In Jordanië ligt de geschiedenis op straat
Eén grote opgraving
Door Thijs Heslenfeld
In Jordanië kun je in heel weinig tijd een heleboel onvergetelijke indrukken opdoen. En al is Amman misschien geen bruisende metropool, de stad vormt wel een prima uitvalsbasis om al dat moois te bezoeken.
Vraag een inwoner van Amman naar de voordelen van zijn stad en het wordt een beetje stil. ‘Het is hier zo lekker rustig’, luidt het antwoord uiteindelijk vaak. En daar is het dan ook wel mee gezegd. Amman telt bijna 2 miljoen inwoners, maar voelt als een provinciehoofdstad. De enige plek waar wél wat gebeurt, is de binnenstad of downtown, zoals ze dat hier noemen. In en rondom de Al Hashemi-straat vind je honderden winkels waar werkelijk alles te koop is. Hier loop ik een prachtig koffiehuis binnen, in een achterafstraatje naast de Hussein-moskee. Bijna honderd oude en oudere mannen zitten er aan lage tafeltjes te kaarten, te praten en koffie te drinken. Veel waterpijpen, fel tl-licht en een hartelijk welkom: het minikrukje wordt al aangeschoven. Mijn linkerbuurman wil graag een stuk brood met me delen, mijn rechterbuurman biedt me de koffie aan. Kijk, zo wordt het leuk in een vreemde stad.
Downtown Amman is dus de beste plek om wat leuke souvenirs en herinneringen te verzamelen. Maar het typische sfeertje van de Arabische souk, dát voel je toch meer in het stadje Salt, op een half uurtje ten noordwesten van de hoofdstad. Dit is een mooi voorbeeld van een oude handelsstad met nauwe straatjes, bepakte ezeltjes en oude mannen. Hier vind je achter elke straathoek een nieuwe ontdekking: bakkerijen, koffietentjes, kippenhandelaren. Hier klinkt Arabische muziek, hier geurt het naar kruiden, waterpijpen en paardenpoep, hier krijg je als toerist een welgemeend ‘welkom in Jordanië’ te horen. Salt is een prachtige plek om een paar uur door te brengen en even de sfeer te proeven van het Jordanië vóórdat MacDonalds, KFC en Burger King ook hier hun intrede deden.
Ruïnes
In Jordanië ligt de geschiedenis bijna letterlijk op straat. Perzen, Nabateeërs, Romeinen, Arabieren, allemaal drukten ze hun stempel op dit land. Jordanië is werkelijk bezaaid met verlaten woestijnkastelen, kruisvaarderruïnes, forten en andere archeologische bezienswaardigheden. Je kunt er simpelweg niet omheen, het hele land is één opgraving. Zelfs midden in Amman vind je nog een groot Romeins amfitheater!
Absolute aanrader is Jerash, op nog geen 50 kilometer van de hoofdstad. Hier ligt een prachtig bewaard gebleven Romeinse provinciehoofdstad uit het begin van onze jaartelling. Je wandelt er door een schitterende hoofdstraat geflankeerd door Ionische zuilen, fonteinen en poorten. Er is een uitgestrekte paardenrenbaan (met karossen en zelfs met Romeins uitgedoste locals) en een fantastisch bewaard gebleven theater. Hier kun je uren ronddwalen en je een voorstelling maken van hoe het leven er 2000 jaar geleden uitzag.
Een andere attractie die je niet mag missen is de Dode Zee, op slechts een uurtje rijden van Amman. Het is niet alleen de laagste plek op aarde (400 meter onder zeeniveau!), maar ook één van de meest bizarre. Hier moet je geweest zijn, al is het maar om even het clichéplaatje van jezelf te laten maken, drijvend met een krantje.
Verborgen stad
Wie Jordanië zegt, zegt Petra. Een bezoek aan Jordanië zónder een bezoek aan de verborgen stad van de Nabateeërs is zoiets als een bezoek aan de kapper zonder je haar te laten knippen. De entree naar Petra is een doodsaai stadje, met vierkante gebouwen en een hoop hotels. Van daaruit gaat het te voet de bergen in tot de ingang van de Siq, een nauwe kloof van 1200 meter lang die op zich al een attractie vormt: prachtige vormen en kleuren, links en rechts half vergane beelden en altaartjes uitgehakt in de rotswanden. De kloof is soms zo smal dat er nauwelijks daglicht doordringt.
De ultieme ervaring van elk bezoek aan Petra ligt aan het eind van de Siq. Daar krijg je het eerste doorkijkje naar Al Khazneh, de beroemde schatkamer van Petra. Een imposante tempel van meer dan 40 meter hoog, helemaal uitgehouwen in een vlakke rotswand. Hier schieten woorden echt tekort: dit moet je zelf ervaren. Maar daarna volgen nog veel meer verrassingen, want Al Khazneh is nog maar het begin. Petra blijkt in werkelijkheid een uitgestrekt complex van tempels, theaters, straten, huizen en kloosters. Je krijgt hier moeiteloos een paar dagen om.
Wadi Rum
Behalve Petra en de Dode Zee heeft Jordanië heeft nóg een absolute must en dat is de woestijn van Wadi Rum in het zuiden. Een eindeloze vlakte van geelbruin zand met daar tussenin hoog oprijzende bergen, als reusachtige kastelen. Prachtige rotswanden in de meest krankzinnige kleurstellingen, schitterend licht en - heel bijzonder na de andere toeristische highlights - absolute stilte en rust. Een mooie plek om alle indrukken nog eens rustig te laten bezinken.
Ook een nacht in Wadi Rum is een onvergetelijke ervaring. Het silhouet van een kameel tegen het licht van de ondergaande zon, de eindeloze sterrenhemel boven je, de geur van een houtvuurtje, een Arabier die z’n gebeden prevelt. Het lijkt wel of je zomaar een scène uit Lawrence of Arabia bent binnengewandeld. En dat is trouwens nog waar ook, want alle woestijnscènes van de filmklassieker werden hier opgenomen!
Door Thijs Heslenfeld
In Jordanië kun je in heel weinig tijd een heleboel onvergetelijke indrukken opdoen. En al is Amman misschien geen bruisende metropool, de stad vormt wel een prima uitvalsbasis om al dat moois te bezoeken.
Vraag een inwoner van Amman naar de voordelen van zijn stad en het wordt een beetje stil. ‘Het is hier zo lekker rustig’, luidt het antwoord uiteindelijk vaak. En daar is het dan ook wel mee gezegd. Amman telt bijna 2 miljoen inwoners, maar voelt als een provinciehoofdstad. De enige plek waar wél wat gebeurt, is de binnenstad of downtown, zoals ze dat hier noemen. In en rondom de Al Hashemi-straat vind je honderden winkels waar werkelijk alles te koop is. Hier loop ik een prachtig koffiehuis binnen, in een achterafstraatje naast de Hussein-moskee. Bijna honderd oude en oudere mannen zitten er aan lage tafeltjes te kaarten, te praten en koffie te drinken. Veel waterpijpen, fel tl-licht en een hartelijk welkom: het minikrukje wordt al aangeschoven. Mijn linkerbuurman wil graag een stuk brood met me delen, mijn rechterbuurman biedt me de koffie aan. Kijk, zo wordt het leuk in een vreemde stad.
Downtown Amman is dus de beste plek om wat leuke souvenirs en herinneringen te verzamelen. Maar het typische sfeertje van de Arabische souk, dát voel je toch meer in het stadje Salt, op een half uurtje ten noordwesten van de hoofdstad. Dit is een mooi voorbeeld van een oude handelsstad met nauwe straatjes, bepakte ezeltjes en oude mannen. Hier vind je achter elke straathoek een nieuwe ontdekking: bakkerijen, koffietentjes, kippenhandelaren. Hier klinkt Arabische muziek, hier geurt het naar kruiden, waterpijpen en paardenpoep, hier krijg je als toerist een welgemeend ‘welkom in Jordanië’ te horen. Salt is een prachtige plek om een paar uur door te brengen en even de sfeer te proeven van het Jordanië vóórdat MacDonalds, KFC en Burger King ook hier hun intrede deden.
Ruïnes
In Jordanië ligt de geschiedenis bijna letterlijk op straat. Perzen, Nabateeërs, Romeinen, Arabieren, allemaal drukten ze hun stempel op dit land. Jordanië is werkelijk bezaaid met verlaten woestijnkastelen, kruisvaarderruïnes, forten en andere archeologische bezienswaardigheden. Je kunt er simpelweg niet omheen, het hele land is één opgraving. Zelfs midden in Amman vind je nog een groot Romeins amfitheater!
Absolute aanrader is Jerash, op nog geen 50 kilometer van de hoofdstad. Hier ligt een prachtig bewaard gebleven Romeinse provinciehoofdstad uit het begin van onze jaartelling. Je wandelt er door een schitterende hoofdstraat geflankeerd door Ionische zuilen, fonteinen en poorten. Er is een uitgestrekte paardenrenbaan (met karossen en zelfs met Romeins uitgedoste locals) en een fantastisch bewaard gebleven theater. Hier kun je uren ronddwalen en je een voorstelling maken van hoe het leven er 2000 jaar geleden uitzag.
Een andere attractie die je niet mag missen is de Dode Zee, op slechts een uurtje rijden van Amman. Het is niet alleen de laagste plek op aarde (400 meter onder zeeniveau!), maar ook één van de meest bizarre. Hier moet je geweest zijn, al is het maar om even het clichéplaatje van jezelf te laten maken, drijvend met een krantje.
Verborgen stad
Wie Jordanië zegt, zegt Petra. Een bezoek aan Jordanië zónder een bezoek aan de verborgen stad van de Nabateeërs is zoiets als een bezoek aan de kapper zonder je haar te laten knippen. De entree naar Petra is een doodsaai stadje, met vierkante gebouwen en een hoop hotels. Van daaruit gaat het te voet de bergen in tot de ingang van de Siq, een nauwe kloof van 1200 meter lang die op zich al een attractie vormt: prachtige vormen en kleuren, links en rechts half vergane beelden en altaartjes uitgehakt in de rotswanden. De kloof is soms zo smal dat er nauwelijks daglicht doordringt.
De ultieme ervaring van elk bezoek aan Petra ligt aan het eind van de Siq. Daar krijg je het eerste doorkijkje naar Al Khazneh, de beroemde schatkamer van Petra. Een imposante tempel van meer dan 40 meter hoog, helemaal uitgehouwen in een vlakke rotswand. Hier schieten woorden echt tekort: dit moet je zelf ervaren. Maar daarna volgen nog veel meer verrassingen, want Al Khazneh is nog maar het begin. Petra blijkt in werkelijkheid een uitgestrekt complex van tempels, theaters, straten, huizen en kloosters. Je krijgt hier moeiteloos een paar dagen om. Wadi Rum
Behalve Petra en de Dode Zee heeft Jordanië heeft nóg een absolute must en dat is de woestijn van Wadi Rum in het zuiden. Een eindeloze vlakte van geelbruin zand met daar tussenin hoog oprijzende bergen, als reusachtige kastelen. Prachtige rotswanden in de meest krankzinnige kleurstellingen, schitterend licht en - heel bijzonder na de andere toeristische highlights - absolute stilte en rust. Een mooie plek om alle indrukken nog eens rustig te laten bezinken.
Ook een nacht in Wadi Rum is een onvergetelijke ervaring. Het silhouet van een kameel tegen het licht van de ondergaande zon, de eindeloze sterrenhemel boven je, de geur van een houtvuurtje, een Arabier die z’n gebeden prevelt. Het lijkt wel of je zomaar een scène uit Lawrence of Arabia bent binnengewandeld. En dat is trouwens nog waar ook, want alle woestijnscènes van de filmklassieker werden hier opgenomen!
Zeker doen in Amman!
Een absolute aanrader: koffie drinken in één van de duizenden theehuizen in Amman. Gewoon een half uurtje op een minikrukje koffie leuten en kijken wat er allemaal gebeurt. Zo blijf je geen toeschouwer en daarom is het één van de beste manieren om de gastvrijheid van de mensen te ervaren. Jordaniërs lijken op het eerste gezicht vrij stug, maar één glimlach, een uitgestoken hand of een knipoog is vaak voldoende om de mensen open te krijgen. Daarna is het: ‘Welkom in Jordanië!’ Maar de eerste stap, die moet je vaak wel zelf zetten.
Een waterpijp roken is een bijzondere ervaring. Het hele ceremonieel rondom de sheesha of ‘hubble bubble’ (spreek uit: habbelie-babbelie) is leuk en het smaakt nog lekker ook. Je rookt feitelijk meer fruitschillen dan tabak en volgens insiders filtert het water alle nicotine uit de rook. Sinds 5 jaar mogen ook vrouwen een waterpijp roken in het openbaar. Maar samen een waterpijpje roken zit er niet in, want de koffiehuizen hebben gescheiden ruimtes voor mannen en vrouwen/gezinnen.
Een absolute aanrader: koffie drinken in één van de duizenden theehuizen in Amman. Gewoon een half uurtje op een minikrukje koffie leuten en kijken wat er allemaal gebeurt. Zo blijf je geen toeschouwer en daarom is het één van de beste manieren om de gastvrijheid van de mensen te ervaren. Jordaniërs lijken op het eerste gezicht vrij stug, maar één glimlach, een uitgestoken hand of een knipoog is vaak voldoende om de mensen open te krijgen. Daarna is het: ‘Welkom in Jordanië!’ Maar de eerste stap, die moet je vaak wel zelf zetten.
Een waterpijp roken is een bijzondere ervaring. Het hele ceremonieel rondom de sheesha of ‘hubble bubble’ (spreek uit: habbelie-babbelie) is leuk en het smaakt nog lekker ook. Je rookt feitelijk meer fruitschillen dan tabak en volgens insiders filtert het water alle nicotine uit de rook. Sinds 5 jaar mogen ook vrouwen een waterpijp roken in het openbaar. Maar samen een waterpijpje roken zit er niet in, want de koffiehuizen hebben gescheiden ruimtes voor mannen en vrouwen/gezinnen.