rood, blauw, zwart, wit) zijn blijven zitten. De verf is gemaakt van planten en bloemen.
Het treintje bij de Vallei der koningen was overigens al een attractie op zich. Na de graven hebben we de tempel van Hatshepsut (de enige vrouwelijke farao!) en het 'dorp van de werkers' bezocht. Verbazingwekkend hoe de paparazzi je toch overal weet te vinden….zelfs op de trappen van een tempel.
De gids had niet veel aan ons gisteren, iedereen was moe en/of had diaree en/of hoofdpijn. Wat moet die arme man wel niet van ons gedacht hebben!
In de 'winkel van sinkel' hebben we van onze leader allemaal een scarabeetje gekregen; een (scara)beetje geluk is nooit weg!

DAG 07

Vandaag weer een nieuw vervoersmiddel uitgeprobeerd, de kalesh. Een paard met wagentje en veel belletjes.
De tempel van Amun was geweldig. Enorme pilaren, prachtige beelden en een rij sfinxen voor de ingang. Ook hier waren nog restanten van de kleuren te zien die vroeger op de pilaren moeten hebben gezeten. De diep uitgehouwen hiërogliefen vond ik erg mooi. Een waanzinnig complex kortom, wat in niet minder dan +/- 500 jaar gebouwd is door meer dan 80.000 werkers.
De scarabee (mestkever) rolt in een mestbal iedere ochtend zijn eitjes voor zich huit. Dit werd, door onze oude vriendjes, de Egyptenaren gezien als een teken dat dit kevertje iets te maken had met de zonsopkomst. De bal mest die het kevertje voort duwde zagen zij als de zon, dus dit diertje werd een heilig diertje. Het was het teken van de zonnegod Ra.
Ik wil afsluiten met een waarschuwing: alles wat hierboven vermeld is onder de lichte invloed van één (of eigenlijk twee) waterpijp(en) opgeschreven.
(Neem alles dus met een korreltje zout, of eigenlijk met een haaltje tabak….) En voor nu, oogjes dicht en snaveltjes toe.

Maaike

P.S een kreet uit Luxor: I am a plumber, I repear everything your husband has fixed.

DAG 10

Je staat op, doet de oordopjes uit, kijkt naar sneeuwend BBC world. "Hamas weer onthoofd". De beurzen jojoën, net als die van mij. Heb je al minder dan 50 piaster gezien? Op onze vrije dag met het veerpond de Nijl over (een pond heen) nee geen kaleche nodig vandaag en morgen "in Shallah". De fiets, deze keer geen strak stuur en vastzittende trapper (hoeveel leren er hier fietsen?), maar een redelijke fiets.
We ondernemen een tweede poging om Senefer's graf af te dalen. Gisteren te laat (na 4 uur 's middags gaan de loketten dicht). Niks mocht baten, maar vandaag wel de druiventrossen boven ons hoofd; een bewaker die zich weer ter ruste legt na onze zweetpartij (fietsen, blus berg op over het gravel). Mooie kleuren, helaas moet de glazenwasser nog langs komen.
Rust alom in het nabij gelegen restaurantje. Wat sms'jes voor de baas lezen en in ruil mijn Arabisch wat uitgebreid. Zijn vriend wilde dat ik voor die les moest betalen. De maat vol met je "bakshish". We gingen toch vriendelijk uit elkaar.
De lunch daar afgesproken en op de fiets terug. De Kofta smaakte goed. Louis ging door 't droge stoffige, kleurrijke dorpsleven vastleggen. Ik vleide me op de rustbanken neer.
Zonder kaart, crosscountry, door achtertuintjes. De mensen brachten ons weer van 'off the road' weer naar 'on the road'.
Louis hield het voor gezien en vond zijn weg terug naar 't restaurant. Ik fietste langs 't bevloeingskanaal langs boeren, suikerrietplantages, plamboomgaarden, ezelsbruggetjes en afgemeerde schepen, want kanaal en Nijl bleken elkaar weer te benaderen. Water van de pomp, zwarte thee, de hele familie (geen bakshish) scheppen suiker. Dan terug trappen.
Het avondeten weer in onze oase, voortreffelijk. En dan de rijwind in 't donker, vlak met vals plat. Meloenen 1 kg. Even dacht ik 300 ponden voor 1 kg. Het werd 3,50.
De huurprijs van de fiets, door ons geopperd, werd aanvaard (2 keer 10 pond) Ja en dan begint Luxor weer de strijd om het bestaan. Geen boot, taxi of kaleche nodig.

Piet

DAG 11

Vandaag een facultatieve dag. Besloten om naar Dendera te gaan. Na om 06:30u. te zijn opgestaan, zijn we met 8 man in een busje gestapt op weg naar Dendera. Via het plaatsje Quena, de schoonste stad van Egypte (zeer streng beleid), waren we in Dendera belandt. Daar staat een prachtige tempel van Hattor. Een schitterend plafond vol sterrenbeelden en ander pracht en praal. Via de schitterende tombes richting het dak, een prachtig uitzicht over de rest van het complex. Een verborgen tuin en een koptische kerk.
Al met al een schitterend geheel in de woestijn. Na een drankje en een paar verkopers weer richting Luxor. De rest van de middag vrij en heerlijk aan het zwembad gelegen om tot rust te komen en ons voor te bereiden op de volgende dag.
Al met al een aanrader om naar toe te gaan.

Dennis

DAG 12

Helaas het aftellen van de vakantie is nu echt begonnen, maar gelukkig stond er vandaag nog iets gaafs op het programma; snorkelen langs koraalriffen in de rode zee. Na de wake up-call om 07:00u. en ontbijt stapten we in een busje waarin we na een dolle rit gelukkig heelhuids een haventje in Hurghada bereikten.
Bij flipper Ali haalden we onze snorkelspullen op en daarna gingen we heerlijk de zee op. De zon scheen vel, maar er stond een lekker briesje. Best uit te houden dus! In totaal zijn we tijdens onze zeereis 4 keer voor anker gegaan, waarbij we snel het water in sprongen om de prachtige vissen en koralen te bewonderen. Dit was werkelijk een fantastische ervaring die ik ook met mijn onderwatercamera heb weten vast te leggen. Maar helaas, aan deze fantastische dag, kwam helaas een snel einde. Nog twee dagen en dan begint het normale leven weer.

Groetjes Sebastiaan

DAG 14

Helaas de laatste dag van onze vakantie is aangebroken. We zullen de laatste pagina's nog vullen van dit mooie Barbie dagboek! Gistermiddag vertrokken we om 12:00u. met de bus naar Cairo. Ik kon voor het eerst deze vakantie effe lekker uitslapen. Na een paar stops kwamen we 6 uur later aan waar onze vakantie begonnen was. Het getoeter en de chaos klonk ons alweer als muziek in de oren. Nadat we de sleutels van onze kamer weer in handen hadden, zijn we (Piet, Louis, Zita, m'n moeder en Janneke) lekker wezen eten in het restaurant van ons hotel. 's Avonds zijn Janneke en ik nog wezen shoppen en hebben daar twee sympatieke, Egyptische studenten ontmoet.
We zijn gezellig wat wezen drinken met natuurlijk Sisha erbij roken.
Ik ben veel te weten gekomen van de cultuur, gedachten over politieke kwesties en normen en waarden van Egypte. Morgen zouden we om 14:30u. weer met ze afspreken. 's Morgens zijn we samen met m'n moeder naar het Cairo museum geweest. We hebben de mummies bezocht, wat ik zeker de moeite waard vond. Daarna gingen we die jongens opzoeken, waar we gisteren mee hadden afgesproken. Nadat we weer wat gezellig met ze gedronken hadden, gingen we terug naar ons hotel om mijn moeder af te zetten.
Janneke en ik wilden weer met de jongens verder Cairo bezichtigen, maar ze deden ineens heel afstandelijk en vreemd tegen ons. Er waren twee politieagenten bij en ze moesten hun legitimatie laten zien. Later bleek toen we ze weer gesproken hadden dat de politie heel streng is tegen mensen die met toeristen omgaan. Ze checken wie ze zijn en of ze een crimineel verleden hebben. We waren best geschrokken dat de politie in dit land zo streng is, dat zijn we in Nederland niet gewend. Ik ga me nu snel omkleden en gereed maken voor ons laatste avondmaal. Groetjes en een goede vlucht voor alle Djoser mensen!

Hans en Janneke

DAG 14

Donderdagochtend 12:00u. en al zo'n mooie dag achter de rug. Het was in een woord grandioos. Om tegen 9:00u. met 10 mensen, Ivy en de gids richting Dahsjoer te gaan. Het heeft enkele dagen geduurd voor ik deze naam kon onthouden, maar vanaf nu vergeet ik die naam nooit meer. De knappe gids Yosri legde ons heel mooi en duidelijk de 1e tot de 4e dynastie uit. Wat we te zien kregen wat zo groots! Een bijna woestijn met daarin de Knik, de rode en nog een gekleurde piramide. Eerst naar 'de knik'geweest onder begeleiding van een escort bestaande uit kameel en een man. Daar sta je dan; 12 kleine mensen naast een gigantische piramide in een grote woestijn.
Toen richting de Rode piramide en daar kan je in. Eerst moesten we via een trap, langs de buitenkant naar boven en daar was de ingang van 1.20 m. bij 1.20 m. Na een grote hap lucht en nog even omgekeken te hebben, begonnen we aan de afdaling van 65 meter. Het was prima te doen. Aan het einde van de tunnel was een soort halletje en na nog een klein tunneltje kon je via een houten trap omhoog naar de tombe. Op zich is er eigenlijk niet veel te zien, maar het ging echt om het gevoel. Nadat onze groep en een groep chinezen al terug waren gegaan bleven Cees, Johan en ik nog even achter. Resultaat: stilte en heel veel stenen boven, naast en voor ons. Wat een ervaring! Na 10 minuten ook maar terug gegaan. De tunnel terug viel vies tegen, het ging steil omhoog. Buiten waren we al bijna als vermist opgegeven. In de bus ben ik voor een groot raam gaan zitten en het resultaat was of ik naar een film zat te kijken. Het platteland rolde aan je voorbij. Akkers, palmbomen, ezels, buffels, werkende en zittende mensen. Dat was zo indrukwekkend. Ik had deze ochtend niet willen missen!

Tot slot nog even onze top 3:

Geertje:

1 De graven in de Koningsvallei en Deir al-Medina
2 Dahsjoer
3 Snorkelen in de Rode Zee
(keerzijde van de medaille; de armoede en alle zielige dieven)

Hans:

1 De tempels van Karnak
2 De piramide van Geops
3 Egyptisch museum

Voor ons was het een pracht vakantie, met dank aan Ivy en alle plaatselijke gidsen.

Geertje en Hans

"We naderen Cairo" komt uit de intercom, de KLM gezagsvoerder, die zijn gebruikelijke toespraakje houdt over de te verwachte aankomsttijd, plaatselijke temperatuur, enz wenst ons aan het einde van zijn toespraak een zachte landing in Egypte toe.

In een busje naar het hotel, dan krijg je natuurlijk met het verkeer te maken. Het was een uur of één in de ochtend en onze begeleider liet ons weten dat het erg rustig op de weg was. Ik kon bij bijna niet wachten om te zien hoe de chaos er uit zou zien als het nog drukker zou zijn.
De volgende ochtend heb ik echt met open mond staan te kijken naar alle voertuigen die kriskras door elkaar voort bewogen.
Ook na diepgaand onderzoek is mij het systeem in het verkeer nog steeds niet duidelijk, of je nu links of recht moet rijden, of links of recht voorrang heeft, of je voor rood moet stoppen of juist gas geven, misschien dat de stop lichten daar geplaatst worden als decoratie voor het straat beeld en waar de zebrapaden voor dienen is ook niet bekend maar wel zonde van de verf. Misschien dat ik herhalingscursus rijvaardigheid nodig heb?
Ik heb geen enkele lesauto gezien en ga er van uit dat je hier in een stilstaande auto mag gaan zitten als je dan het toeteren onder de knie heb je aan het verkeer deelnemen mag. In de voor ons schijnbare chaos van het verkeer heb ik maar 1 aanrijding gezien en dat was tot grote hilariteit van de buschauffeur een politie auto waarvan de voorkant een onherkenbare vorm had gekregen.

Eerste dag een bezoek aan het Egyptische museum. Hier kom je eigenlijk altijd tijd tekort om alles te bekijken maar vooral om te begrijpen en we komen er dan ook snel achter dat we veel tekort weten van de vele goden en farao's. Dit zal in de loop van de reis gaan veranderen door de gidsen die ons van alles vertelde over de graven van de farao's en hoe zicht die ontwikkeld hadden tot piramides, over de goden en hun na geslachten.
Het bezoek aan de trappiramide van Djoser de piramides van Giza met de Sfinx. Natuurlijk hebben we ze allemaal wel een keer op televisie gezien, maar als je er zo dichtbij staat er omheen kan lopen en ze aan kunt raken geeft dat een gevoel dat wij naar heel klein zijn.
Ook heb ik hier mijn eerste kameel rijles gehad.

De volgende dag stond de lange treinreis naar Aswan op het programma.
14 uur in de trein lijkt een hele lange tijd, vooral als je nog zere billen van het kameel rijden heb.
Prachtige landschappen flitsten voorbij terwijl we in zeer comfortabele stoelen zitten. Ook is dit een goede gelegenheid om de mede Djoser reizigers beter te leren kennen en een babbeltje met elkaar te maken.
Er was zelf iemand die een gesprek probeerde aan te knopen met een Egyptenaar. We hebben om deze conversatie op Arabies niveau enorme lol gehad, alleen kon de spreker niet met ons mee lachen. De stemming zat er dus goed in wat de tijd sneller leek gaan.

In Aswan een prachtig hotel aan de Nijl. Vandaar uit allerlei uitstapje naar o.a:

De enorme Aswandam, met daar achter een meer van 550 Km lang. Deze dam moet heel Egypte onder controle houden wat betreft de watervoorziening van de nijl.

De indrukwekende tempel van Abu Simbel, de tempel van Philae, de Graniet groeve van Aswan waar alle Egyptische Obelisken, die inmiddels over de hele wereld verspreid staan, vandaan komen. Ik heb nog geprobeerd om een teken in het graniet te krabben, dit was mede door de heersende temperatuur niet gelukt, maar ik heb wel een idee gekregen hoelang je moet krabben voor je om een obelisk van +/- 700 ton klaar heb. En dan nog even naar b.v. Cairo brengen, 900 Km verder weg . Gelukkig stroom afwaarts.
Het bezoek aan Botanische tuin bracht mijn in een romantische sfeer en op de tocht naar het klooster van St.Simeon werd ik verliefd. Lange donkere wimpers, een dromerige oog opslag slanke lange benen. Haar naam was Loulou, onder haar dekentje prachtige ronde vormen, een plaatje van dromedaris.
Wat ik in Aswan ook geleerd heb is dat de Egyptenaren alles rustig aan doen behalve als ze ergens in of op zitten waar een motortje aan zit, dan willen ze kosten wat het kost als eerste aankomen en weer als eerste weg gaan.

Na bezoeken aan Ombo en Edfu komen we in Luxor aan waar we ook weer van alles te zien krijgen met zeer goed uitleg van de Egyptische gidsen .
De Koningsvallei, De tempel van Hatshepsut, De tempel van Karnak, de Luxor tempel, een Egytische avond aan de overkant van de Nijl. (Mocht iemand bij een bezoek aan Egyte de Egyptenaren in polonaise zien lopen, dan hebben ze dat van ons).
Het is te veel om allemaal op te schrijven. Langer in Luxor blijven had ik niet erg gevonden. Maar toen wist ik natuurlijk nog niet dat het snorkelen in de rode zee zo'n mooie ervaring was. Allerlei vissen in allerlei kleuren grote en kleine die je tot zeer dichtbij kon benaderen, de kleuren van het koraal, het lekkere warme heldere water, een onvergetelijke dag.
Helaas was het nu mijn beurt om niet lekker te zijn en met de pillen van de reisgenoten, die inmiddels al uit ervaring wisten welke pillen het beste werkte, heb ik niets hoeven missen.

De laatste dag weer terug in Cairo, daar nog een uitstapje gemaakt naar de 2 piramides van Dahsjoer omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen. 'S middags nog even een kopje thee drinken en een laatste waterpijpje roken op de Egyptische bazaar en dan onze voorbereidingen treffen om de thuisreis te aanvaarden en ons weer in het gejeesde Europese leven te storten.

Egypte, bedankt voor de onvergetelijke vakantie.

Cees en Anja

P.S.
Het vliegtuig werd keurig aan de grond gezet