Reisbegeleider bij Djoser : Your friend is here

Veel reisbegeleiders bij Djoser hebben ergens ter wereld een favoriete plek. Voor Petra is dat het Birmeese Bagan, vanwege de tempels maar óók de ongelooflijk vriendelijke mensen.

Bij een reis door Myanmar is een bezoek aan Bagan één van de hoogtepunten. In eerste instantie dringt de grootsheid ervan niet tot iedereen door. Want ja, tempels kom je in dit land overal tegen. Tempelmoe heet dat. Maar in Bagan is het toch weer heel anders. Meer dan vijfduizend tempels staan er in deze enorme en dorre vlakte. Je kunt er dagen doorbrengen. Langzaam ontstaat dan het besef dat dit een heel bijzondere plek is.
Maar niet alleen vanwege de tempels vind ik het elke keer weer een feest om naar deze plek terug te gaan. De mensen hier behoren tot de vriendelijkste van het land. En dat in een land waar iedereen al zo ongelofelijk aardig is! Natuurlijk word je bij de belangrijkste tempels wel eens belaagd door souvenirverkopers. Maar die zijn gemakkelijk af te schudden door zelf vriendelijk te blijven glimlachen.
Al bij aankomst in het hotel krijgen we een klein voorproefje. Een glaasje drinken en een natte tissue om het zand van ons af te vegen. Er wordt veel geglimlacht en gebogen. Snel door naar de fietsenverhuur. Dezelfde glimlach. “Wil je een borg of m’n paspoort?” “Nee hoor, je komt de fiets toch morgen weer terugbrengen? Overmorgen mag ook of anders next year!” Een schaterlach volgt.
Ik fiets naar Yaw Na Than, een schilder met de leukste pretoogjes die ik ooit heb gezien. Ik heb hem leren kennen omdat hij iets heel speciaals kan: hij beschildert flessen, maar dan aan de binnenkant. Met een kromme penseel lukt het hem om prachtige afbeeldingen te maken. Zijn populariteit is zo groot dat ik nu al jaren wacht op mijn eigen flesje. “All are finished again. Next time when you come OK?” En dus heb ik steeds weer een reden om naar deze prachtige man terug te gaan.

Mijn favoriete restaurantje Bibo ligt om de hoek. Het is niet meer dan een bamboe hut. Hoe krijgen ze het voor elkaar om op een houtskoolvuurtje zo heerlijk te koken? Bij het weggaan het gebruikelijke ritueel. Ik wil graag betalen. Hij zegt dat hij geen geld aanneemt van reisbegeleiders. En dus leg ik de 5000 kyats (iets meer dan 3 euro) maar weer onzichtbaar onder m’n bord. De volgende keer dat ik kom krijg ik dan een uitbrander, maar dat is het waard.

Tot slot nog even langs de markt voor wat souvenirs. Als ik wat meer geluksuiltjes wil dan het gebruikelijke aantal wordt alles in het werk gesteld om me te kunnen helpen. Er wordt bij de buren gekeken en de dame gaat er met de brommer op uit. Maar het blijkt deze keer ingewikkelder dan gedacht. Ik verlaat de markt zonder mijn bestelling. Maar later die avond wordt er op mijn hoteldeur geklopt. “Your friend is here.”

Petra

Rondreizen Myanmar.