Reisverslag Kaapstad-Nairobi okt

REIS VERSLAG VAN KAAPSTAD NAAR NAIROBI   
Zaterdag 27-10
Na een goede vlucht van 11 uur komen we zaterdagavond tegen 23 uur aan en worden er opgewacht door Innocent, onze lokale reisleider. We ontmoeten nu de hele groep en het is een leuk gemixte groep van 8 personen boven de 55 en 12 onder de 35 jaar.
14 Nederlanders en 6 Belgen (de anderstaligen); wij, Josette en ik, zijn de enige Limbo's en verstaan iedereen prima.Na kennis gemaakt te hebben gaan we naar onze (eerste) oranje truck en gaan we richting Kaapstad. Het "Cape Manor Hotel" ziet er prima uit
en we slapen er heerlijk na een dag van 19 uur.
 
Zondag 28-10
Na een stevig ontbijtbuffet verdeelt de groep zich en elke groep gaat op pad; wij gaan met de groep ouderen een stadstour met de hopperbus maken en zien zo de meeste bezienswaardigheden van deze zeer modern aandoende stad. Er wordt veel gebouwd, iets dat ongetwijfeld met het wk voetbal in 2010 te maken heeft. Helaas is de binnenstad uitgestorven op zondag en gaan we na de Tafelberg
terug naar  the Waterfront; een winkel-en uitgaanscentrum aan de dockside. Na lekker gegeten te hebben en wat winkels bekeken te hebben gaan we met z'n tweeën naar het Seaquarium, schitterend van opzet en zeer de moeite waard. We nemen een taxi naar het hotel waar we een meeting hebben over het verloop van de reis.Hoeveel water er nu ingeslagen moet worden, snapt niemand en op de vraag hoeveel per man per dag, komt ook geen duidelijk antwoord, dus wordt er wel 20 liter per koppel minimaal ingeslagen; het mirakel Innecent zou nooit iemand begrijpen.
 
Maandag 29-10
Tijdens de rit door Kaapstad moeten we door een menigte mensen, die "de springbokken", het rugbyteam van Zuid Afrika, gaan huldigen voor het behaalde kampioenschap. De snel gekochte nationale vlag en de schreeuw,"do you have green blod", lokken veel enthousiaste reakties uit.We verlaten Kaapstad, waar we best op een door de weekse dag hadden willen zijn en rijden langs de westkust omhoog. Het landschap is mooi heuvelachtig en de goede weg slingert door graanvelden en wijngaarden. Er wordt netjes ingehaald; met knipperlichtcodes waarschuwen de chauffeurs elkaar. Na wat omwegen vinden we ijs voor de koelboxen en onze eerste lunch- en plasstop is bij een tankstation. Tegen het donker bereiken we een komplex met vakantiehuisjes waar we het avondeten bereiden, terwijl Innecent vertwijfelt er achter probeert te komen waar onze campsite is. Gelukkig vind hij het en rijden we in het donker een geheel traditioneel nagebouwd KHOIS dorp in waar we al snel slapen in de hutten van riet en bamboe.
 
Dinsdag 30-10
Onder leiding van Berlin, de beheerder van het kamp maken we een wandeling door de omgeving en krijgen uitleg over grottekeningen en flora en fauna in dit al droge gebied. We verlaten na het ontbijt dit leuke Khoisdorp, een werkprojekt van werkeloze jongeren, op weg naar het plaatje Springbok terwijl het landschap steeds droger en ruiger wordt. In Springbok wordt een ruilaccu voor de truck gekocht en ingebouwd; zou dit een voorteken kunnen zijn geweest. Wij kopen er wat wijn in en na de lunch vervolgen we de N7 tot aan de Oranjerivier, de  grensrivier met Namibië.We kamperen aan de zuidafrikaanse kant op Fiddlers Creek bushcamp, een prima camping, met een rivier waar we lekker in gezwommen hebben. Michec verzorgt weer een prima maaltijd en het is heel gezellig aan het kampvuur. Morgen wordt Vincent 30 jaar en Innecent zegt me een fles bubbelwijn toe, die echter nooit komt. Het is wel even wennen aan zijn  afspraken want ook een stop van een half uur wordt al gauw twee uur en we weten ook nooit hoeveel er nog gereden moet worden. Zou hij de weg soms niet weten!!!!!!!
 
Woensdag 31-10
Om 8 uur vertrek een groep om te gaan kanoën op de Oranjerivier, terwijl ik tevergeefs probeer wat te vissen. We zien wel de eerste mooie watervogels en een bever de rivier oversteken. Na terugkomst van de kanoërs vertrekken we naar de grensovergang en na de eerste stempels komen we in een steeds heter wordend Namibië. We lunchen aan een tankstation en ontmoeten de eerste armoede.
Het eten dat over is wordt in dank aangenomen door mensen op de parkeerplaats, waar het wel 40 graden is. Weldra verlaten we het asfalt en komen we op "african roads",zandwegen, die ons door een enorm wijds landschap voeren met grote rotspartijen en de vlakte begroeit met de zeer giftige "potlood" plant. Er trekt aan de horizon een onweer voorbij en de bijbehorende depressie veroorzaakt een zandstorm. Verderop heeft het fiks geregend. We arriveren tegen 17 uur op HOBAS campsite en gaan naar  het opzetten van de tent,
naar FISH RIVER CANYON voor de zonsondergang. We treffen er een hollandse reli-groep, die ons later op de avond nog zullen verrassen met een psalmenconcert. De canyon  mag je niet meer ingaan en de zonsondergang is mooi, maar voor ons niet zo indrukwekkend als de velen die nog zullen volgen. Michec heeft lekkere vis(heek) gemaakt en er is zeer ruim gekookt , iets dat door ons zeer gewaardeerd wordt, want er blijft niks over. Die nacht horen we de eerste jankende hyena.
 
Donderdag 1-11
5 uur op, vertrek 6 uur sharp, dus de truck staat al om 5.30 te ronken. We zullen z'n 500 km moeten afleggen en we vertekken om 6.20,niet gek he. De eerste springbokken en emoe's komen in een steeds ruiger landschap aan ons voorbij en ook de zon blijft ons vergezellen. We zien een groep apen en twee kudu's en naar een stop in Betheleme en de lunch bereiken tegen 16 uur Sesriem.
De naam komt van, zes riemen, die men nodig had om het water uit de put te halen. Een deel van de groep bezoekt een kloof en ik zorg met Michec, na een lekker koud pilsje in de bar, voor het avond eten; de artrose pootjes van mij wilden niet verder. (mooie smoes hè) De groep neemt het besluit de dag erna niet te overnachten in Solitaire en een dag extra aan de kust door te brengen.
 
Vrijdag 2-11
5uur sharp, dus te laat, richting SOSSOSVLEI, naar dune 45, ± 200 meter klimmen door het rulle zand, voor de meest bizarre en surrealistische zonsopgang, met als enig minpuntje dat de relie groep er al was; maar onze angst voor een tweede concert was gelukkig onterecht. We vergapen ons aan de steeds wisselende kleuren van deze duinenwoestijn en er volgt nog een rit met een jeep gevolgd door een eco wandeling onder leiding van Frans, de bushman, die alles over het ontstaan van duinen en vleien, de planten- en dierenwereld rustig en begrijpelijk uitlegt. We leren water te zoeken en hoe het wordt opgeslagen in struisvogeleieren. We zien planten, die na jaren zonder water tot leven komen van een druppel water en hun zaden loslaten als er meer water volgt. Meegroeiende struiken
houden de duinen vast en de groene bollen van de Nara geven water aan mens en dier.Het rode zand is afkomstig van de Kalahari woestijn en is via zee en wind hier terecht gekomen en breidt zich steeds verder uit om uiteindelijk over miljoenen jaren te stoppen bij de bergen landinwaarts. De bomen in de dode vlei zijn zeker 700 jaar oud en een monument voor de bewoners.
Na de lunch breken we op en gaan we via Solitaire, met appelgebak, naar de kust. Walvisbaai en eindbestemming Zwakopmund, waar we na uitleg van de aktiviteiten aldaar, met enig gehannes is een hotelletje terecht komen.We krijgen nog een plekje in restaurant "Deutchhaus" en eten er een voortreffelijke elandensteak voor een prikkie. We brengen de eerste avond met Willem en Marjanne door op een kamer en krijgen de dag erna een prima kamer via een upgrade.
 
Zaterdag 3-11
We slenteren door Swakopmund, een oud duits koloniaal stadje, dat nog erg duits is. We kopen er leuke afrikaanse etsen op een marktje en ontdekken  een tweedehands winkel met leuke rommel, die echter net gaat sluiten en we gaan er maandagmorgen terug,
Ook is er een antiekwinkeltje waar nogal wat "fout" duits spul, zoals "Mein Kampf" nog te krijgen is. Ik koop er wat oude duitse lp's die in afrika geperst zijn en er komen nog wat bij maandag uit de tweedehands shop. We lunchen op een terras aan zee en genieten van van de klipvis en een wijntje.We boeken een boottocht voor de dag erna en ontmoeten David, een van de vele zimbabwanen, die hier aan de kost probeert te komen en vernemen van hem hoe erg de situatie in Zimbabwe momenteel is, absoluut hopeloos, geen werk, geen eten, helemaal niets. s'Avonds eten we tong en wandelen nog wat rond.
 
Zondag 4-11
We worden om 8 uur opgepikt en naar Walvisbaai gebracht waar de boottrip zal beginnen; een aanrader. We zijn nauwelijk van wal gestoken of de pelikanen scheren in formatie langs de boot en worden natuurlijk beloond met wat vis. Plots duiken de eerste zeehonden op rond de boot en wat scherts onze verbazing, er zwemt er een via het achterdek aan boord en gaat op de tafel zitten, natuurlijk wachtend op zijn vis maaltje. Dit gebeurt nog een paar keer en wat later passeren we een wrak van een russisch visserschip
vol met volgels en helemaal onder de guam (vogelpoep) en het ziet er uit als een spookschip en stinkt ongelooflijk. We passeren grote percelen met oesterkweek, die het heer zeer goed en snel doen en van superieure kwaliteit zijn, zoals we later bij de lunch zullen proeven. Op zandbanken voor de kust treffen we enorme aantallen robben en zeehonden aan en ook dolfijnen doen hun opwachting.
Het is een fasinerend schouwspel en na terugkomst is iedereen van mening dat het de $40,- dik waard is, zeker wanneer het lunchbuffet met allerlei vis, vlees, salades , oesters en champagne verschijnt. Je kunt eten en drinken zoveel je wilt en als oesterliefhebber is dit niet tegen dovemansoren gezegd; de kapitein vind het prachtig en is blij dat er iemand is waarmee hij zich te buiten kan gaan aan de oesters.De middag brengen we rustig door en bezoeken in Swakopmund het museum, leuk, genieten op het strand van de zon en de lokale kinderen die van een hoge steiger in het toch frisse zeewater duiken.Voor het avondeten gaan we met een groep naar de "Napolitana", de vreetschuur van Swakopmund, waar ik alleen super(vr)eters de spareribs aanraad, aan gezien de portie overeenkomt met zowat alle ribjes die in een heel varken voorkomen; je bent gewaarschuwd!!. Hetgeen overblijft gaat in de doggiebag en als we buitenkomen doen we er de armen er een geweldig plezier mee en een half uur later horen we ze nog lekker ervan smullen.
 
Maandag 5-11
We gaan met enkele mensen terug naar het "foute" winkeltje en naar de bargainshop er tegen over. Ik vind er een mooie zeevisreel , nog wat maffe LP's en Sonja koopt er haar authentieke HIMBA pop, die nog de hele reis voor veel comotie zal zorgen. We gaan kameelrijden op een van origine duitse farm en bekijken allerlei leuke dingen op en rond de farm en drinken er een lekker kopje koffie.
(Effe 'n bakkie doen) De hele tijd blijft onze taxi relax wachten.Het avondeten, in een zaak bij de vuurtoren met alleen vis, is geen echte aanrader, ongezellig en rommelig en alles is nogal vet. Er zijn tal van prima restaurants voor een nette prijs, dus kijk even uit.
 
                                                                   
Dinsdag 6-11
We verlaten Swakopmund na het ontbijt met onze nieuwe crew, Moses de Masaai; Sammy de kok en Jerret de alleskunner.
We hebben afscheid genomen van Innecent en het kan alleen maar beter worden en hoeveel beter zouden we toen nog niet weten.
Ook hebben we een betere truck met meer plaats en we rijden noordwaarts langs de skelleton coast naar Cape cross, alwaar we een heel grote zeehonden en zeeleeuwen kolonie bezoeken. Er zijn heel wat jongen geboren en de jakhalzen sluipen tussen de dieren door, om een baby te verschalken, iets dat we meermaals gadeslaan; that's nature.
Er komt een rooster in de truck te hangen waarop we kunnen zien welke werkzaamheden per dag van je verwacht worden, iets dat binnen onze groep nauwelijks nodig is omdat niemand de kantjes ervan afloopt. En om het aantal slachtoffers van diarrhee te beperken worden onze handen regelmatig "gedettold".
Die avond slaan we ons kamp op tussen 700 millioen jaar oude rotsen van de Spitskoppe; gladde kale uit de vlakte opreizende massieven, honderden meters hoog en zeer indrukwekkend bij de ondergaande zon.
We maken weer een ecowandeling met een bushman van de DAMARA stam en zien rotstekeningen van 2000 jaar geleden.
Na de maaltijd, koffie en nog wat old brown sherry, het bocht van Afrika, waarna we onder een stralende sterrenhemel naar onze tent gaan.
 
Woensdag 7-11
Onze tocht voert verder naar Twijfelfontijn en onderweg kopen we bij een stalletje van HIMBA en HERERO vrouwen enkele leuke spullen en in een dorp bij de sanitaire en bevoorradingsstop nog wat bergkristallen.Onze campsite ABA HUAB, ligt aan een droge rivier. We gaan eerst naar Twijfelfontijn, om de prachtige oude rotstekeningen te bekijken onder leiding van een locale gids. Levin heeft hier gewoond en er een put proberen te graven.We zien voor het eerst een machtige zwarte adelaar langs de rotsen zeilen en ook de eerste slang wordt gespot.'s Avonds in het kamp amuseren we ons met een lokale dansgroep, die ons de kneepjes van de afrikaanse dans bijbrengen, die bij ons bekend zal blijven als ama hula. 's Nachts kraken er takken en een olifant doet zich tegoed aan de malse blaadjes op enkele meters van de tenten. Om 6 uur zien we hem nog eens door de rivierbedding lopen.
 
Donderdag 8-11
Door een droog landschap met bergen, met af en toe apen, springbokken en struisvogels bereiken we om 15 uur ETOSHA nat. park.
en al game drivent gaan we naar camp 2 HALALI. We zijn er net of we worden overweldigd door het enorme aanbod van diverse dieren, die bij een drinkpoel staan: Giraffen, kudu's, een olifant, wildebeesten, zebra's,springbokken, gazellen en nog veel meer, het lijkt wel het aards paradijs. Even later, de eerste leeuw en we zien nog meer leeuwen en schitterende vogels.We kamperen in HALALI en gaan nog naar de verlichte poel met de hoop op neushoorns, maar er zijn slechts zebra's.Vroeg slapen voor de gamedrive van 5 uur morgen.
 
Vrijdag 9-11
Er trekt een hele film van dieren aan ons voorbij; impala's in grote groepen en bij de eerste waterpoel lijkt het of we getuige mogen zijn van een paring van giraffen; helaas verder als een poging komt het niet. We volgen op afstand een neushoorn met haar jong en als klap op de vuurpijl zien we dicht langs de weg het eerste luipaard. 80% van de big five hebben we al gezien, we zijn lucky's.Tussen de middag lunchen, relaxen (zwemmen) en om 15. 30 weer op jacht.Claudia komt ons opgewonden roepen om naar de drinkpoel te komen; er is een kudde van 60 olifanten en we zitten er een uur doodstil na te kijken op 20 meter afstand.De middagdrive is bloedheet en de meeste dieren staan in de schaduw.Na de game drive, zwemmen, eten en naar bed; een prettig strafkamp.
 
Zaterdag 10-11
Vanmorgen wordt weer om 5 uur opgebroken en zijn we om 6 uur weer op jacht met onze camera's om de flora en fauna van Etosha vast te leggen; bij de eerste poel vertoeven veel giraffen en zij domineren de waterkant, terwijl op de achtergrond 5 leeuwen liggen.
De leeuwen zijn niet hongerig en liggen rustig op 100 meter van het water. De andere dieren zijn wat nerveus en blijven op hun hoede.
We brunch/lunchen bij NANUTONI, een oud duits fort, dat mooi is omgebouwd tot lodge, zwemmen en relaxen er tussen de middag en gaan die middag op onze laatste game drive in Etosha.Weer zien we veel dieren in de schaduw van bomen en als we een bocht doorkomen zien we een vers kadaver waar een groep gieren zich tegoed aan doen en twee grote karibu's kijken toe. We verlaten rond 17 uur Etosha via de oostpoort. Na een kleine omweg komen we op UNGUMA campsite, met zwembad en een prima bar restaurant, waar je vanaf het verhoogd terras een prachtig zicht hebt op een verlichte poel, waar we genieten  van een "simultaan dansshow "van drie giraffen onder toezicht van tal van andere dieren; een sprookje.
 
Zondag 11-11
Voor ons geen opening van de carnaval, maar een fikse rijdag richting Okavango rivier, die de grens vormt met Botswana en als we en op de campsite aankomen nemen we een kamer en laten de tent ingepakt, we zijn bekaf.
 
Maandag 12-11
We verlaten Namibië en rijden in totaal 510 km, tot in Maun, waar we onze tenten voor een nacht opslaan op SITA PUNTA campsite, zwemmen en drinken wat aan de gezellige bar en we worden gebriefd voor onze tocht met komorro's, boomstamkano's, de volgende dag de Okavanga delta in. Ook boeken we een vliegtocht boven de delta voor twee dagen later.
 
Dinsdag 13-11
Na een vroeg ontbijt wordt het materiaal voor ons kamp in de delta op een open truck geladen en worden we naar de plaats gereden, waar de komorro's met onze lokale begeleiders wachten. Na een schitterde puntertocht door de riet velden, komen we op Chief island aan. Hier zullen we twee nachten in de wildernis in een bushcamp doorbrengen met onze "delta mannen en vrouwen". Zij leggen ons alles uit over de delta en alles wat er groeit en leeft. Zelf erop uittrekken is taboe ivm verdwalen en gevaarlijke dieren. In het camp doden de lokale vrouwen de tijd met het vlechten van zeer kunstige armbanden en mandjes, die gretig aftek vinden onder de mensen in onze groep. We kunnen zwemmen in een kreek en in de namiddag, als de temperatuur wat gezakt is, gaan we een game walk maken onder begeleiding van een ranger, om de laatste van de big 5, de buffels in het wild op te sporen. In kleine groepjes zwermen we uit en krijgen uitleg van de gids over alles; we stuiten op een solitaire olifant, zien prachtige vogels, maar geen buffels. Die nacht passeert de olifant vlak langs het kamp en de krekels zingen de hele nacht.
 
Woensdag 14-11
Lekker uitgeslapen tot 7 uur, terwijl een groep al om 5 uur op pad ging, te voet, gaan wij met drie komorro's de delta van het water af verkennen.Onze poula's,bootsmannen, manoevreren behendig door het riet en laten ons kleine kikkers op de rietstengels zien en we varen door prachtige velden van waterlelies. We zien zebra's, vogels en antilopen. Op een eilandje vinden we nog een olifantenschedel.
Dit doen we in de namiddag nog eens, maar geen buffels of nijlpaarden; siësta ertussendoor op een matje in de schaduw en afkoelen in de kreek, heerlijk die rust. Voor sommigen in de groep iets te rustig; de jonge honden willen actie.Na het avondeten volgt nog een gezellige avond rond het vuur en voeren de delta bewoners nog wat  zang- en dansnummers op.Er wordt stevig meegedaan en gelachen.
 
Donderdag 15-11
Na het ontbijt breken we het kamp op en aanvaarden we de terugtocht en  nemen we afscheid van onze poula's om terug te gaan naar onze camping SITA PUNTA, waar we lekker douchen en ons na de lunch op weg begeven naar het vliegveld voor een vlucht van een uur over de uitgestrekte delta. Helaas gaat voor ons tweeën de vlucht niet door, omdat we niet samen in een vliegtuigje kunnen, terwijl dat wel beloofd was op het ticketbureau. Het was voor de anderen een ongelooflijke ervaring en er was veel te zien, jammer voor ons maar volgende keer beter.
 
Vrijdag 16-11
Zeer vroeg op, 600 km naar CHOBE RIVER nat. park waar we rond 15.30 verwacht worden voor een game watch vanaf een boot op de rivier.De weg is prima en velen slapen. Na een ontsmettingsstop, veeziekten preventie,  dreigt een onweer tijdens de lunch, maar we houden het droog. 30 km voor Kasane, onze bestemming, gaat de truck langzamer rijden en lijkt de motor het te begeven. Moses levert ons echter op tijd af bij de boot. We zijn moe, maar het schouwspel op de rivier doet dit alles vergeten.In de rivier zien we talloze nijlpaarden, krokodillen aan de oevers, een grote apenkolonie, visarenden en op de wetlands grote kudden buffels en waterelanden. Na een schitterde zonsondergang worden we naar de camping gereden en tot onze verrassing is niet alleen het eten klaar, maar staan ook de tenten al opgebouwd. Na toilet en een lekker drankje onder de klanken van John Foggerty (Creedance Cleerwater Rivival), gaan we slapen.
 
Zaterdag 17-11
Uitgeslapen gaan we verder richting Zambia in onze derde truck, die vanuit livingstone is gebracht. We steken de Zambesi rivier over bij de grens. Het is er een grote chaos van vrachtauto's, die allemaal over moeten steken op een klein pontje en na 2 uur zijn we de grens gepasseerd en koersen we naar Livingstone met langs de weg weer traditionele leemhutdorpen. Tijdens het opzetten van de tenten krijgen we het eerste buitje.We eten in het restaurant van de mooie lodge aan de rivier van het WATERFRONT complex.
De bediening is zeer pover en het eten van de meesten is niks, wij hebben nog geluk gehad want bijna alles van de kaart was er niet.
Livingstone biedt een aantal aktivieteiten zoals raften, bungyjumpen,helikopter-of ultralightvluchten over de Viktoria watervallen.
Bij de briefing blijkt dat de prijzen flink gestegen zijn en amerikaans. Iedereen maakt zijn keuze en de volgende dag gaat het gebeuren, terwijl enkelen slecht slapen van de spanning.
 
Zondag 18-11
Voor ons is het een rustdag. Josette ziekt wat diarree uit en ik ga met de kok inkopen doen en Livingstone verkennen,dat buiten een grote markt niet veel te bieden heeft. De rafters zweten en zwoegen op de Zambesi en later in de middag storten enkele helden en heldinnen zich van de hoge grensbrug met Zimbabwe in de diepte aan een dun elastiek, terwijl "de oudjes" met de heli of ultralights
over de Vik Falls vliegen. Iedereen heeft genoten en de verhalen zijn zeer opwindend die avond. Enkelen zijn Zimbabwe ingegaan om Mischek, onze eerste kok, te bezoeken en hem met wat goederen te ondersteunen. In Zimbabwe is niets meer te krijgen door het schrikbewind van Mogabe is het land bankroet en de bevolking sterft als de ratten.
 
Maandag 19-11
Na een bezoek aan het Viktoria nat. park, waar we de watervallen van de zambiaanse kant bekijken, gaat de tocht verder richting Lusaka en we lunchen bij het lokaal museumpje van Choma en rijden door tot 17uur
 
Dinsdag 20-11
Weer 600 km naar Chipatta langs een mooi landschap en veel handel langs de weg; we lunchen onder een grote baobabboom en Moses verteld dat we nu in Afrika zijn, alles ervoor was Europa. De weg wordt steeds slechter met flinke kuilen. Tegen de schemering
bereiken we campsite MAMA RULA, Josette houdt het nog even bij twee koppen bouillon en we slapen lekker onder een stevige wind, die onze was goed droogt.
 
Woensdag 21-11
Vandaag slechts 180 km, maar bij regen is deze onverharde weg slecht begaanbaar. We hebben geluk het is droog en we zien weer traditionele dorpjes met zwaaiende kinderen en na de lunch stoppen we bij een dorpje waar we hartelijk worden ontvangen. We kopen er vruchten en delen van alles uit aan de kinderen, die er erg vuil bijlopen. We vervolgen de weg en bereiken na een half uurtje camp
"FLATDOGS" dat krokodillen betekent. We krijgen te horen dat de rivier taboe is ivm krokodillen en nijlpaarden.Ook 's nachts altijd met een bewaker naar de wc  omdat wild overal kan rondlopen. Er zijn plateau's in de bomen voor de tent op te bouwen. Een zwembad en een leuke bar zorgen voor het relaxen.
 
Donderdag 22-10
Om 6 uur worden we door jeeps opgehaald en gaan we Luangwa nat. park south in. Het hele repertoire dieren komt weer aan bod op slechts enkele meters afstand. De dieren verschillen qua tekening en grootte van die in Etosha. Na de lunch proberen we weer te internetten en ja hoor, weer mislukt het ons om enkele pagina's te verzenden. In de schemering worden we weer opgehaald door de jeeps en gaan we op night drive, om katachtigen te zoeken. In de schemering vinden we het eerste luipaard, dat onze ervaren ranger tot op 5 meter benadert met de open jeep. Bij de rivier zien we grote krokodillen.  In de duisternis doet de tweede ranger zijn werk met de schijnwerper en zien we opkorte afstand het tweede luipaard langs de jeep komen. We hebben massel en zien nog meer kleinere katachtigen zoals Genet- en Cevetkatten en nog een grommende hyena. Terug in het kamp wacht ons het diner in het restaurant en die nacht is het rumoerig door olifanten en nijlpaarden vlak bij het kamp.
 
Vrijdag 23-11
De terugtocht naar Chipatta gaat snel en ook de grens met Malawi houdt nauwelijks op. We rijden door Malawi en het valt meteen op dat de landbouw zeer uitgebreid is en zeer goed georganiseerd, Malawi is redelijk druk bevolkt. Toch is de bevolking heel arm en het menu zeer eenzijdig. We beginnen te klimmen en de truck hapert af en toe, toch bereiken we in het donker LUWAWA FORREST, dat temidden van het grootste aangelegde bos van Afrika ligt. Het is een beetje angstaanjagend want overal brand het om ons heen.
Dit zijn gecontroleerde branden on de ondergrond vrij te maken. Door de hoogte is de temperatuur heerlijk en zal er lekker geslapen worden.We blijven hier twee nachten en kunnen morgen rustig aan doen.
 
Zaterdag 24-11
De volgende dag ga ik op het meer met een boot proberen wat vis te vangen, Josette maakt met anderen een wandeling en zien mooie bloemen, weer anderen gaan mountainbiken. Ik vang helaas niets en na de lunch maak ik met Josette een wandeling om het meer in gezelschap van de campinghonden Leon en Shaktra, die duidelijk de zaak goed in de gaten houden en onbekenden weg houden.
Nog even met wat lokalen gevist en haakjes en ander vismateriaal uitgedeeld, maar weer niks gevangen. De bossen dienen voor bos bouw en er wordt steeds gekapt en weer aangeplant.
 
Zondag 25-11tot Woensdag 28-11
We gaan verder naar het Malawimeer, 700 km, via een mooi en druk bevolkte streek. We stoppen in Mzuzu. Hier kopen we nog wat op de lokale markt en gaan verder. Vanaf een bergpas zien we dan het grote Malawimeer. Vanaf de door landgenoten gerunde camping kom je op het strand en de Bilharsianeurose word door enkelen terzijde geschoven en we gaan lekker zwemmen. Ed beheerd de camping sinds oktober 2006 en is flink aan het renoveren; toeval wil dat ik hem wel eens op een platenbeurs in Neerkant (Nederland) heb ontmoet. Het zijn idealisten en steunen de gemeenschap met goederen die ze kopen van giften en wat over schiet van de camping. We blijven hier tot woensdag en kunnen op adem komen. We leggen hier echt contact met lokale bewoners en bezoeken individueel wat mensen.
Enkele die-hards gaan de volgende dag de bergen in naar watervallen bij Livingstonia, een zware tocht in de hitte.
Ik ga met een oude geleende fiets met Josette op pad en koop teenslippers voor kinderen. Opgeschoten jongeren laten hun condooms zien, die ze gratis krijgen, als we over aids praten en het lijkt dat de jeugd bewust raakt van safe seks.We delen veel van onze kleren uit en je ziet dat de mensen blij zijn met alles en we kunnen toekomstige reizigers aanbevelen, het max. toegestane gewicht aan baggage mee te nemen met voor hun overbodige kleding; men is zeer dankbaar.
 
Woensdag 28-11
We trekken door noord Malawi waar rijst verbouwd wordt, die door Tanzaniaanse handelaren onder de afgesproken prijs wordt opgekocht, ook dat is Afrika. We passeren de grens zonder veel moeite en rijden door Tanzania op steeds grotere hoogte en zien veel mooie theeplantages en in veel dorpen moskeeën. De bevolking lijkt wat norser en in een dorp merken we dat er gegriefd gereageerd word op dames in de truck met blote schouders. We komen na 570 km aan op de KISOLANZA FARM (the old farmhouse), waar we heel hartelijk ontvangen worden en geheel in stijl een echte tanzaniaanse maaltijd als diner krijgen in een smaakvolle lage restauranthut.
Alles is in authentieke stijl gebouwd en het sanitair is zeer schoon, ook dat kan midden in de bush in Afrika; deze site is een must op je kampeerreis door Tanzania.Er zijn prachtige kamers als je wil upgraden.
 
Donderdag 29-11
Tegen 8 uur gaan we op pad en rijden naar een opgraving uit het stenen tijdperk waar we zeer goede uitleg krijgen van de locale gids.
Enkele expedities hebben veel blootgelegd en ook het geërodeerd landschap ziet er schitterend uit. In Iringa doen we inkopen, wisselen we geld en kopen we een mooie ebbenhouten kerstgroep van 14 beelden voor ± €30,-- . We komen door een gebied met veel Baobab bomen en zien de eerst Masaai met kleurrijke gewaden en sierraden. We kamperen op BAOBAB campsite aan de rivier en kunnen er goed relaxen aan de bar van de van origine amerikaanse dentist. 's Nachts wat licht onweer maar het blijft achter de bergen en we zien enkele vallende sterren.
 
Vrijdag 30-11
Vroeg rijden we door het Mikumi wildpark richting Dar es Salaam over een goede weg zonder omgekipte vrachtwagens, zoals gisteren.
We arriveren in een snel gegroeide afrikaanse havenstad met zeer veel slums en massa's rotzooi overal waar je maar kijkt. We pinnen er geld en gaan met de veerpont over, (2,5 uur) naar het eiland met camping, die overvol is zoals altijd aan de kust. 's Nachts regent het even stevig en is het zeer zwoel.
 
Zaterdag 1-12
Met de eerste snelle veerboot steken we over naar Zanzibar; ze vertonen er een echte geweldsfilm ondanks de aanwezigheid van veel kinderen, Afrika, ja ja. Zanzibar ademt een echte arabische sfeer en we checken in, in de KARIBU INN, een echte stadsherberg voor
backpackers waar we twee nachten zullen verblijven. We slenteren door de smalle winkelsteegjes en gaan na de lunch naar Prison Island om te snorkelen en de grote landschildpadden te bezoeken.We gaan lekker uit eten aan de haven, op het terras van " Mercury's"
Daarna zoeken we alles bij elkaar, om naar het noorden te gaan.
 
Zondag 2-12
We komen te laat voor de duikboot in Nungwi en de ierse basisleider, Peter Wilson, wil toch nog die middag een duik met ons maken en hij vindt het zelf zo leuk dat we 70 minuten duiken en hij heeft nog nooit zo veel hier gezien; hij hoefde helemaal niet op ons te letten. We spreken voor de volgende morgen af nog twee duiken te maken om daarna terug te gaan naar Stonetown. We eten bij een
Brit in een mooi terrasrestarant aan zee, prima.
 
Maandag 3-12
Twee mooie duiken met weer veel nieuwe vissen en koralen volgen; Peter heeft het wat moeilijk met wat nieuwelingen die niet luisteren en wat te veel gedronken hadden de avond ervoor en zich dus niet lekker voelde.  We  gaan terug , na afscheid genomen te hebben van Peter, waar we wel een hele week hadden willen duiken. We gaan weer door de straatjes struinen en komen in een antiekzaakje met zeer mooi materiaal.  Ik koop er drie oude emaille reklameborden uit de twintiger jaren. We eten met z'n tweeën
op een terrasje aan het strand. het is heel goed en we hebben buiten de steeds weer schitterende zonsondergang, een prachtig schouwspel. Het laden van de veerboten is een waar spektakel.
 
Dinsdag 4-12
We moeten om 12 uur weer op de veerboot zijn en we gaan nog een keer vroeg door de smalle steegjes wandelen en komen tot de conclusie dat Zanzibar heel erg de moeite is om wat langer te blijven, zeker aan het einde van een reis om alles lekker te laten bezinken voor je naar huis terugvliegt; er moet natuurlijk wel wat bij de prijs van de reis.Je kunt er een kamer hebben vanaf $25 voor twee personen. Na aankomst in Dar es Salaam, vertrekken we meteen en rijden door tot 20 uur en nemen op de camping een kamer. Het is maar voor een nacht gelukkig, het was zeer lawaaierig en je kon er geen biertje krijgen (Islam ).
 
Woensdag5-12
Via een mooi berglandschap met sisal plantages en schone dorpjes komen we aan in Arusha, de stad van het Ruanda tribunaal.  We
kamperen op een camping buiten Arusha. Er is een gratis Masaai museum en een slangen tuin. De uit Zuid Afrika afkomstige beheerders runnen er een ziekenhuisje bij voor behandeling (gratis) van de lokale bevolking. De bar is gezellig en de engelsen moeten d helaas altijd erg veel lawaai maken ten koste van onze nachtrust.
 
Donderdag 6-12
Met jeeps vertrekken we naar de Gnorognoro krater en de Serengetti en verlenen nog ehbo aan een over de kop geslagen jeep, met twee afrikanen, die een hond haddden aangereden. We zien eerst de krater van bovenaf, schitterend en met de kijker zien we een stipje , dat een neushoorn blijk te zijn. Tijdens de lunch vallen sperwers aan als je niet voorzichtig bent met het openen van je lunchbox. We rijden eerst door naar de Serengetti (Oneindig land) waar we vlak voor de ingang in de savanne al een luipaard met twee jongen van een jaar zien liggen, waar de moeder plots twee gazellen spot, besluipt en aanvalt en er een grijpt. De jonge luipaarden moeten het karwei afmaken en gezamelijk verorberen ze de prooi. In het park zien we het hele arsenaal aan dieren en ook nog leeuwen. In het bushcamp horen we die nacht hyena's die waarschijnlijk met leeuwen vechten.
 
Vrijdag 7-12
Vroeg met de jeeps op pad en al gauw zien we een grote groep leeuwen met een buffel als prooi, die verslonden wordt. We zien hetzelfde met een zebra en ook zien we welpen die door hun moeder tijdens het eten verstopt worden, zodat ze niet gedood kunnen worden bij een confrontatie met hyena's. Ook zien we, op afstand, twee luipaardwelpen in een boom. We besluiten later nog eens te komen kijken of de moeder terug is met een prooi, helaas niet. Na de lunch gaan we terug naar de Gnorognoro en zien de drie luipaarden weer onder hun boom liggen. Op de camping bij de krater, met zeer slecht sanitair voor de $30,- pppn, worden we opgeschrikt door een grote olifant die uit het waterresevoir komt drinken en dan weer vertrekt.
 
Zaterdag 8-12
Vroeg de krater in, die bij zonsopgang gevuld is met nevel die snel optrekt. Het is net als de Serengetti een surrealisties landschap en eenmaal beneden zien we duizenden flamingo's in het meer met nijlpaarden en zebra's. We zien een luipaard en leeuwen lopen langs de jeeps op weg naar hun drinkplaats. We zien veel hyena's en zelfs parende leeuwen en tot slot op afstand een zwarte neushoorn.
Het waren de absolute toppers voor ons in deze reis, die zeer vermoeiend was, maar ook barstensvol met hoogtepunten zat. We rijden terug naar de camping in Arusha, waar we de laaste avond met de crew op kamp zijn en een lekkere braai gezamelijk in het restaurant nuttigen. Toespraken over en weer en we geven de opgehaalde fooi aan ieder lid en we realiseren ons dat we deze fantastische mensen morgen gaan verlaten, best wel emotioneel voor ons allemaal.
 
Zondag 9-10
De laatste etappe naar Nairob(er)i gaat zeer voorspoedig en we zien de plek nog waar de amerkaanse ambassade is opgeblazen in 1989. We checken in in het backpackershotel in het centrum en verbazen ons over de enorme beveiliging. We lopen wat rond door het centrum, maar er is niets bezienswaardig en na een kopje koffie gaan we terug naar het hotel. Met taxibusjes gaan we eten in de Carnivoor. Dit is zeker niet meer wat het geweest is en er wordt zeker niet meer het vlees aangeboden dat verteld wordt. Het is voor ons een zeer commerciële goed lopende eettent die niets met Afrika te maken heeft. Geen aanrader meer!!!!!Moses onze voorteffelijke reisleider komt nog ascheid nemen en gaat dan voor drie weken terug naar zijn familie.
 
Maandag10-12
Vroeg naar de luchthaven en om 9.30 stijgen we op in een mooie boeing 777 van Kenya airlines, met veel beenruimte en perfect cabinepersoneel.Onder het genot van een Ameruhla glijdt Afrika onder ons door, zien we de Nijl ontspringen, het ruige Sudan en de
libische woenstijn, Sicilië, Italië en  de Dolomieten. Dan komt de bewolking en we landen even na 16 uur op Schiphol.
We zijn weer thuis na een geweldige reis met een geweldige groep waar we nog vaak met plezier aan terug denken. Hopelijk volgt er nog een reünie om onze verwerkte ervaringen te kunnen evalueren.
 
Ton en Josette Dresen, Kaapstad- Nairobi van 27-10 tot 11-12- 2007