Verrassend divers Colombia
Het is moeilijk om niet verliefd te worden op de schoonheid en de veelzijdigheid van Colombia. Een land met zo veel verschillende landschappen: van besneeuwde bergtoppen tot snikhete woestijnen en van de weelderige jungle in het zuiden tot de fotogenieke stranden in het noorden.
COLOMBIA tekst | Jessica Lokker
Maar een bezoek aan het Zuid-Amerikaanse land is pas echt bijzonder door de bevolking. De Colombianen doen er alles aan om je direct thuis te laten voelen. Ze zijn erg behulpzaam en vooral dankbaar dat mensen eindelijk hun land willen leren kennen. De Colombianen zitten vol levenslust en leven alsof iedere dag de laatste kan zijn.
Bijzondere rotsformaties en oneindig veel sterren in de Tatacoa-woestijn
Een eindeloze vlakte spreidt zich voor mij uit. Ik wist dat Colombia veel verschillende landschappen heeft, maar dit had ik van tevoren nooit verwacht. Terwijl ik aanschouw hoe de roofvogels boven de vlakte zweven, word ik overvallen door een aangename kalmte. Het landschap met de vele cactussen en de grillige rotsformaties heeft iets surrealistisch en in de omgeving is niemand te bekennen. Al moet ik mijn ogen enigszins dichtknijpen om rond te kijken, want de zon is fel. Mijn armen plakken door de combinatie van zonnebrand, stof en zweetdruppels. Ik besluit om niet te gaan wandelen, maar de schaduw op te zoeken in de hangmat bij mijn accommodatie. Aan het einde van de middag koelt het af en het licht is perfect voor het fotograferen van de bijzondere rotsformaties.
Wandeling, poging twee. Niet veel later loopt er een lokale jongen naast me; Camillo. Hij vraagt of hij me mag vergezellen. Hij oogt vriendelijk, maar op reis moet je altijd voorzichtig zijn. Met name als je alleen in een woestijn rondloopt met een dure camera. Ik stem toe, maar houd hem nauwlettend in de gaten. Camillo lijkt mijn paranoïde gedrag niet op te merken en begint enthousiast te vertellen over de canyon waar we doorheen lopen. Over de vogels die voorbij vliegen. Over de planten die we tegenkomen. Over zijn leven, zijn familie en het leven in Colombia. Minuten worden uren en voor we het in de gaten hebben is het donker. Ik trakteer hem op een biertje terwijl de hemel zich langzaam vult met honderden sterren. “Je leek vanmiddag wat achterdochtig”, merkt Camillo op. Ik leg hem uit dat mensen die ik tijdens mijn reizen ontmoet niet altijd goede bedoelingen hebben. Dat buitenlanders wel eens worden overvallen of opgelicht. Met grote ogen luistert hij naar mijn uitleg. “Het enige wat ik vandaag wilde is jou mijn thuis laten zien. Je met een goede ervaring naar huis laten gaan.” Ik voel me schuldig over mijn achterdochtige gedrag en we proosten op een nieuwe vriendschap.
Koffiebonen plukken en chocolademelk met kaas
Een rondreis door Colombia is eigenlijk niet compleet zonder een bezoek aan een van de talrijke koffeplantages in de Zona Cafetera, oftewel de kofferegio. Als groot koffeliefhebber besluit ik om alles over dit interessante proces te leren, van boon tot kop. We starten met het plukken van de rijpe bonen. “De volgende keer dat je koffe drinkt, zul je terugdenken aan dit moment”, grapt gids Julio. Ik had me inderdaad niet gerealiseerd wat er allemaal komt kijken om mij van mijn geliefde kop koffe te voorzien. Het gemiddelde van de Colombiaanse bonenplukkers ga ik deze keer niet halen, maar gelukkig word ik alsnog na de rondleiding beloond met een extra grote kop heerlijke koffe.
Nu ik in de kofferegio ben, staat ook een bezoek aan Valle de Cocora en de torenhoge waspalmen op het programma. Er schijnt een speciaal kolibriehuisje te zijn genaamd Acaime, in het hogere gedeelte van de vallei. De wandeltocht ernaartoe is zwaarder dan verwacht, maar eenmaal aangekomen bij het huisje ben ik het allemaal vergeten. Tientallen kolibries fladderen vliegensvlug om me heen en een oud vrouwtje lacht me vanaf een houten bankje gemoedelijk toe. Ik voel me meteen welkom. Ze biedt me iets te drinken aan. “Cafe? Chocolate con queso?” Ik weet niet of ik het goed heb verstaan. Chocolademelk met… kaas? Hoewel het niet erg lekker klinkt, geef ik het toch een kans. Reizen is namelijk ook het avontuur en het onbekende omarmen, toch? Niet veel later zet ze een kop chocolademelk met een plakkerig en smaakloos blok kaas op een schoteltje voor me klaar. Met de grootste moeite probeer ik de chocolademelk te drinken zonder het grote blok in één keer door te slikken. “Alles oké?” Ik krijg het simpelweg niet weggeslikt. “Zal ik maar een kop koffe voor je klaarmaken?”, vraagt de vrouw lachend. Ik mompel in mijn beste Spaans dat het me spijt. “Je moet geen sorry zeggen. Ik ben dankbaar dat je naar mijn land bent gekomen. Maar als je het echt goed wilt maken… Vertel thuis maar hoe je Colombia hebt ervaren. Iedereen is hier welkom, om een kop koffie of chocolademelk te drinken.”
Paradijselijke stranden in Tayrona nationaal park
De perfecte afsluiter van een reis door Colombia is een paar dagen ontspannen aan de noordelijke kust. Ik besluit om het nationaal park Tayrona te bezoeken. Een heerlijke plek waar ik me om niets druk hoef te maken, behalve om de onmogelijke keuze voor mijn volgende fruitsap. Ik breng uren door op het strand en wissel het zonnebaden af met een duik in het heldere, turquoise water. De wuivende palmbomen bieden me schaduw. In de jungle achter me maken brulapen een hoop lawaai, terwijl de golven zachtjes over het strand rollen en voor een rustgevend geluid zorgen. Ik laat alle indrukken van de afgelopen tijd op me inwerken. Dag na dag viel mijn mond open van verbazing. Door de vele prachtige landschappen en de warmte van de Colombianen. En ik kan maar tot één conclusie komen: Colombia is een prachtig en ontzettend divers land, waar de bewoners je nog meer warmte geven dan de zon.
> Rondreizen Colombia
